ابوبصیر از حضرت صادق(ع) نقل کرد که آن جناب فرمود: پیوسته مومن در خوبی و امیدواری است، چون مشمول رحمت خداست مادامی که عجله نکند و ناامید نشود و دعا را ترک نگوید. عرض کردم: چگونه عجله میکند؟ فرمود: میگوید از فلان وقت دعا میکنم، هنوز به اجابت نرسیده. به واسطه تاخیر اجابت ناامید میشود و دعا را ترک میکند.
و نیز فرمود: بنده مومن درباره حاجتی دعا میکند. خداوند چون علاقه به نوا و نیایش او دارد، دستور میدهد اجابت دعایش را تاخیر بیندازند. روز قیامت میفرماید: بنده من دعایی کردی اجابت آن را به تاخیر انداختم، اینک ثواب آن این است. و هم در فلان مورد دعا کردی باز اجابت را به تاخیر انداختم، این مقدار ثواب در مقابل همان دعاست. حضرت صادق(ع) فرمود: وقتی آنهمه ثواب را برای مستجاب نشدن دعایش در دنیا میبیند، آرزو میکند ای کاش هیچیک از دعاهایم در دنیا مستجاب نمیشد!
📖 منبع: پند تاریخ، ج۴، ص۱۶۸ به نقل از کافی، ج۲، ص۴۹۰ و ۴۹۱