وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ (مدثر/۴۵)
در این آیه دوزخیان سرگرم باطل بودن با اهل باطل را یکی دیگر از دلایل جهنمی شدن خود معرفی میکنند.
«خوض» یعنی سرگرمی زبانی و عملی در باطل. مانند: جوکهای توهینآمیز و تحقیر اقوام مختلف، سگبازی، دورهمیهای آنچنانی، تشویق یکدیگر به سیگار و امثال آن به اسم امّل نبودن(!)، بعضی کافهگردیها، شلوار سوراخ به تن کردن، روسری از سر برداشتن، تتو کردن و خیلی موارد دیگر. بهراستی چگونه یک نفر میتواند دست به چنین کارهایی بزند و ادعای پیروی از اهلبیت(ع) را داشته باشد؟!
چنین سرگرمیهای باطلی ایمان انسان را تباه کرده از بین میبرد و کسی که در پی موفقیت است، باید این سرگرمیها را کنار بگذارد.
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ (مدثر/۴۶)
دوزخیان دلیل بعدی عذاب خود را انکار دائمی روز جزا معرفی میکنند. اینها همانهایی هستند که چون نزد آنان سخن از قیامت میشد میگفتند: اینها سخن آخوندهاست!
و باز اعتراف میکنند: همواره بر این روال بودیم تا اینکه بالاخره پردهها از مقابلمان بهوسیله «مرگ» کنار رفت (حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ) و آنجا بود که فهمیدیم داستان چیز دیگری است. زمانی که دیگر دیر شده بود...
👈 برگرفته از سخنرانی شب ۲۳ ماه رمضان توسط جناب استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۳/۱/۱۴)
مقالات چهارشنبه 19 اردیبهشت