حضرت ابراهیم (ع) از ولادت تا امامت - 11 - ساختن مجدد کعبه توسط حضرت ابراهيم(ع)

مروری بر مطالب این جلسه:

تاريخ سخنراني: 22-08-1395

جلسه 11 –حضرت ابراهیم (ع) از ولادت تا امامت (11): ساختن مجدد کعبه توسط حضرت ابراهيم (ع)

حضرت ابراهیم (ع) در بیت المقدس که جزء شامات قدیم بود زندگی می کرد و هاجر و اسماعیل (ع) هم در مکه بودند و حضرت گاه گاه به آن ها سر می زد. تا اینکه روزی خداوند دستور ساختن (بازسازی) خانه کعبه را به حضرت ابراهیم (ع) می دهد چرا که نخستین کسی که کعبه را ساخته بود، حضرت آدم (ع) بود که در زمان خود کعبه را با همان ابزار و ادوات ابتدایی بنا کرده بود. حضرت ابراهیم (ع) به مکه رفت و با کمک اسماعیل (ع) و تعدادی از ملائکه که در قالب انسان برای کمک به آن ها آمده بودند، کعبه را ساخت. سپس به دستور خداوند سنگی که بهشتی هم بود را از کوه ابو قُبِیس خارج کرد و در قسمت مشخصی از کعبه قرار داد که امروزه این سنگ را با نام «حجر الاسود» می شناسیم.

حضرت ابراهیم (ع) برای ساختن قسمت های مرتفع کعبه نیاز داشت روی چیزی بایستد. خداوند هم دستور داد فلان سنگ را (که آن هم از بهشت بود) به این منظور بیاور و روی آن برو (که این سنگ معروف شده به نام «مقام ابراهیم (ع)»). ]در اینجا آیه 125 سوره بقره و آیات 96 و 97 سوره آل عمران خوانده شد که در رابطه با همین سنگ مقام ابراهیم (ع) است.[ در یک لحظه این سنگ به خواست خداوند مثل گِل نرم شد و پاهای حضرت ابراهیم (ع) در آن فرو رفت و وقتی که حضرت پاهایش را از آن بیرون آورد، جای پاهای حضرت کاملاً در آن باقی ماند و سنگ دوباره سفت شد. این سنگ همچنان در کنار کعبه پابرجاست منتهی در گذر زمان از بس مردم برای تبرک به آن دست کشیده اند قسمت هایی از جای پای حضرت از بین رفته اما الآن دیگر در محفظه ای شیشه ای نگه داری می شود.

در پایان ساخت کعبه هم خداوند به او می فرماید مردم را دعوت به حج کن (آیات 26 تا 29 سوره حج). آیات 127 تا 129 سوره بقره هم دعاهایی است که حضرت ابراهیم (ع) در پایان ساخت کعبه می کند ]که این آیات به همراه آیه 126 بقره نیز در جلسه خوانده و بررسی شدند[.

حضرت اسماعیل (ع) ازدواج کرد و با کمک خانواده همسر و مردمی که از قدیم ذهنیتی راجع به حج داشتند (چراکه از زمان آدم (ع) این خانه دایر بوده است)، و هدایایی به کعبه و اسماعیل (ع) (که اطراف کعبه فعالیت و زندگی می کرد) می دادند، برای کعبه پرده ساخت و سقف آن را که با حصیر پوشیده بود را هم ساخت.

خداوند به ابراهیم (ع) دستور داد تا با اسماعیل (ع) حج به جا بیاورند. اما از آنجا که کیفیت آن را نمی دانستند، خداوند جبرئیل را فرستاد تا به آن ها تعلیم دهد. جبرئیل هم تمام آنچه باید اعم از اذکار، طواف، سعی صفا و مروه و... را به آن ها یاد داد.

]در ادامه نیز احادیثی راجع به علت وجوب اعمالی چون رمی جمرات، یا علت نامگذاری مناطقی چون عرفه، منا و... خوانده شد.[

نکته ای در اثبات اینکه کعبه قبل از حضرت ابراهیم (ع) ساخته شده بود: در آیه 37 سوره ابراهیم (ع) که جلسه قبل خوانده شد، حضرت عبارت «عِندَ بَیتِکَ المُحَرَّم» را می آورد در حالیکه آیه مال زمانی است که هنوز دستور ساخت کعبه به او داده نشده است. پس کعبه از قبل بوده و حضرت فقط آن را بازسازی کرده است.

مدتی گذشت و اسماعیل (ع) مادر را از دست داد و او را کنار کعبه دفن کرد و برای اینکه قبر از بین نرود، یک دیوار به شکل نیم هلال کنارش کشید. این نقطه که امروزه به «حجر اسماعیل (ع)» معروف است، مقبره هاجر (س)، اسماعیل (ع) و تعداد زیادی از پیامبران دیگر می باشد.