گاه از بعضی افراد اعتراضاتی شنیده میشود دال بر اینکه چرا با وجود فقر و سایر مشکلات داخلی، باید از مردم جنگزده غزه و لبنان و... حمایت مالی کنیم؟ باید دانست این سخنان ناشی از جهل و بیسوادی دینی است.
اگر میبینیم در لبنان و سایر کشورها شیعیان تحتفشارند، ما هم موظفیم آنان را یاری نموده و به حد توان، مال خود را با آنان تقسیم کنیم. این دستور اسلام است. اگر ما تشیع را انتخاب نمودهایم، باید به فکر مسلمانان دیگر هم باشیم. این مسائل جزء وظایف یک شیعه است.
نمیتوان دیگر مسلمانان را فراموش نمود و در حالی که برادران و خواهران دینی ما گرفتار هستند، با خاطری آسوده سر به بالش بگذاریم و در آخر هم بگوییم: اللهم عجل لولیک الفرج!! این دین و تشیع نیست.
👈 برگرفته از سخنرانی شب ۲۱ ماه رمضان، توسط استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۴/۱/۱)
مقالات چهارشنبه 24 اردیبهشت
«تکراری شدن» خیلی چیزها باعث میشود در نظر بعضی افراد وجود آن موضوعاتِ تکراری، بدیهی و کمارزش بهنظر برسد. مثلا کمتر به این اندیشیدهایم که چرا تعداد پاهای انسان و سایر موجودات، جفتجفت است و اگر چنین نبود چه پیش میآمد؟! در حالی که اگر به ادعای بعضی، آفرینش هستی بدون سازنده و آفریننده باشد، این اختلالات و امثال آن باید به وفور در مخلوقات دیده شود، اما چنین نیست!
این موضوع نیز یکی دیگر از ظرافتهای آفرینش است که امام صادق(ع) آن را اینطور مورد اشاره قرار میدهند:
«به پاى حيوانات بنگر كه چگونه جفتجفت است تا براى راه رفتن مناسب باشد. اگر پاها فرد مىبود مناسب نبود، زيرا كسى كه راه مىرود هنگامى كه پاهايش را [براى حركت] بر مىدارد، بر پاهاى ديگر تكيه مىكند. موجودى كه [چون انسان] دو پا دارد، در اين وقت يك پا را بر مىدارد و بر پاى ديگر تكيه مىكند. حيوانى كه چهار پا دارد، دو پا را بر مىدارد و بر دو پاى ديگر تكيه مىكند.
ليكن اين برداشتنها و گذاردنها بر عكس است [يعنى يك پا از جانبى و پاى ديگر از جانب ديگر، يكى از پس و يكى از پيش] و چنين نيست كه دو پاى جلو را بردارد و بر دو پاى عقب تكيه كند؛ زيرا در اين حالت بر زمين ثابت نمىمانند، چنانكه اگر دو پايه تخت و كرسى را بردارند بر زمين نخواهند ایستاد. در نتيجه از دستها [كه در جلو است] دست راست و از پاها پاى چپ را بر مىدارد، بار ديگر دست چپ و پاى راست و به همين ترتيب راه مىرود و بر زمين مىماند و در هنگام راه رفتن بر زمين نمىافتد.» (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۹۲)
مقالات شنبه 20 اردیبهشت
یکی از حقوق مردم کشور ما که لازم است در خصوص آن مطالبهگری نمایند، آگاه شدن از هزینهکرد ستادها و بنیادهایی است که عهدهدار رسیدگی به امور مستضعفان و نیازمندان هستند.
ارگانهایی با ثروتهای هنگفت و درآمدهای نجومی که با وجود رسالت ذاتی در رسیدگی به امور نیازمندان، دست به انواع صادرات و واردات و دیگر تجارتهای پرسود زدهاند، اما آوردههای مالی خود را مشخص نیست در کدام امر خیر هزینه میکنند! گاهی هم که بهطور مثال ادعا میکنند ۲ هزار مدرسه ساختهاند، به نمایش ۲-۳ نمونه بسنده میکنند. در حالی که نمایش ۳ مدرسه در مقابل بضاعت بسیار بالا و ادعای آنان، بسیار ناچیز است.
