یکی از آیات قرآن کریم با موضوع دعا، آیه ۱۸۶ سوره مبارکه بقره (وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِيبٌ...) میباشد که در این آیه زیبا پروردگار مهربان هفت مرتبه بندگان را به سوی خویش میخواند. حال بخشی از توضیحات کتاب راجعبه این آیه شریفه را با هم مرور میکنیم:
صفحهی ۲۸:
این خواندن پروردگار به سوی خودش بسیار جالب و مهم است. مثال: برای گرفتن یک وقت ملاقات از یک وزیر بایستی مراحل اداری بسیاری طی شود تا بتوان به حضور وزیر رسید و با او ملاقات کرد، در صورتی که شخص وزیر خود مخلوق است و با مرگ از دنیا میرود. حال دقت کنید خداوند چقدر به بندگانش لطف دارد و مهربان است که با این صفاتی که داراست، مانند: فَعّال ما یَشاء (هر کاری بخواهد انجام میدهد)، یَحْکُمُ ما یُرید (هر حکمی بخواهد میدهد)، اَعْدَلُ العادِلین (نهایت عدالت ورزیدن)، اَحْکَمُ الحاکِمین (بهترین حکم کنندگان)، غِیاثَ المُستَغیثین (دادرس هر درمانده)، مُجیبَ دَعوَةِ المُضطرّین (اجابت کننده بیچارگان)، اَکْرَمُ الاَکْرَمین (بهترین گرامی دارندگان)، اَجْوَدُ الاَجْوَدین (آقای آقایان)، خَیرُ الغافِرین (بهترین آمرزندگان)، اَمانَ الخائِفین (پناه ترسایان)، دَلیلُ المُتَحَیِّرین (راهنمای سرگردانان)، قاضیَ الحاجات (برآورنده حاجات)،... و متصف به هر صفت برتر به حد نامتناهی است، در این آیه ۷ مرتبه فرموده است: خودم جواب میدهم - به من اعتماد کنید - حرف مرا قبول کنید. به بندگانی که حیات و مماتشان به دست خداست، این همه نظر لطف و مرحمت دارد. این کار جز از خدای تعالی بر نمیآید.
🔸علاقهمندان جهت تهیه این کتاب میتوانند به واحد کتابخانه شعب مؤسسه مراجعه نمایند.
عمومی دوشنبه 19 اردیبهشت 1401