عوامل موثر بر برنامه ریزی (نظم و دوری از تنبلی)

مروری بر مطالب این جلسه:

تاریخ سخنرانی: 25-08-1398

خلاصه موارد مطرح شده در جلسه سوم:

اگر انسان صبح که از خواب بیدار می شود بداند که امروز چه کارهایی باید انجام دهد بسیاری از معضلاتی که دچار می شود را نخواهد داشت.

باید هر فردی حتی یک بچه دبستانی مدیر زندگی فردی خود باشد. چیزهایی که به خودش مربوط است را مدیریت کند.

باید برای خواسته خود تصمیم گرفت. مثلا می خواهی معلم شوی، دانشگاه بروی، پولدار شوی یا می خواهی ازدواج کنی، باید تصمیم بگیری که آیا واقعاً تصمیم داری یا نه؟!

باید توجه داشت که تردید به تصمیم شما لطمه می زند. باید اراده کرد.

در توبه کردن هم به فرمایش حضرت امیرالمؤمنین (ع) مهمترین مورد تصمیم گرفتن است.

برای دیگران تصمیم نگیرید بلکه دیگران را موعظه کنید و موعظه بشنوید. این دو با هم فرق دارند.

دومین عامل در برنامه ریزی فردی، نظم داشتن است.

کامیابی و موفقیت های مردان و زنان بزرگ مرهون عواملی از جمله نظم و انضباط است.

بزرگترین زیان و خسران اندیشه ها و تفکرات منفی از بین رفتن انضباط است و اگر انضباط نباشد، هدف ها از بین می رود.

امیرالمؤمنین(ع) در شب نوزدهم رمضان ضربت می خورند. حضرت با آن وضع که حتی حرف زدن برایشان مشکل بود، وصیتی می کنند و می فرمایند: "حسن و حسین عزیزان من، اول وصیت می کنم شما را و همه فرزندانم را و اهلم را و هر کسی که روزی این نوشته ی من به دستش می رسد، به تقوای الهی و نظم در امورتان". میزان الحکمه صفحه 1347.

تقوی یعنی ترک محرمات و انجام واجبات. وَقی یعنی انسان خودش را نگه دارد و به هر چیزی که برخورد کرد که مورد رضای خداوند نیست انجام ندهد و اگر انجام داد سریعاً توبه کند.

- بیان ماجرای یکی از عباد ثمانیه.

- بیان مصداق هایی از عدم تصمیم و عدم وجود نظم در اجتماع.

در جامعه، زیاد شدن فساد، فحشا، بی عاری و بیکاری و ... همه اینها، پیامدها و بازتابهای منفی عدم نظم است.

اگر نظم نباشد هیچ کدام از موارد دیگر به جایی نمی رسد مثل ثروت و ...

برای اینکه در دراز مدت همیشه موفق باشیم باید یاد بگیریم ناکامی های خود را تحت نظم درآوریم و باید از خود شروع کنیم و نظم در خود ایجاد کنیم که در این صورت ناکامی ها به کامیابی تبدیل می شود.

موفقیت، همین ناکامی ها است که جمع می شود و وقتی نظم می گیرد موفقیت حاصل می شود.

عامل سوم، تنبلی است که باید از خود دور کنیم.

چند حدیث از کتاب میزان الحکمه صفحه 5177 به بعد: (شرح احادیث را حتماً از فایل صوتی آن بشنوید)

- امام باقر(ع): تنبلی به دین و دنیا زیان می رساند.

احادیثی از امام علی(ع):

- (کنایه) آنگاه که اشیاء با یکدیگر جفت شدن، تنبلی و ناتوانی با هم ازدواج کردند و از آنها فقر متولد شد!

- آفت موفقیت تنبلی است. در کارهای خود به آدم تنبل تکیه نکن.

- کسی که پیوسته تنبلی کند در رسیدن به آرزویش ناکام ماند.

- تنبلی آخرت را تباه می کند. (طبق آیات قرآن هم، بیش از نود درصد کسانی که جهنم می روند از تنبلی می باشد.)

- مؤمن به آنچه ماندنی است راغب است و از آنچه رفتنی است روی گردان است. (آن کلاس های قرآن، آن موعظه ها، آن نمازها و ... هست که می ماند)

- مؤمن از تنبلی به دور است و پیوسته سرزنده و کوشا است. (چون می داند تلاشش، چه دنیایی و چه آخرتی، اگر کسی هم آن تلاش را ندید، کسی هست که آن تلاش را می بیند و آن را عبادت محسوب می کند)

- بر تو باد به مداومت بر عمل، چه در حال نشاط باشی چه در حال کسالت. (انسان در کسالت هم سعی کند عملش قطع نشود)

- از تنبلی بپرهیزید زیرا کسی که تنبل باشد حق خداوند متعال را نمی گذارد. (یعنی حق خداوند را بجای نمی آورد)

- هر کسی از تنبلی و سستی فرمان برد، حقوق را تباه می سازد. (زندگی را ضایع می کند، زن و بچه را ضایع می کند، مدرسه، دانشگاه، کسب و کار و ... همه را ضایع می کند)

- از سستی و ناتوانی، نابودی زاده شده است.

- یکی از عوامل محرومیت، سستی در کار است.