اگر به واقع ۲ هزار مدرسه ساخته شده، باید لیست کامل و آدرس و مشخصات همه آنها در دسترس مردم قرار گیرد تا همه از آن مطلع شوند. لذا وقتی این قبیل شفافسازیها صورت نمیگیرد، لازم است همه ما از ظرفیتهای موجود بهویژه فضای مجازی استفاده نموده و با بیانی محترمانه اقدام به مطالبهگری نماییم، چرا که این اقدام ضمن جلوگیری از بسیاری پنهانکاریها و دستدرازیهای باندهای مافیایی، بیشک یکی از طرق یاری نمودن رهبر معظم انقلاب نیز خواهد بود.
👈 برگرفته از سخنرانی شب ۲۱ ماه رمضان، توسط استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۴/۱/۱)
مقالات چهارشنبه 17 اردیبهشت
بعد از پرهیز صحیح یا همزمان با آن، باید اقدام به کاهش قند خون نمود، لذا با توجه به سن بیمار، نوع مزاج و مقدار قند خون، به سراغ موارد زیر میرویم (توجه: تعدادی از موارد زیر عمل شود کافی است، لازم نیست به همه این موارد کاهش قند خون نمود):
مقالات دوشنبه 22 اردیبهشت
امام صادق(ع) در ادامه فراز قبل که به چهارپایان اشاره داشت، این بار به پرندگان و جوجههای آنان پرداخته و تدابیر خداوند متعال در تغذیه نوزادان گونههای مختلف آنان را اینطور توضیح میدهند:
«همچنين ديدهاى كه بسيارى از پرندگان؛ مانند مرغ، كبك، تيهو و ماكو پس از آنكه از تخم بيرون مىآيند در پى دانه مىافتند، امّا جوجههاى ضعيف؛ مانند: جوجه كبوتر، كبوتر كوهى و نوعى پرنده سرخ رنگ توان برخاستن ندارند. در مقابل در نهاد مادرانشان چنان مهر و شفقتى نهاده شده كه دانهها را در چينهدان خود جمع كرده بتدريج در دهانشان مىگذراند تا وقتى كه جوجهها [قوت يابند و] مستقل شوند [و خود بتوانند در پى غذا بگردند.] از اين لحاظ مىبينى كه به كبوتر همانند مرغ جوجههاى زياد داده نمىشود تا مادر بتواند جوجهها را بزرگ كند و از بين نروند، پس هر دو از تدبير و حكمت خداى لطيف و خبير بهرهمندند» (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۹۲)
مقالات شنبه 13 اردیبهشت
- اسانسهای شیمیایی (آبمیوههای شیمیایی، نوشابههای گازدار، بستنیهای صنعتی و...)
- مواد قندی شیمیایی (قند، شکر، شیرینیجات قنادی ها و...)
- نان سفید، کیک و بیسکویت سفید، نان ساندویچی، برنج سفید (لذا نان باید تنوری و برشته و به همراه سبوسش باشد. برنج و ماکارانی و کوکو سیبزمینی را نیز باید با شلتوک پودر شده مصرف نمود)
- خرما (اگر کسی قند خونش از ۲۰۰ بالاتر نیست، میتواند در ۲۴ ساعت ۲ تا ۳ عدد خرما بخورد)
- میوه موز (از میان میوهها، موز قند و چربیاش بسیار بالا است)
- خوردن چربیهای با ترانس بالا (روغن جامد، غذاهای پرچرب، کیکخامهای و...)
- پرخوری و کمتحرکی
- آب بسیار سرد (به اصطلاح عرفی آب تگری)
برای پیشگیری از دیابت و قند خون، خوردن میوه انار رسیده طبیعی توصیه میشود.
