باسمه تعالی
محبت و دوست داشتن در اسلام باید در کادر شرعی و با محدودیت های خودش باشد و اسراف در این زمینه به هیچ وجه جایز نیست. مثلاً شما نمیتوانید امیرالمومنین(ع) را بیشتر از پیامبر(ص) دوست داشته باشید و نمیتوانید پیامبر(ص) را بیشتر از خدا دوست داشته باشید. پس دوست داشتن حد و مرزی دارد لکن در مورد دوست داشتن های خلاف شرع مانند اینکه پسری به دختری یا بالعکس، حال در هر موقعیت زمانی و مکانی علاقمند شود، این گونه محبت ها از ریشه حرام بوده و جایز نمی باشد و نیز عملی شیطانی است و شارع مقدس در مورد اینگونه دوست داشتن ها تذکر جدی داده و اقدامات زن و مرد را خارج از حد عرف ممنوع اعلام کرده است. در مورد محبت های پدر به فرزند و بالعکس و نیز برادر به برادر و خواهر به خواهر و امثال اینها باید حد و مرز آن مشخص باشد .