ده پاسخ به ده پرسش، کتاب نهم
فهرست مطالب
پاسخ به شبهات چاپ شده در کتب وهابیت (پیشگفتار)
شبهه81: شیعه ائمّه ی خود را مانند پیامبر می داند و لذا به آنچه از ائمّه شان رسیده بسنده می کنند و لذا در كتاب‌هایشان از گفته های پیامبر کم است؟
شبهه82: آیا علی میتواند همه ی سنّتهای پیامبر را برای نسلهای بعد از خود انتقال دهد؟ حال آنکه وی همیشه با پیامبر همراه نبوده است؟
شبهه83 : علم و دانش پیامبر(ص) توسّط کسانی غیر از علی به بیشتر شهرها و مناطق اسلامی رسیده است؟
شبهه84 : شیعیان قبل از ابی جعفر محمّد باقر، مناسک حج و حلال و حرام را نمی دانستند. بنابراین، شیعه قبل از محمّد باقر چگونه اعمالش را انجام می‌داده است؟
شبهه85 : به گفته ی عالمان شیعه اگر کسی به دیدن امام زمانشان مشرّف شود، آن فرد در بالاترین حدّ عدالت و راستی قرار دارد. پس چرا درباره ی کسی که پیامبر(ص) را دیده است چنین حکم نمی کنند؟
شبهه86 : شیعه روایات اصحاب را قبول نمی کند امّا روایت شیعیانی که امامت بعضی از ائمّه شان را پذیرفته اند، مثل فَطَحِیّه، واقِفیّه، ناووسیّه و... را قبول می کند؟
شبهه87 : شیعه می گوید کتاب کافی بر امام غائبشان عرضه شده و او گفته است که: «این کتاب برای شیعیان ما کافی است». چرا امامشان به روایات ضعیف و دروغین آن اشاره نکرده است؟
شبهه88 : شیعه رأی و نظر امام غائبش را از طریق حدس زدن می شناسد. آنها حدس و گمان را محور خود قرار می دهند، ولی اجماع سلف را معیار و معتبر نمی دانند؟
شبهه89 : ابن بابویه قمّی در مسئله ای ادّعای اجماع می کند و دگر بار، ادّعا می کند که برخلاف آن، اجماع صورت گرفته است. چگونه می توان بر او اعتماد کرد و نقل او را پذیرفت؟
شبهه90 : شیعیان اگر در مسئله ای اختلاف کنند آن قولی را می‌پذیرند که گوینده اش نامشخّص و ناشناخته است؛ چرا که گمان می برند سخن ائمه یشان باشد؟