یکی دیگر از آیات قرآن کریم که جنبه علمی قرآن کریم را نمایان میسازد، آیه ۱۱ سوره مبارکه فصلت است: ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ وَ هِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ - سپس به آسمان توجه نمود در حالى که (بهصورت) دودى بود، و به آن و زمین گفت از روى اطاعت یا اکراه بیایید (و به قوانین آفرینش تسلیم شوید) آنها هم گفتند از روى اطاعت آمدیم (و سر بر فرمانیم).
نکته مورد بحث در این آیه این است که مبدأ پیدایش آسمانها را چیزى شبیه «دود» معرفى میکند. این در حالی است که میبینیم دانشمندان مختلف صاحبنظر در حوزه نجوم نیز بدون آنکه اعتقادی به کتاب آسمانی قرآن داشته باشند و صرفا با بررسی مشاهدات خود و تحقیقات علمی به عمل آمده، صدها سال بعد از نزول قرآن کریم، همین دود (یا گاز سوزان) را مبدأ پیدایش سیارات معرفی نمودهاند!
یکی از معروفترین نظریهها، درباره پیدایش منظومه شمسی، نظریه «لاپلاس» است. او در این نظریه میگوید خورشید در ابتدا توده عظیمی از گازهای شعلهور و سوزانی بوده است که در اثر چرخش به دور خود، قطعاتی از آن جدا شده و این قطعات، خودشان تبدیل به دیگر سیارات منظومه شمسی شدهاند.
هرچند قسمتهایى از این نظریه مدتى بعد توسط بعضی دانشمندان همچون «مولتون» و «چمبرلین» در اواخر قرن ۱۹ میلادی مورد انتقاد واقع شد، ولی در همه نظریات مطرح شده، پیدایش کرات از یک توده گاز سوزان پذیرفته شده است و این اصل، مسلّم و مورد قبول محافل علمى جهان مىباشد.
آیه شریفه بالا نیز صریحاً مىگوید: «آسمانها (کرات آسمانى) در آغاز (مانند) دود بودند». توافق این آیه با اکتشافات دانشمندان که چندان از عمر آنها نمىگذرد، نشانه دیگرى از اعجاز علمى قرآن میباشد.
📖 منبع: قرآن و آخرین پیامبر، ص۱۸۸، به نقل از کتاب «نجوم بیتلسکوپ» (با تصرف و تلخیص)
مقالات شنبه 25 آذر 1402
از پرواز انسان بهسوى آسمان نزدیک به یکصد سال مىگذرد و آگاهى نداشتن از اين پديده مهم باعث قربانى شدن افراد زيادى در ابتداى پيدايش بالنها و هواپيماها گرديد. از این رو در هواپيماهاى پيشرفته امروزى دستگاههاى تنظیم فشار هوا و اكسيژن قرار داده شده است.
مقالات شنبه 10 تیر 1402