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقالات «مشکلات قلب و عروق و مشکلات مربوط به خون»
مقالات دوشنبه 8 اردیبهشت
اصولا ناتوانی نوزاد انسان در حرکت کردن، مسئلهای است که با درایت و مراقبت مادر پوشش داده میشود و به نوزاد آسیبی نمیرسد، اما در چهارپایان اینطور نیست. از این رو خداوند حکیم شرایط را در چهارپایان به گونهای تغییر داده است که باز هم به نوزاد آسیبی نرسد و علیرغم عجز مادر از حمل نوزاد و دیگر مراقبتها، نوزاد خود قادر به حرکت باشد و فرآیند حیات و رشد خود را با موفقیت طی نماید. امام صادق(ع) در این خصوص، اینطور به مفضل بن عمر توضیح میدهند:
«اكنون به چهارپايان بنگر كه چگونه [بلا فاصله پس از تولد] خود برپا مىايستند و در پى مادر خود مىروند و مانند بچه انسان نيستند كه به برداشتن، حمل كردن و تربيت و سرپرستى نيازمند باشند. به خاطر آنكه مادران اين حيوانات همانند آدمى نيستند كه از دانش و توان رفق و سرپرستى بهرهمند باشند و دستان و انگشتان مناسب اين كارها را ندارند در نتيجه به اولادشان چنان قدرتى داده شده كه [پس از تولد بىآنكه به حمل و سرپرستى مادر نيازمند باشند] مستقلانه و خود به خود بر پاى ايستند.» (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۹۱)
مقالات یکشنبه 7 اردیبهشت
آیا تا کنون به تناسب اعضای بدن هر دسته از جانوران با نحوه تغذیه آنها توجه کردهاید؟ در همه گونههای جانوری، تطابق عجیبی بین غذای مورد مصرف و اندامهای جانوران وجود دارد. حقیقت جالبی که امام صادق(ع) آن را اینطور مورد اشاره قرار میدهند:
مقالات یکشنبه 31 فروردین
بهترین و مهمترین روش برای یاری حضرت امیرالمؤمنین(ع) در قبال مظلومیتهای آن حضرت، پیروی و اطاعت از اوامر و فرامین ایشان و نیز محترمانه یاد کردن از آن حضرت است.
مقالات چهارشنبه 3 اردیبهشت
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِی الْأَرْضِ؛ آيا نديدی كه خداوند آنچه در زمين است مسخّر شما كرد؟ (حج/۶۵)
قبلترها به آیاتی که ماه و خورشید و... را مسخر انسان معرفی نموده بود صحبت کردیم و گفتیم مراد از در تسخیر انسان بودن آنها، «در خدمت انسان بودن آنها» است. اینک این حقیقت را درباره حیوانات از زبان امام صادق(ع) میشنویم و میبینیم چطور خداوند متعال خصوصیات آنها را طوری تنظیم نموده که بشر قادر به بهره بردن از آنها باشد:
«اينك در بدن چهارپايان بنگر كه مانند جسم انسان از گوشت و استخوان و رگ و عصب پديد آمده و به آنها نيز همانند انسان گوش و چشم داده شده تا بتوانند نياز آدمى را برآورند. اگر كر و كور بودند انسان از آنها بهرهمند نمىگشت و با آنها نيازهايش رفع نمىشد. اما از فكر و ذهن و انديشه و عقل محروم شدهاند تا در برابر كارهاى سختى كه گاه انسان از آنها مىكشد و بارهاى گرانى که بر آنها مىنهد شانه خالى نكنند و از انجام كار و بردن بار امتناع نورزند.» (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۸۹)
مقالات شنبه 23 فروردین
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ؛ او كسي است كه رسول خود (پیامبر خاتم(ص)) را با هدايت و دين حق فرستاد تا او را بر همه اديان غالب سازد، هر چند مشركان كراهت داشته باشند (صف/۹)
دشمنان از زمان حضرت آدم(ع) تا پیامبر خاتم(ص) و پس از آن حضرت، پیوسته در تلاش بودهاند تا دین الهی و همچنین ولایت امیرالمؤمنین و ائمه طاهرین(ع) را که در آیه ۸ سوره صف مجموعا از آن تعبیر به «نور خدا» شده است نابود ساخته از بین ببرند. اما نکتهای که لازم است بدان توجه شود این است که دین الهی پایدار، «دین اسلام» است، نه ادیان دیگر.
در کنار آیات ۸ و ۹ سوره صف و با استفاده از دیگر آیات قرآن کریم درمییابیم دین تمام پیامبران از ابتدای آفرینش، اسلام بوده و آنچه بین پیامبران مختلف تفاوت داشته، شریعت آنان - که شامل احکام حلال و حرام میشود - بوده است.
