مقالات روایات مذهبی اسلامی و کلیپ
دم چهارپایان و فواید آن
امام صادق(ع): «در دم و حكمت‌ها و فوايد آن بنگر:
۱- در حكم پوششى است كه شرمگاه‌هاى حيوان را مى‌پوشاند.
۲- در ميان دبر و شكم حيوان آلودگي‌هايى است كه مگسان و پشه‌ها بر روى آن گرد مى‌آيند. دم حيوان مانند پشه‌پرانى است كه مگس‌ها و پشه‌ها را با آن مى‌پراند.
۳- حيوان با حركت دادن دم به سمت چپ و راست استراحت مى‌كند و اين زمانى است كه بر چهار پا ايستاده و سنگينى بدن بر دو دست آن است. در نتيجه حيوان با حركت دادن دم احساس راحتى مى‌كند.
۴- دم حيوان سودهاى فراوان ديگر نيز دارد كه انديشه انسان قادر به درك همه آنها نيست، ولى گاه به وقت حاجت، برخى از آنها معلوم مى‌گردد. از جمله: گاه كه حيوان در گل مى‌ماند و هيچ دستگيرى براى خلاصى او نيست، دم آن، دستگيره خوبى براى بلند كردن و بيرون نمودن حيوان است. در موى دم حيوان نيز سودهاى فراوانى براى مردم نهاده شده است كه از آن در رفع بسيارى از نيازها بهره‌ها مى‌گيرند.»
(شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۹۵)
مقالات دوشنبه 2 تیر
اسرار شكل صورت و دهان و چهارپایان
امام صادق(ع): «اى مفضّل! در چگونگى تركيب اعضاى صورت چهارپا بينديش. چشمانش در پيش نهاده شده تا مقابلش را نيك بنگرد، به ديواره‌اى نخورد و در چاله‌اى نيفتد. شكاف دهانش در زير است و اگر شكاف دهانش همانند انسان در روى چانه مى‌بود، نمى‌توانست كه از روى زمين چيزى بخورد.
نمى‌بينى كه انسان با دهانش چيزى بر نمى‌گيرد، بلكه با دست در دهان مى‌گذارد؟ اين امر نشانه تكريم و بزرگداشت انسان در ميان ساير خورنده‌هاست. از آنجا كه چهارپا دستى مناسب براى خوردن گياه و سبزه ندارد، شكاف و بريدگى دهان در زير آفريده شده تا گياه را [به‌راحتى] به دهان گيرد و بخورد. نيز پوزه‌هاى دراز به آنها داده شده كه گياه دور و نزديك را بخورند.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۹۵)
مقالات یکشنبه 25 خرداد
راز مطیع و منقاد بودن برخى حيوانات در برابر انسان
«آيا الاغ را نمى‌بينى با اينكه اسب را از كارهاى دشوار معاف و در رفاه مى‌بيند، اما چگونه در آسياب كردن و بار بردن تسليم انسان است؟ و شتر را نمى‌بينى كه با آن قدرتى كه چند مرد قوى از عهده‌اش بر نمى‌آيند، چگونه در برابر طفلى خُرد سر تسليم فرود مى‌آورد و منقاد مى‌شود؟…
مقالات شنبه 3 خرداد
تغذیه متفاوت جوجه‌های پرندگان و حکمت‌های آن
امام صادق(ع) در ادامه فراز قبل که به چهارپایان اشاره داشت، این بار به پرندگان و جوجه‌های آنان پرداخته و تدابیر خداوند متعال در تغذیه نوزادان گونه‌های مختلف آنان را اینطور توضیح می‌دهند:
«همچنين ديده‌اى كه بسيارى از پرندگان؛ مانند مرغ، كبك، تيهو و ماكو پس از آنكه از تخم بيرون مى‌آيند در پى دانه مى‌افتند، امّا جوجه‌هاى ضعيف؛ مانند: جوجه كبوتر، كبوتر كوهى و نوعى پرنده سرخ رنگ توان برخاستن ندارند. در مقابل در نهاد مادرانشان چنان مهر و شفقتى نهاده شده كه دانه‌ها را در چينه‌دان خود جمع كرده بتدريج در دهانشان مى‌گذراند تا وقتى كه جوجه‌ها [قوت يابند و] مستقل شوند [و خود بتوانند در پى غذا بگردند.] از اين لحاظ مى‌بينى كه به كبوتر همانند مرغ جوجه‌هاى زياد داده نمى‌شود تا مادر بتواند جوجه‌ها را بزرگ كند و از بين نروند، پس هر دو از تدبير و حكمت خداى لطيف و خبير بهره‌مندند» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۹۲)
مقالات شنبه 13 اردیبهشت
توانایی چهارپایان در بدو تولد برای ایستادن و حرکت کردن
اصولا ناتوانی نوزاد انسان در حرکت کردن، مسئله‌ای است که با درایت و مراقبت مادر پوشش داده می‌شود و به نوزاد آسیبی نمی‌رسد، اما در چهارپایان اینطور نیست. از این رو خداوند حکیم شرایط را در چهارپایان به گونه‌ای تغییر داده است که باز هم به نوزاد آسیبی نرسد و علی‌رغم عجز مادر از حمل نوزاد و دیگر مراقبت‌ها، نوزاد خود قادر به حرکت باشد و فرآیند حیات و رشد خود را با موفقیت طی نماید. امام صادق(ع) در این خصوص، اینطور به مفضل بن عمر توضیح می‌دهند:
«اكنون به چهارپايان بنگر كه چگونه [بلا فاصله پس از تولد] خود برپا مى‌ايستند و در پى مادر خود مى‌روند و مانند بچه انسان نيستند كه به برداشتن، حمل كردن و تربيت و سرپرستى نيازمند باشند. به خاطر آنكه مادران اين حيوانات همانند آدمى نيستند كه از دانش و توان رفق و سرپرستى بهره‌مند باشند و دستان و انگشتان مناسب اين كارها را ندارند در نتيجه به اولادشان چنان قدرتى داده شده كه [پس از تولد بى‌آنكه به حمل و سرپرستى مادر نيازمند باشند] مستقلانه و خود به خود بر پاى ايستند.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۹۱)
مقالات یکشنبه 7 اردیبهشت
حیوانات در خدمت انسان!
