حضرت ابراهیم (ع) از ولادت تا امامت - 2 - اصلاب پاک آن حضرت

مروری بر مطالب این جلسه:

تاریخ سخنرانی: 17-07-1395

بحث این جلسه در قالب دو قسمت بیان می گردد:

قسمت اول: پدر حضرت ابراهیم (ع)

دلیل حساسیت ما روی این موضوع این است که قرآن نسبت «آزر» به ابراهیم (ع) را «اَب» بیان کرده است. آزر فردی بت پرست و بت ساز بود و آخر سر هم مشرک از دنیا رفت. اگر آزر پدر ابراهیم (ع) باشد، باید بپذیریم: 1- پدر ابراهیم (ع) مشرک بوده است 2- پدر پیامبران می تواند مشرک باشد 3- چگونه می شود از نسل یک مشرک یک پیغمبر به وجود آید؟ 4- چون پیامبر خاتم (ص) از نسل ابراهیم (ع) است، پس یکی از پدران پیامبر خاتم (ص) نیز مشرک بوده است.

حال برخی از آیاتی از قرآن کریم که «اَب» در آن ها برای غیر پدر به کار رفته: سوره بقره آیه 133 - سوره یوسف (ع) آیه 38 – سوره انعام آیه 84 یا 85

نتیجه: در قرآن «اب» برای غیر پدر هم به کار رفته است. آزر هم پدر ابراهیم نبوده و منظور آیه عمو یا پدربزرگ مادری بوده است.

]در اینجا احادیثی قرائت شد و از آن ها این نتیجه گیری حاصل شد که: 1) تمام 124000 پیامبر مسلمان بوده اند و تمام پدرانشان نیز پشت در پشت مسلمان بوده اند، پدران حضرت امیر المؤمنین (ع) نیز پشت در پشت مسلمان بوده اند. 2) قدر خمسه طیبه را باید بدانیم، خصوصاً در این ایام[

قسمت دوم: یک سؤال اعتقادی

در بین آیات 70 تا 86 سوره شعراء دیدیم که حضرت ابراهیم (ع) درباره آزر از خداوند می خواهد: «واغفر لأبی انه کان من الضّالین». اما از طرفی می بینیم خداوند در آیات 113 و 114 سوره توبه می فرماید پیامبر و کسانی که ایمان آورده اند نباید برای مشرکان طلب آمرزش کنند. ]شأن نزول آیه هم بیان گردید.[

البته در زمان حیات می توان برایشان طلب آمرزش کرد، به این معنی که از خدا بخواهیم آن ها را به راه راست بیاورد، اما پس از مرگشان اجازه چنین کاری را نداریم. فلذا در آیه 114 سوره توبه هم خداوند می فرماید وقتی ابراهیم (ع) از آزر نا امید شد، دیگر او را رها کرد و از وی دوری جست.

بحث پایانی این جلسه هم دعایی است که حضرت ابراهیم (ع) در آخرین ماه های عمرش کرده و در قرآن نیز آمده است. بخشی از این دعا در حق پدر و مادرشان است، و این درحالی است که گفتیم، حضرت از آزر تبری جسته است. آن دعا این است: «ربّنا اغفرلی و لوالدیّ و للمؤمنین یوم یقوم الحساب» حال دو مطلب:

1- لفظ «والد» و «والده» در قرآن فقط و فقط برای پدر و مادر به کار رفته است (بر خلاف «اب» که برای غیر از پدر و مادر نیز استفاده شده).

2- منظور حضرت ابراهیم (ع) در این آیه پدر و مادر واقعیش هستند، چون حضرت دارد برایشان طلب آمرزش می کند (چراکه مشرک نبوده اند).