آفرینش دندان‌ها
امام صادق(ع): «مفضّل! قدرى درباره دندان‌ها بينديش. برخى تيزاند تا غذا را قطع كنند و ببرند و برخى پهن‌اند تا غذا را بسايند و خرد گردانند. خداوند هر دو نوع را به انسان داد، زيرا به هر دو نياز است.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۶۶)
انطباق دندان‌های انسان با نوع غذایی که می‌خورد، اگرچه ممکن است ساده به‌نظر برسد، اما خود یکی دیگر از موارد پرشماری است که تصادفی نبودن پیدایش هستی را تایید می‌کند. زیرا ساختاری اینچنین در دندان گوشتخواران و گیاهخواران که غذای دائمی‌شان از نامشان پیداست، مشاهده نمی‌شود.
البته تفاوت ساختاری گوشتخواران و گیاهخواران همینجا به پایان نمی‌رسد، زیرا اصولا در بدن آنها نه میلی برای غذاهای ناسازگار وجود دارد، و نه دستگاه گوارش آنها پذیرای غذاهای بیگانه است. لذا خداوند متعال اعضا و جوارح لازم برای بلع و هضم غذای مخصوص هر یک از این موجودات را به آنها عنایت نموده تا در فرآیند تغذیه و گوارش خود دچار اختلال و عیب نشوند.
اما در این بین، انسان که تمایل و قدرت گوارشش هر دو نوع غذا یعنی گوشت و گیاه را شامل می‌شود، تمام جوارح لازم برای تغذیه را به خواست خدای توانا دارا شده است که از جمله این ملزومات، دندان‌های خاص اوست.