شهادت امام هادی(ع)
شهادت امام علی النقی(ع) در سال ۲۵۴ هجری و بنابر قول مشهور در سن ۴۱ سالگی بوده است. مشهور این است که آن حضرت ۶ یا ۸ سال و ۵ ماه داشت که پدر بزرگوارش حضرت جواد الائمه(ع) به شهادت رسید و آن حضرت به منصب کبرای امامت و خلافت عظمی رسید و مدت امامت آن وجود شریف ۳۳ سال بود.
ایام حیات امام هادی(ع) مصادف بود با خلافت بهناحق مأمون، معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین و معتز که در آخر معتز آن حضرت را با زهر شهید کرد.
مدت عمر مبارك آن حضرت ۴۱ سال و چند ماه بود. ۱۳ سال در مدینه اقامت فرمود و بقیه ایام امامت خویش را به اجبار متوکل در سامرا بود. حاکم مدینه به متوکل نوشت که اگر تو را به مکه و مدینه حاجتی است، علی بن محمّد(ع) را از این دیار بیرون ببر که همه را مطیع خود ساخته است! در مدینه اسباب اذیت و آزار به آن حضرت را به دستور متوکل زیاد کردند، تا زمانی که آن حضرت را به سامرا بردند و جسارتها کردند تا آنکه معتز آن حضرت را شهید کرد. امام عسکری(ع) غسل و کفن و نماز بر آن حضرت را انجام داد و ایشان را در منزل خود در مکان فعلی حرم مطهر دفن نمودند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی چهارشنبه 5 بهمن 1401
امام هادی(ع): نعمتها را با برخورد درست، باقی نگه دارید و با شکر نعمتها، اسباب فزونی آنها را فراهم آورید. (استفاده درست از نعمت سبب دوام آن و شکر نعمت سبب فزونی آن است) (بحار الانوار، ج۸۸، ص۳۷۰)
ای دوست بیا که وقت شادی آمد / هم عزت و هم نور الهی آمد
بر خلق خدا رحمت حق نازل شد / فرزند تقی، امام هادی آمد
عمومی جمعه 1 تیر 1403
امام هادی(ع): میزان ارزیابی مردم در دنیا با اموالشان و در آخرت با اعمالشان است. (بحار الانوار، ج۷۵، ص۳۶۸)
ما سامرا نرفته، گدای تو می شویم/ ای مهربان امام، فدای تو می شویم
هادی خلق، کوری چشمان گمرهان/ پروانگان شمع عزای تو می شویم
عمومی جمعه 14 دی