بنابر این تعبیر «ادیان الهی» تعبیری ناصحیح است، زیرا تنها یک دین الهی داریم و آن اسلام است. ادیان دیگر اعم از مسیحیت، یهودیت و...، هیچکدام الهی نبوده و نیستند. از این رو در آیه ۹ سوره صف، خداوند وعده غلبه تنها دین الهی را بر سایر ادیان مطرح نموده است، چرا که همه آنها اگرچه به پیامبران الهی هم منصوب باشند، به دلیل تحریفات صورت گرفته در آنها و عدم گرایش معتقدینشان به خاتمالمرسلین(ص)، همگی از راه حق منحرف گشته و دین الهی محسوب نمیشوند.
👈 برگرفته از سخنرانی شب ۲۱ ماه رمضان، توسط استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۴/۱/۱)
مقالات چهارشنبه 20 فروردین
- زندگیدر ارتفاعات (ساختمانهای مرتفع و کوهها)
- استرس شدید (نگرانی شدید مستمر)
- زندگی در هوای آلوده شهری مخصوصا در پیک بار ترافیک و محیطهای آلوده به دود سیگار و قلیان و...
- عدم مصرف آب و عدم مصرف آبجوش ولرم یا مصرف بسیار کم آنها.
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقالات «مشکلات قلب و عروق و مشکلات مربوط به خون»
مقالات سهشنبه 19 فروردین
امام صادق(ع) در جلسه دوم گفتوگو با مفضل بن عمر، آفرینش حیوانات را مورد توجه قرار داده و با مقایسه جسم حیوانات با عروسکهای دستساز آن زمان، وجود صانع متعال را اینطور نتیجهگیری میفرماید:
«در ساختار و شكلدهى بدنهاى آنها انديشه كن. مانند سنگ سخت نيست. زيرا اگر چنين باشد در وقت كار كردن و حركت نمودن انعطافپذير نيست. نيز بسيار نرم و سست نيست كه بر پاى خود نايستد، بلكه از گوشت نرم است. در ميان گوشتها استخوانهاى سخت و با صلابت آفريده شده و با عصب و عروق و ريشهها همه به هم پيوند خوردهاند. نيز بر روى آنها پوست محكمى به عنوان محافظ، تمام بدن را فرا گرفته است.
برخى براى ساختن مجسمه، چوبهايى را با ريسمان به پارچه مىبندند و روى همه را صمغ مىمالند. اين كار همانند آن است كه ما شرح داديم. چوبهاى سخت به منزله استخوانها، پارچههاى نرم در حكم گوشت، ريسمانها به مثابه عصب و عروق و آن صمغ به منزله پوست است.
اگر مىشود كه حيوان زنده خودبهخود به وجود آيد، اين مجسمه دستساز هم خودبهخود و بدون سازنده پديد مىآيد، اما اگر آفرينش خودبهخودى و بىآفرينشگر را در اين مجسمهها نمىپذيريد، به طريق اولى نبايد در حيوانات زنده [و بهمراتب پيچيده و منظمتر] چنين سخن فاسدى را معتقد گرديد.» (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۸۸)
مقالات یکشنبه 17 فروردین
یکی از تجار محترم که سالها در ایران به امر صادرات مشغول بود، برای جشن عقد دخترش مرا بهعنوان عاقد دعوت نمود. من نیز در مجلس حاضر شده خطبه را خواندم. در آنجا یکی از مدعوین سرلشکری بود که اجرای خطبه را به دقت گوش میداد و از شنیدن عبارات عربی متعجب شده بود.
مقالات چهارشنبه 13 فروردین
در زمان همه پیامبران از حضرت آدم(ع) تا پیامبر خاتم(ص) همواره افرادی بوده و هستند که میخواهند نور خدا را خاموش ساخته و دین هدایتگر او را از بین ببرند. این افراد در طول تاریخ همواره با جدیت تمام در این راه کوشیده و دست نکشیدهاند. خونریزیها، تحریف تاریخ و کتب آسمانی، هزینههای هنگفت، شبههافکنیها و...، همگی نمونههای روشنی از این جد و جهد باطل است. اما هنوز نور پرفروغ دین الهی در پهنه هستی میدرخشد و افراد زیادی متدین به آن هستند.
