سخنرانی

چگونه با دعا کردن بلاها و بیماری ها را برطرف نماییم؟ (1)

مبحث دعا
32 چگونه با دعا کردن بلاها و بیماری ها را برطرف نماییم؟ (1)
مبحث دعا
  • مروری بر مطالب این جلسه:

    برخی از احادیث نقل شده در این جلسه (چگونه با دعا کردن بلاها و بیماری ها را برطرف نماییم؟):

    امام علی(ع) فرمودند:ایمان کامل نیست مگر آن که رفاه و آسایش را فتنه شمارد و بلا را نعمت (میزان ‌الحکمه ص375)

    امام علی(ع) می‌فرمایند: به ثروت و رفاه دل شاد مکن و از تهیدستی و گرفتاری اندوه به دل راه مده، زیرا طلا با آتش گداخته و ناب می‌شود و مؤمن با بلا و گرفتاری (میزان ‌الحکمه ص569)

    امام کاظم(ع) می‌فرمایند: پرهیز بهترین دارو است و معده خانة امراض است.(میزان الحکمه ص1789)

    امام کاظم (ع) فرمودند: برای بدن چیزی سودمندتر از دست نگه داشتن از خوردن، مگر به اندازة نیاز، نیست.(میزان الحکمه ص1789)

    امام صادق (ع) فرمودند: پرهیز از غذا، به بیمار زیانی نمی‌رساند. (میزان الحکمه ص1789)

    امام صادق (ع) می‌فرماید: (آغاز) پرهیز پس از هفت روز برای بیمار سودی ندارد. (میزان الحکمه ص1789)

    امام کاظم (ع) فرمودند: اگر مردم در خوردن اعتدال می‌ورزیدند بدنهایشان سالم می‌ماند.(میزان الحکمه ص161)

    امام علی (ع) فرمودند: دائماً سیر بودن انواع دردها و بیماریها می‌آورد(میزان الحکمه ص161)

    امام صادق (ع) فرمودند: یکی از پیامبران بیمار شد، پس گفت: خود را درمان نمی‌کنم تا همو که بیمارم کرده است شفایم دهد. خداوند تعالی به او وحی کرد که: تا خود را درمان نکنی شفایت ندهم زیرا شفا دادن از من است.(میزان الحکمه ص1787)

    پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خود را مداوا کنید زیرا خدای تعالی هیچ دردی نداد مگر اینکه برایش شفایی نهاد، به جز مرگ و پیری (که دوایی ندارد) (میزان الحکمه ص1787)

    امام علی (ع) فرمودند: هر کس تلخی دوا را تحمل نکند، درد و بیماریش ادامه یابد. (میزان الحکمه ص1787)

    امام علی(ع) فرمودند: کسی که بیماری خود را از پزشکان پوشیده بدارد به بدن خود خیانت کرده است.(میزان الحکمه ص5529)

    امام علی (ع) فرمودند: کسی که درد نهفتة خود را کتمان کند، طبیبش را از درمان خویش ناتوان سازد. (میزان الحکمه ص5529)

    امام باقر(ع) فرمودند: سزاوار است که مؤمن در هنگام خوشی و آسایش همان گونه دعا کند که در هنگام سختی و گرفتاری (میزان الحکمه ص1653)

    امام سجاد(ع) فرمودند: فی مناجاته: مرا از آنان قرار مده که خوشی سرمستشان می‌کند و بلا و گرفتاری از پایشان در می‌آورد اینان فقط زمانی تو را می‌خوانند که گرفتار شوند و تنها هنگامی به یاد تو می‌افتند که به مصیبتی سخت گرفتار آیند، در این هنگام در برابر تو به خاک می‌افتند و دست خواهش بسویت بر می‌دارند.(میزان الحکمه ص1653)

    پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هر گاه بنده در روزگار خوشی به یاد پروردگارش باشد خداوند او را از بلا می‌رهاند.(میزان الحکمه ص1653)

    الامام صادق (ع) وَ هُوَ یَذّکُرُ دُعاءَ ابی‌ذرٍ المعروفَ فی السَّماءِ: اللهُم اِنّی اسالکَ الایمان بِکَ وَ التصدیقَ بِنَبِیِّکَ وَ العافِیَةَ عَنْ جمیعِ البَلاءِ وَ الشُّکرَ عَلی العافِیَةِ وَ الْغِنی عَنْ شِرارِ النّاسِ
    امام صادق (ع) فرمودند: در بیان دعای معروف ابوذر در میان اهل آسمان: بار خدایا ایمان به خودت و باور به پیامبرت و عافیت از همه بلایا و شکر بر عافیت و بی‌نیازی از مردمان بد را به من عطا فرما.(میزان الحکمه ص3853)