امام صادق(ع): به ملخها بنگر كه چگونه چون سيلى خروشان بر زمينى جارى مىگردند و كوه و صحرا و شهر و روستا را مىپوشانند. اين پوشش چنان است كه مانع تابش نور عظيم و تابناك خورشيد مىگردد. اگر دستى عادى [جز دست قدرتمند خداوند] مىخواست اين لشكر عظيم را سامان دهد و گرد آورد چند سال به طول مىكشيد؟ پس با این [پدیده] بر قدرتی استدلال کن که هیچ چیز آن را به زحمت نمیاندازد و هیچ کاری برایش دشوار و زیاد نیست. (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۱۱۴، با تصرف)