تاریخ سخنرانی: 28-05-1396
جلسه 13 - مشاهدات پیامبر اکرم(ص) در آسمان هفتم (1)
طبق بررسی ها آسمان هفتم از سایر آسمان ها بزرگتر و مشاهداتش هم بیشتر بوده. اما ادامه مشاهدات پیامبر (ص) در آسمان هفتم:
پیامبر (ص) مردی با سر و ریش جو گندمی را می بیند که بر یک کرسی در کنار بین المعمور نشسته بود. جبرئیل در معرفی او می گوید او ابراهیم (ع) است. پیامبر (ص) جلو می رود و با آن حضرت صحبتی می کند. پس از آن پیامبر (ص) باز تعداد فراوانی از ملائکه در حال خشوع را می بیند. پس از آن حضرت دریاهایی از نور را می بیند که تلألؤش چشم ها را خیره می کرد. همچنین دریاهایی از ظلمت و نیز دریاهایی از برف را می بیند، در حالیکه این دریا ها نعره می زدند. پس از آن جبرئیل به پیامبر (ص) می گوید که من مأمور شده ام بهشت و جهنم را به تو نشان بدهم.
ما یک بهشت و جهنم برزخی داریم که فقط ارواح در آن ساکن اند. بهشت و جهنم قیامتی هم داریم که الآن آفریده شده ولی جز مأمورین و مسئولینش احدی در آن نیست. بازدید پیامبر (ص) از بهشت و جهنم برزخی و جهنم قیامتی (از بیرون) را گفتیم. اما بازدید از بهشت قیامتی (پیامبر (ص) به درون این بهشت وارد هم شده است و تنها کسی است که وارد آن شده): پیامبر (ص) می بیند که بهشت 8 در دارد که بر هر کدام 4 جمله نوشته شده است. اما این جمله به طور مشترک بر تمام در ها نوشته شده بود: «خدایی به جز الله تعالی نیست، محمد فرستاده خداست و علی هم دوست مخصوص خدای تعالی (یا سرپرست بندگان و دوستان خدای تعالی) است. ]تمام جملات هر در بیان شد و توضیحات لازم نیز درباره شان بیان گردید. اما موضوع جملات هر در:[
در اول: قناعت ]تعریف هم شد[ - سخن حق گفتن – حسد - همنشینی با اهل خیر و اولای الهی
در دوم: رسیدگی کردن به یتیمان - تَعَطُّف بر اَرامِل (یعنی مهربانی و همدردی با مرد یا زنی که همسرش را از دست داده که این یعنی همسر پیدا کردن برای آن ها) - تلاش برای برآوردن حوائج مؤمنین - دستگیری و رسیدگی به حال درماندگان و بیچارگان
در سوم: کم حرف زدن – کم خوابیدن – کم راه رفتن (یعنی انسان هی الکی و بی هدف در خیابان گشت نزند در حالی که بیرون کاری ندارد) – کم غذا خوردن
در چهارم: گرامی داشتن مهمان – گرامی داشتن همسایه – گرامی داشتن پدر و مادر – سخن نیکو گفتن