امام صادق(ع): به زنبور عسل و همكارى گروهى آنها در ساختن عسل بنگر و ببين كه چگونه با ذكاوت و مهارت و دقت تمام، اين خانههاى شش ضلعى را مىسازند. اگر در اين كار بهدرستى انديشه كنى، هر آينه آن را شگفت، ظريف و لطيف مىيابى.
آنگاه كه به عمل و نتيجه آن نگاه مىكنى آن را در ميان مردم، عظيم، شريف و نيكو مىبينى، ولى وقتى كه به فاعل اين فعل مىنگرى آن را حتى جاهل و نادان به خود مىيابى، چه رسد به ديگران! اين امر بهخوبى دليل پرواضحى است كه صواب و حكمت اين كار نه از ناحیه زنبور عسل [که فاقد قدرت تعقل است] بلكه از آن كسى است كه سرشت و فطرت آن را چنين آفريده و این را براى سودرسانى و خدمت به مردم در سرشت او قرار داده است. (شگفتیهاى آفرينش (ترجمه نجفعلی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۱۱۳، با کمی تصرف)
مقالات شنبه 17 آبان