آبی که از دهان نوزاد خارج میگردد، اگرچه به نظر نمیرسد برای سلامت نوزاد سودمند باشد، اما بنا به فرموده امام صادق(ع) ثمرات قابل تاملی دارد. حضرت میفرماید:
«و اما آبى كه از دهان كودكان سرازير مىشود و خارج مىگردد، رطوبتى است كه اگر در بدنهايشان بماند، آثار وخيمى برجاى مىگذارد. چنانكه دانى گاه كه رطوبت بدن چيره مىشود [و بر ديگر عناصر، غلبه مىكند] شخص، دچار كودنى، ديوانگى، كمعقلى، فلج و لقوه و جز آن مىگردد.
خداوند جلّ و علا تدبير چنان نمود كه اين رطوبت در دوران كودكى از دهانشان بيرون رود و در بزرگى از سلامت تن برخوردار گردند. بدين ترتيب، پروردگار بهخاطر نادانى آفريدگان بر آنان منت نهاد و تفضل نمود. اگر اينان از دادهها و نعمتهاى بىشمار او آگاه بودند، هيچگاه در معصيتى و لغزش از فرمانش فرو نمىافتادند. پاك و منزه خدايى كه چه بزرگ است نعمتهاى او بر مستحقان و ديگر آفريدگان! و چه والاتر است از آنچه باطلگرايان مىپندارند.» (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۵۲)
مقالات شنبه 22 اردیبهشت
در ادامه بیان خدمات خورشید [خورشید در تسخیر بشریت و خورشید، عامل اصلى وزش بادها]، این هفته به تاثیر مستقیم آن بر روی مسئله پیدایش بخار آب و رطوبت هوا میپردازیم. اگر بخار آب بهصورت عادلانهاى سراسر زمین تقسیم نشود، زندگى حیوانات و گیاهان به مخاطره مىافتد. قسمتى از این بخارات در لابهلاى امواج هوا نقش یک وسلیه آبیارى نامرئى دائمى را بازى میکند، و قسمت دیگر بهصورت «ابرهاى بارانزا» آشکار میگردد.
درجه رطوبت هوا اگر از میزان معینى پائینتر بیاید پوست بدن ما میخشکد، تنفس براى ما مشکل میشود، برگهاى درختان همه پژمرده شده و تدریجاً مىخشکند و خلاصه آثار زندگى تدریجاً از روى صفحه زمین برچیده مىشود.
آیا عامل اصلى تبخیر آب چیزى جز تابش آفتاب مىباشد؟ جالب توجه اینکه تابش آفتاب هم عمل «تبخیر» را انجام میدهد و هم عمل «تصفیه» را، زیرا میدانیم آب دریاها داراى املاحى است که با وجود آنها نه قابل شرب انسان و حیوان است و نه قابل استفاده گیاه، ولى این آبها ضمن تبخیر تصفیه شده و از هر نظر قابل استفاده میگردند.
📖 منبع: قرآن و آخرین پیامبر، ص۱۷۴
مقالات شنبه 29 مهر 1402