امام صادق(ع): در چگونگى پر پرندگان تأمل و انديشه نما. مىبينى كه [اين پرها] مانند لباس، از رشتههاى بسيار باريك و نازكى بافته شده و مانند پيوستگى نخها و تارهاى مو، همه به هم پيوسته و بستهاند و وقتى كه آنها را مىكشى از هم نمىگسلند، بلكه فقط اندكى بازمىگردند [و این خاصیت عدم از هم گسیختگی آنها باعث میشود] تا در ميانشان باد باشد و پرنده بهراحتى پرواز كند و در هوا سنگين نشود. در ميان پر، ستونى سخت و ميلهاى شكل نهاده شده تا با سختى خود اجزاى پر را نگاه دارد. ولى باز با اين سختى و استحكام، تو خالى است تا سنگينى آن پرنده را از پرواز باز ندارد. (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۱۰۹، با تصرف)