تاریخ سخنرانی 30-05-1395
رؤیا – خلاصه جلسه 7 – مورخ 30 مرداد 95 – خواب ها چگونه تعبیر می شوند؟
محتوای این جلسه در قالب چند تذکر بیان شد که ذیلاً به بیان آن ها می پردازیم:
1- خواب هایی که انسان می بیند می تواند دارای تعبیر و هم تأویل باشد. خواب های دارای تأویل مختص معصومین (ع) و خواب های دارای تعبیر ویژه انسان های عادی است (اصطلاحاً) و برای تعبیر خواب هم می توان به معبّر مراجعه کرد.
2- علم تأویل علمی الهی است و خداوند هرکه را بخواهد از آن آگاه می کند، اما علم تعبیر اکتسابی است یعنی از راه تحصیل و تلاش می توان آن را فرا گرفت. البته هرچه تقوا و صفای دل انسان بیشتر باشد بهتر می تواند خواب را تعبیر نماید. (در این جا به آیه 6 سوره یوسف (ع) هم اشاره شد.)
3- هر تأویلی تعبیر هم هست ولی هر تعبیری تأویل نیست. چراکه گفتیم تأویل یک خواب در حقیقت بیان واقعی و صددرصد آن در خارج یعنی در بیداری است و اگر معصومی تأویل خواب ما را بگوید، صددرصد آنچه بگوید خواهد شد، اما تعبیر ممکن است گاهی به حقیقت منجر شود و گاهی نشود. یا مثلاً 90 درصد محقق شود.
4- در قرآن کریم از تأویل خواب به «تأویل الاحادیث» نیز نام برده شده است.
5- تعبیر خواب بر دو قسم است:
6- خواب حجیّت ندارد یعنی نمی توان به خواب استناد و بر اساس آن حکمی صادر کرد مگر آنکه: 1) انسان خواب را مستمراً ببیند. 2) وقتی سراغ معبر رفت، تعبیرش درست در بیاید.
در همین باره دو داستان جالب از شیخ بهائی (ره) و خادم حرم حضرت رقیه (س) بیان شد.
اگر خواب حجیت داشت، هر روز هر کسی چیزی می گفت و چیزی از اصول و فروع دین باقی نمی ماند.
7- خواب زنان چپ نیست و مثل خواب مردان است اما چون گاهی خانم ها مایلند توجه دیگران را جلب نمایند، در قالب خواب چیز هایی را تعریف می کنند در حالیکه چنین چیزی ندیده اند.
8- درباره اینکه ملائکه و اجنه نیز خواب و رؤیا دارند یا نه در کتاب «دار السلام» نوشته مرحوم محدث نوری صحبت شده که علاقه مندان خودشان می توانند رجوع کنند.
9- اینکه عموم مردم به جای واژه «رؤیا» از «خواب دیدن» استفاده می کنند، یک غلط مصطلح است.
10- نباید رؤیا را برای هر کسی تعریف کرد. بلکه باید برای کسی تعریف کنیم که نسبت به ما غرض شخصی نداشته باشد و معبری هم که انسان به آن رجوع می کند باید معتبر باشد. قرآن کریم نیز این مطلب را بیان فرموده است: «یا بُنَیَّ لاتَقْصُصْ رُؤْیاکَ عَلی اِخْوَتِکَ»
11- مورد آخر این جلسه هم حدیثی بود از امام صادق (ع) برای رفع خواب های پریشان و آشفته و اینکه مبادا تعبیری بد داشته باشند.