مقالات روایات مذهبی اسلامی و کلیپ
خمس و سال خمسی
حضرت آیت‌الله سیستانی:
مسأله ۵۶۳ رساله: فرد شاغل مانند تاجر، کاسب، صنعتگر، کارمند، کشاورز، معلّم، کارگر، پس از گذشت یک سال از «شروع به کسب و کار»، سال خمسی وی فرا می‌رسد و باید خمس آنچه را که از مخارج سالش زیاد می‌آید بپردازد، هرچند درآمد روز گذشته باشد؛ به این معنا که سر سال، باید خمس هر مالی را که موجود بوده و در مؤونه (هزینه‌ها و مخارج) صرف نشده بپردازد. بنابراین، ابتدای سال خمسی برای شاغلین، «اولین روز شروع کسب و کار» است و افراد شاغل نمی‌توانند برای هر منفعت و سود کسبشان، سال جداگانه‌ای در نظر بگیرند؛ البتّه کسانی که چند شغل دارند، حکم مربوط به آنان در مسألۀ «۵۶۵» ذکر می‌شود.
استفتاء از معظم‌له:
پرسش: من کاسبم سال‌هاست کار می‌کنم ولی تابه حال خمس‌ام را حساب نکردم. سال خمسی من کی است؟ چه چیزهایی باید هر سال حساب کنم؟ خمس سال‌های قبل که تابه حال پرداخت نکردم چی؟ اگر یادم نباشد که مازاد سرمایه من در سال‌های قبل چه مقدار بوده چه کار کنم؟ آیا بر وسایل شخصی (غیر از سرمایه کار) مانند ماشین، فرش، لباس، یا خانه شخصی که می‌خریم خمس تعلق می‌گیرد؟
پاسخ: اولین روز شروع به کار، سر سال شما است و هر سال در آن روز باید خمس آنچه را باقى مانده است بپردازید، چه پول نقد باشد و چه مواد مصرفى، مانند آذوقه‌اى که باقى مانده و همچنین اثاث و لباس و مانند آن، اگر در سال اول خرید از آن استفاده نشده باشد. و نسبت به سال‌هاى گذشته که خمس نداده‌اید باید همین محاسبه را انجام دهید چـون آنچه سر سال بـاقى مى‌مانده و بدون پرداخت خمس مصرف نموده‌اید خمس آن در ذمه شما باقى است. و اگر مقدار خمسى که به ذمه است مشکوک بود، نسبت به مقدار معلوم باید بپردازید هر چند تدریجا و نسبت به مقدار مشکوک بنا بر احتیاط واجب باید با وکیل مرجع مصالحه کنید. به این صورت که اگر احتمال وجوب خمس در مبلغى ۵۰% باشد نصف خمس آن مبلغ را بپردازید. و اما خانه و اثاث و ماشین و سایر وسایل زندگى را اگر با درآمد سال خریده و استفاده نموده‌اید خمس ندارد.
تصویری سه‌شنبه 25 مهر 1402
مالی که پیدا می‌کنیم
اگر در کوچه و خیابان چیزی را پیدا کردیم باید به چند نکته شرعی توجه داشته باشیم. این نکات را در ویدیوی فوق ببینید و در ادامه مطلب هم توضیحات و استفتائات مراجع عظام را مطالعه نمایید.
تصویری سه‌شنبه 18 مهر 1402
قسم خوردن
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:
اگر کسی حنث قسم کند (قسم خود را بشکند)، باید یا ده فقیر را اطعام کند یا آنان را لباس پوشاند و در صورتی که مقدور نباشد، سه روز پیاپی روزه بگیرد.
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی:
مسأله ۲۳۰۲ رساله: هرگاه عمداً با قسم خود مخالفت کند باید کفّاره دهد. یعنی ده فقیر را سیر کند، یا بر آنها لباس بپوشاند، یا یک بنده را آزاد نماید (و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوعیّت ندارد میان دو چیز دیگر مخیّر است) و اگر توانایى بر اینها نداشته باشد باید سه روز روزه بگیرد.
حضرت آیت‌الله سیستانی:
مسأله ۲۶۸۷ رساله: اگر قسَم بخورد که کاری را انجام دهد یا ترک کند، مثلاً قسَم بخورد که روزه بگیرد، یا دود استعمال نکند، چنانچه عمداً مخالفت کند گناه کرده است و باید کفاره بدهد، یعنی: یک بنده آزاد کند، یا ده فقیر را سیر کند یا آنان را بپوشاند، و اگر اینها را نتواند انجام دهد، باید سه روز پی‌درپی روزه بگیرد.
تصویری سه‌شنبه 11 مهر 1402
حق المارّه
حق المارّه به معنای حق رهگذر و عابر، حقی است که در آن استفاده‌ی رهگذران از محصولات باغ‌ها و کشتزار‌ها، بدون اجازه مالک روا دانسته شده است. حق المارّه شامل خرما، میوه‌ها و هر نوع کشتزار می‌شود. در کتاب‌های فقهی برای حق المارّه شرایطی بیان شده است.
تصویری سه‌شنبه 4 مهر 1402