در آیه ۸ سوره صف، خداوند متعال چرایی این حقیقت را توضیح داده و میفرماید: يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ؛ آنها ميخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، ولي خدا نور خود را كامل ميكند، هر چند كافران خوش نداشته باشند!
اگر کسی بخواهد آتش وسیع افتاده به جان یک جنگل شعلهور را با فوت کردن خاموش کند، قطعا همگان او را کودن و نادان خطاب خواهند کرد، چون غیرممکن بودن آن بسیار واضح و روشن است. خداوند متعال نیز با تداعی این ذهنیت در آیه فوق، کل زحمات دشمنان را در مقابل «اراده خود» همینقدر بیحاصل معرفی نموده و آب پاکی را به دست همگان ریخته است.
پرواضح است، بشری که مرگ و زندگیش به مویی بند است، نمیتواند در مقابل خالق قدرتمند خود قد علم کند و چیزی بر خلاف اراده او را محقق سازد. این نوری است که نهتنها خاموش نخواهد شد، بلکه خداوند تکمیل آن را نیز اراده نموده است، اگرچه کافران را خوش نیاید.
👈 برگرفته از سخنرانی شب ۲۱ ماه رمضان، توسط استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۴/۱/۱)
مقالات چهارشنبه 13 فروردین
- خوردن کافئین زیاد (چای، قهوه، شکلات، کاکائو، نسکافه)
- مصرف دخانیات و مواد افیونی و قرصهای روانگردان
تولید خون سالم و تمیز
خوردن روزانه ۱۴ عدد عناب رسیده (تازه یا خشک) با یک قاشق غذاخوری عسل آویشن (تببُر و ضد آسم نیز هست). افراد سرد مزاج هم میتوانند عناب را با مویز (کشمش انگور سیاه) بخورند.
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقالات «مشکلات قلب و عروق و مشکلات مربوط به خون»
مقالات دوشنبه 11 فروردین
در غیاب حضرت یونس(ع)، ابرهای عذاب در موعدی که به قومش گفته بود به سمت زمین آمدند، به نحوی که همه به وعده عذاب آن حضرت یقین پیدا کردند. در این هنگام و در آخرین فرصتهای باقیمانده، یکی از دو نفری که به حضرت یونس(ع) ایمان آورده و انسان عالمی هم بود، فورا مردم را صدا زد و گفت: وعده پیامبرمان در آستانه تحقق است و تا لحظاتی دیگر احدی از ما را زنده باقی نخواهد گذاشت.
او برای آنکه قبل از وقوع نهایی عذاب، حالت استیصال و درماندگی در تکتک افراد به اوج خودش برسد و شیون آنها بتواند دریای رحمت پروردگار را به تلاطم درآورد، به آنها دستور داد همگی از هم جدا شوند و حتی حیوانات را هم از هم جدا کنند. آنها نیز چنین کردند و وقتی خود را تنهای تنها و ناامید از همگان یافتند، در آن تنهایی و درماندگی شیون و افغان سر دادند و از عمق وجودشان پرودگار مهربان را صدا زدند تا ترحم او را به خود جلب نموده از عذاب سخت او نجات پیدا کنند.
وقتی پروردگار مهربان تضرع و بازگشت بندگان زار خود را مشاهده نمود، فورا به اسرافیل دستور داد ابرهای عذاب که در آستانه اعمال اثر بودند را بگیرد و به کوهها بزند.
از یاد نبریم، خداوند مهربانی که آن عذاب فرود آمده را بهخاطر تضرع و بازگشت قوم حضرت یونس(ع) از آنها دفع نمود، هنوز هم قادر است بندگان عاصی خود را ببخشد و بیامرزد و بلایا و گرفتاریهایی که به آن دچارند را برطرف نموده نجاتشان دهد، اگر صدایش بزنیم...
👈 برگرفته از سخنرانی شب ۱۹ ماه رمضان توسط جناب استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۳/۱۲/۲۹)
مقالات یکشنبه 10 فروردین
هنگامی که حضرت یونس(ع) متوجه شد گرفتاریاش در شکم نهنگ از کجا نشئت میگیرد، برای نجات خود عبارت شریفی را بر زبان جاری نمود که بعدها به ذکر یونُسیه معروف شد: «لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ؛ جز تو معبودي نيست، منزهي تو، من از ستمكاران بودم (انبیا/۸۷)».
