اهمیت نماز و مجازات ترک کنندگان آن (1)
-
مروری بر مطالب این جلسه:
بخش اول: اهمیت نماز
* در قرآن کریم بیش از 90 بار راجع به اهمیت نماز صحبت شده است.
* همچنین در این باره می توانید به میزان الحکمه، صفحه 3093 تا 3137 رجوع کنید.حال تعدادی از این احادیث را با هم می خوانیم:
امام علی (ع) می فرمایند: «نماز دژی است در برابر یورش های شیطان.»
* نکته ای که در اینجا باید به آن توجه داشت این است که به هر میزان که انسان نماز را کامل تر بخواند، این نماز به همان اندازه جلوی یورش های شیطان را می گیرد.امام صادق (ع): «بدان که نماز عامل باز دارنده از سوی خداوند متعال بر روی زمین است. پس هر کس دوست دارد بداند که از نمازش چه بهره ای برده است، بنگرد. اگر نماز او را از کار های زشت و ناپسند باز داشته است، به اندازه ای که باز ایستاده از نماز بهره برده است.»
ممکن است کسی بگوید نماز من که بازدارنده نیست، پس برای چه نماز بخوانم؟
در پاسخ به این فرد باید گفت:
نماز و بازدارندگی آن یک معادله دو طرفه است. همانگونه که داروی فاسد بیمار را معالجه نمی کند، نماز فاسد شده نیز باز دارندگی کمی دارد. پس باید دارو (نماز) را ترمیم کرد، نه آنکه آن را کنار گذاشت.امام علی (ع): «هیچ کاری نزد خدای تعالی محبوب تر از نماز نیست. پس مبادا چیزی از امور دنیا شما را از اوقات نماز باز دارد.»
بخش دوم: مجازات ترک کنندگان نماز
امام علی (ع): «مراقب نماز باشید و آن را پاس دارید ... ]حضرت در ادامه به آیات 39 به بعد سوره مدثر اشاره می کنند و می فرمایند:[ آیا به پاسخ دوزخیان گوش فرا نمی دهی که وقتی از آنها پرسیده شود ]توسط بهشتیان[ چه چیزی شما را به دوزخ کشانید، گویند: از نماز گزاران نبودیم.»* نکته قابل تأمل این حدیث این است که این دوزخیان کافر و مشرک نبوده اند. چرا که اگر بودند، این سؤال پرسیدن نداشت. به همین جهت بهشتیان برایشان سؤال می شود که این ها در دوزخ چه می کنند؟
پیامبر (ص): «میان مسلمان و کافر فاصله ای جز این نیست که عمداً نماز واجب را ترک کند یا از روی سبک شمردن آن را نخواند ...»
پیامبر (ص): «هر کس از روی بی اعتنایی به ثواب نماز و نترسیدن از کیفر ترک آن نماز نخواند، مرا باک نیست که این فرد یهودی بمیرد یا مسیحی بمیرد یا گبر بمیرد.»
* در پایان این جلسه حدیثی تکان دهنده از امام باقر (ع) راجع به یکی از دانشمندان بنی اسرائیل می شنویم که در قبر به خاطر یک نمازش که از روی بی اعتنایی بدون وضو خوانده و به راحتی از آن گذشته بود، صد تازیانه دردناک به او زدند. به گونه ای که با تازیانه نخست قبرش پر از آتش شد.