مقالات روایات مذهبی اسلامی و کلیپ

پرسش و پاسخ سایت

❓پرسش:
سوالی درباره دعا از خدمتتان داشتم: با توجه به اینکه می‌دانم گناه می‌تواند مانع به اجابت رسیدن دعا یا مانع از عملیاتی شدن آن باشد، و نیز با توجه به اینکه من خودم را می‌شناسم و می‌دانم متاسفانه از گناه دست‌بردار نیستم، با چه امیدی دعا کنم؟ با چه امیدی از خداوند توقع اجابت داشته باشم؟ من می‌دانم خداوند زیر حرفش نمی‌زند و اگر فرموده «استجب لکم»، قطعا این کار را می‌کند، اما وقتی می‌دانم من قادر نخواهم بود حتی یک هفته را بدون معصیت سپری کنم، دیگر امید و میل و رغبتی به دعا در من باقی نمی‌ماند. من تلاش می‌کنم که معصیت نکنم و بی‌تفاوت به این موضوع نیستم، اما وقتی تعارف را با خودم کنار می‌گذارم، می‌بینم اگر خداوند بخواهد به‌خاطر گناهانم دعاهایم را مستجاب نکند، من اصلا هیچ دعایی نباید بکنم! از طرفی مشکلاتی دارم که جز خدا برای حل آنها از کسی کاری ساخته نیست و این حالت مرا در یک بن‌بست و سردرگمی عجیب فروبرده است! ممنون می‌شوم راهنماییم کنید. 

✍️ پاسخ:
باسمه تعالی؛ مطلبی که فرموده‌اید را قبل از شما خود خدای تعالی به علم الهی خود می‌دانسته است. برای همین خود را توّاب معرفی کرده است، چرا که می‌دانسته بندگان بعضا در حال گناه و معصیت خواهند بود و نیاز دارند که دائما توبه کنند. برای همین منظور خود را توّاب یعنی بسیار بسیار توبه‌پذیر معرفی کرده است و به بندگان فرموده است که هر زمان معصیتی مرتکب شدید، بلافاصله به‌سوی من بازگردید و اظهار ندامت و پشیمانی کنید و از من کمک بخواهید که دیگر به‌سوی گناه بازگشت نکنید.
 

👈 ارسال سوال جدید

پرسش و پاسخ دعا اجابت

عمومی    جمعه 9 آذر