بعضا نوشته شده آن حضرت تا ۴۰ روز در شکم نهنگ به گفتن این ذکر ادامه داد. سرانجام در آیه ۸۸ میفرماید: «فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ؛ ما دعاي او را به اجابت رسانديم، و از آن اندوه نجاتش بخشيديم، و همينگونه مؤمنان را (نیز) نجات ميدهيم.»
از آیه ۸۸ میفهمیم خاصیت و اثرگذاری ذکر یونسیه عمومیت داشته و بیان این ذکر شریف به خواست خداوند متعال برای گشایش در انواع گرفتاریهای «همه مؤمنان» میتواند اثرگذار باشد. گرفتاریهایی مثل: مشکلات خانوادگی، بیماریهای صعبالعلاج، بیحجاب و بینماز شدن فرزند، بداخلاق شدن همسر، جواب کردن صاحبخانه، استرس، اضطراب، افسردگی و...
این عبارت شریفه را میتوان در هر موقعیتی گفت، مخصوصا در نماز غفیله که این ذکر شریف را در خود دارد و بین نماز مغرب و عشا خوانده میشود. در قنوت این نماز نیز میتوانیم هر حاجت و گرفتاری که داشتیم را با همین زبان فارسی به درگاه خداوند عرضه بداریم. البته نه یک بار، بلکه باید مدتی استمرار داد (یک هفته، یک ماه یا بیشتر) تا بالاخره خواستهمان به اجابت نهایی برسد انشاءالله.
👈 برگرفته از سخنرانی شب ۱۹ ماه رمضان توسط جناب استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۳/۱۲/۲۹)
مقالات شنبه 9 فروردین
امام صادق(ع): «از آنجا كه خداوند حكيم و والامرتبه، مرد را قيّم و مراقب زن قرار داده و زن را تابع و جفت او گردانيده، به مرد ريش داد تا عزت و جلالت و هيبت او افزوده شود و به زن نداد تا زيبايى صورت، شادابى، طراوت و ظرافت او كه براى خوشى و زناشویی آنان مناسبتر است، نگاه داشته شود. آيا نمىبينى كه حكيم و تدبيرگر هستى چگونه همه چيز را حكيمانه و پرصواب آفريده و با حكمت و اندازهاى دقيق به قدر نياز و مصلحت مىدهد و مىگيرد؟» (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۸۵، با اندکی تصرف)
مقالات شنبه 9 فروردین
سوره حضرت یونس(ع)، آیه ۸۷: «وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ؛ و ذا النون (حضرت يونس(ع)) را (به ياد آور)، در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت، و چنين ميپنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت!»
همانطور که گفتیم، طلب عذاب حضرت یونس(ع) برای قومش فعلی حرام و اشتباه نبود. از این رو تصور نمیکرد خداوند بخواهد او را بهخاطر این عمل مورد تنبُّه قرار دهد. اما وقتی از کشتی به دریا افکنده شد و نهنگ او را بلعید، در فکر فرو رفت.
حضرت یونس(ع) در تاریکی و تنگنای شکم نهنگ فهمید در طلب عذاب برای قومش شتاب ورزیده و به اندازه کافی به پای آنها صبر نکرده و حالا به همین جهت به این بلا مبتلا شده است.
کار خدا را ببینید! پیامبر برگزیدهاش را که ۳۲ سال تمام به ارشاد قومی نافرمان پرداخته را مورد مجازات قرار میدهد که چرا بیشتر به پای آنها صبر ننموده و برایشان طلب عذاب کرده است! آیا هیچیک از ما رفیقی سراغ داریم که اینطور پای ما بایستد؟ رفیقی که به ما مطلقا نیازی ندارد، از ما هم بارها بدی دیده، اما باز رهایمان نمیکند...
👈 برگرفته از سخنرانی شب ۱۹ ماه رمضان توسط جناب استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۳/۱۲/۲۹)
مقالات جمعه 8 فروردین