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِی الْأَرْضِ؛ آيا نديدی كه خداوند آنچه در زمين است مسخّر شما كرد؟ (حج/۶۵)
قبل‌ترها به آیاتی که ماه و خورشید و... را مسخر انسان معرفی نموده بود صحبت کردیم و گفتیم مراد از در تسخیر انسان بودن آنها، «در خدمت انسان بودن آنها» است. اینک این حقیقت را درباره حیوانات از زبان امام صادق(ع) می‌شنویم و می‌بینیم چطور خداوند متعال خصوصیات آنها را طوری تنظیم نموده که بشر قادر به بهره بردن از آنها باشد:
«اينك در بدن چهارپايان بنگر كه مانند جسم انسان از گوشت و استخوان و رگ و عصب پديد آمده و به آنها نيز همانند انسان گوش و چشم داده شده تا بتوانند نياز آدمى را برآورند. اگر كر و كور بودند انسان از آنها بهره‌مند نمى‌گشت و با آنها نيازهايش رفع نمى‌شد. اما از فكر و ذهن و انديشه و عقل محروم شده‌اند تا در برابر كارهاى سختى كه گاه انسان از آنها مى‌كشد و بارهاى گرانى که بر آنها مى‌نهد شانه خالى نكنند و از انجام كار و بردن بار امتناع نورزند.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۸۹)
مقالات شنبه 23 فروردین
آیا عروسک چوبی و پارچه‌ای می‌تواند سازنده‌ای نداشته باشد؟ حیوانات جاندار چطور؟!
امام صادق(ع) در جلسه دوم گفت‌وگو با مفضل بن عمر، آفرینش حیوانات را مورد توجه قرار داده و با مقایسه جسم حیوانات با عروسک‌های دست‌ساز آن زمان، وجود صانع متعال را اینطور نتیجه‌گیری می‌فرماید:
«در ساختار و شكل‌دهى بدن‌هاى آنها انديشه كن. مانند سنگ سخت نيست. زيرا اگر چنين باشد در وقت كار كردن و حركت نمودن انعطاف‌پذير نيست. نيز بسيار نرم و سست نيست كه بر پاى خود نايستد، بلكه از گوشت نرم است. در ميان گوشت‌ها استخوان‌هاى سخت و با صلابت آفريده شده و با عصب و عروق و ريشه‌ها همه به هم پيوند خورده‌اند. نيز بر روى آنها پوست محكمى به عنوان محافظ، تمام بدن را فرا گرفته است.
برخى براى ساختن مجسمه، چوب‌هايى را با ريسمان به پارچه مى‌بندند و روى همه را صمغ مى‌مالند. اين كار همانند آن است كه ما شرح داديم. چوب‌هاى سخت به منزله استخوان‌ها، پارچه‌هاى نرم در حكم گوشت، ريسمان‌ها به مثابه عصب و عروق و آن صمغ به منزله پوست است.
اگر مى‌شود كه حيوان زنده خودبه‌خود به وجود آيد، اين مجسمه دست‌ساز هم خودبه‌خود و بدون سازنده پديد مى‌آيد، اما اگر آفرينش خودبه‌خودى و بى‌آفرينشگر را در اين مجسمه‌ها نمى‌پذيريد، به طريق اولى نبايد در حيوانات زنده [و به‌مراتب پيچيده و منظم‌تر] چنين سخن فاسدى را معتقد گرديد.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۸۸)
مقالات یکشنبه 17 فروردین
تغذیه متفاوت و ثمرات متفاوت
هفته گذشته به تفاوت دندان‌های انسان با گوشتخواران و گیاهخواران اشاره کردیم. اما نکته شگرفی که در این بین وجود دارد و کمتر به آن توجه می‌شود، این است که هم بدن گوشتخواران و هم بدن گیاهخواران، هر دو از پوست و گوشت و استخوان تشکیل شده است! در حالی که غذای یکی از آنها پیوسته گوشت و بدن جانوران دیگر بوده و غذای دیگری پیوسته گیاه و علف! اما به قدرت بی‌انتهای خداوند، در هر دوی آنها با وجود تغذیه‌ای بسیار متفاوت، استخوان می‌روید و گوشت و پوست بر آن می‌نشیند!
با این حال، خداوند متعال قدرت‌نمایی خود را در همینجا متوقف نکرده و معکوس این فرایند را در خود گیاهان به نمایش گذاشته است! یعنی اگرچه در حیوانات شاهد هستیم که غذایی متفاوت (گوشت و گیاه) دریافت می‌کنند و به پیکری یکسان می‌رسند، اما گیاهان برعکس آنها مواد یکسانی برای رشد و تغذیه در اختیار می‌گیرند (نور، خاک و آب) اما بی‌شمار میوه خوش‌طعم و رنگارنگ تحویل می‌دهند که گاه هندوانه‌ای شیرین است و گاه لیمویی ترش!!
قُلِ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (رعد/۱۶)
مقالات شنبه 5 آبان 1403