امام حسین(ع) در راه کربلا
روز اول محرم، امام حسین(ع) در قصر بنیمقاتل نزول اجلال فرمودند و از عبیداللَّه بن حر جعفی دعوت به یاری نمودند، ولی او اجابت نکرد و بعداً پشیمان شد.
ماجرای شعب ابیطالب
در پی بالا گرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پیامبر(ص)، قریش پیماننامهای نوشتند و طی آن قرار گذاشتند با بنیهاشم تکلم نکنند و با آنان همسفره و همنشین نشوند و معامله ننمایند و آنان را به گونهای در فشار قرار دهند که پیامبر(ص) را به قریش تحویل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضرت ابوطالب(ع) بنیهاشم را به درهای که منتسب به آن حضرت بود برد و اطراف آن را محکم کرده و برای حفظ جان پیامبر(ص) شبانه روز کمر همّت بست. در مدتی که در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسیار سخت گذشت، تا اینکه پس از دو سال و چند ماه خداوند موریانهای را مأمور کرد و پیماننامه آنان را از بین برد، بهجز اسماء الهی که در آن بود. حضرت ابوطالب این خبر را به کفار داد و آنان با دیدن چنین معجزهای دست از تصمیم خود برداشتند و بنیهاشم به خانههای خود بازگشتند.
جنگ ذات الرقاع
در سال چهارم هجرت به تحریک کفار قریش بین مسلمانان و قبائلی که اطراف مدینه زندگی میکردند و قصد محاصره مدینه را داشتند جنگی در گرفت و جنگ تا سه روز طول کشید تا شر آنان دفع شد.
اولین جمعآوری زکات
در روز اول محرم پیامبر(ص) برای اولین بار مأمورانی را برای جمعآوری زکات و صدقات به اطراف مدینه فرستادند.
قیام مردم مدینه بر علیه یزید
در این روز در سال ۶۳ هجری قمری (دو سال بعد از واقعه کربلا) مردم مدینه برای قیام علیه یزید حرکت کردند. قضیه از آنجا آغاز شد که جمعی از اهالی مدینه به رهبری عبداللَّه بن حنظله به شام رفتند و دستگاه یزید و شرابخواری و قماربازی و سگبازی او را دیدند و به مدینه بازگشته و مردم را از وضع فساد دربار اموی آگاه ساختند. با شنیدن این اخبار همگان بر خلع یزید اتفاق نمودند و به سرپرستی عبداللَّه علیه یزید قیام نمودند و افراد اموی ساکن مدینه را بیرون کردند. لشکر شام پس از اطلاع از این قیام به طرف مدینه حرکت کرد و واقعه حرّه پیش آمد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی شنبه 8 مرداد 1401