گروه ۳۱۳ نفری و گروه ده‌ها هزار نفری اصحاب امام زمان(عج) در زمان ظهور

یاران امام زمان(عج) در زمان ظهور دو دسته‌اند: دسته اول کسانی هستند که امام زمان(عج) آنان را برای فرماندهی لشکر و حکمرانی در نقاط مختلف زمین منصوب می‌نماید و تعدادشان ۳۱۳ نفر است. دسته دوم افراد تحت امر این فرماندهان هستند که تعدادشان ده‌ها هزار نفر است.

آن ۳۱۳ نفر افرادی کاملا موثق و قابل اعتماد هستند که امتحان خود را پس داده و خدشه‌پذیر نیستند. حسب احادیث وارده (به‌ویژه در جلد ۱۳ بحارالانوار) از جمله این ۳۱۳ نفر، حضرت عیسی(ع)، شهدای کربلا، اصحاب کهف، سلمان فارسی، مالک اشتر، مقداد، اباذر و... هستند که به اذن خدای تعالی رجعت نموده و پس از زنده شدن، مجددا به دنیا باز می‌گردند!

البته اینکه بعضی مدعی می‌شوند ۵۰ نفر از این ۳۱۳ نفر زنان هستند، سخن بی‌پایه‌ای است که نه استناد معتبری دارد و نه با عقل جور در می‌آید که مردان بخواهند وسط میدان جنگ مدام به زن نامحرم رجوع کنند و اختلاط نمایند! زن را خدا برای فرماندهی نیافریده است. مرد و زن حسب ساختار روحی و جسمی خود وظایف و مسئولیت‌های مجزایی دارند. البته در دسته ده‌ها هزار نفری اصحاب، زنان می‌توانند حضور داشته باشند، اما آن هم برای امور پشت جبهه، نه اینکه بخواهند سلاح به دست بگیرند!

حال آیا ما می‌توانیم جزء دسته ده‌ها هزار نفری بشویم؟ بله می‌توانیم. چگونه؟ به این ترتیب که باید اعمالمان به‌گونه‌ای شود که همانند فرمایش خداوند متعال در آیه ۵۴ سوره مائده، جزء گروه «یُحِبُّهُم و یُحِبّونَه» بشویم. یعنی هم ما خدا را دوست داشته باشیم و هم خداوند ما را دوست داشته باشد. مسلما کسی که بیت‌المال را چپاول می‌کند، مردم‌آزار است، خمس مالش را نمی‌دهد و...، نمی‌تواند در این دسته هم جایی داشته باشد، زیرا این دوستی فقط از یک راه حاصل می‌شود: انجام واجبات و ترک محرمات.

👈 برگرفته از سخنرانی شب ۲3 ماه رمضان، توسط استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۴/۱/3)