مقالات روایات مذهبی اسلامی و کلیپ
حدیث محرم
امام حسین(ع) بر برادرش امام حسن(ع) داخل شد و چون او را بدید بگریست. آن حضرت گفت: ای اباعبدالله! از چه گریه می‌کنی؟ گفت: از آنچه با تو می‌کنند. امام حسن(ع) گفت: آنچه بر سر من آید زهری است که بدان کشته می‌شوم و روزی مانند روز تو نیست که ۳۰هزار تن بر تو گرد آیند و همه ادعا کنند از امت جد ما هستند. پس بر کشتن و ریختن خون تو و هتک حرم و اسیر کردن زنان و فرزندان و تاراج بار و بنه تو اجتماع کنند. در این حال لعنت بر بنی‌امیه نازل شود و آسمان خون ببارد و همه چیز بر تو بگرید، حتی وحشیان بیابان‌ها و ماهیان در دریاها.
📖 ترجمه نفس المهموم، ص۵۰
عمومی دوشنبه 9 مرداد 1402
یاد امام حسین(ع)
ابوهارون مکفوف می‌گوید: حضرت صادق(ع) در ضمن حدیثی طولانی فرمودند: «کسی که یادی از حضرت حسین بن علی(ع) نزدش بشود و از چشمش به مقدار بال مگس اشک خارج شود، اجرا او بر خداست و حق تعالی به کمتر از بهشت برای او راضی نیست.»
📖 ترجمه کامل الزیارات، ص۳۲۴
عمومی جمعه 14 مرداد 1401
گریه بر مصیبت ما
امام رضا(ع): هر کس مصیبت ما را به یاد آورد و برای آنچه با ما کرده‌اند بگرید، با ما باشد در درجه ما روز قیامت، و هر کس مصیبت ما را به یاد دیگران آورد و خود نگرید و بگریاند، چشم او نگرید روزی که همه چشم‌ها می‌گریند، و هرکس بنشیند در مجلسی که امر ما در آنجا احیا می‌شود، دل او نمیرد روزی که همه دلها می‌میرد.
📖 ترجمه نفس‌المهموم، ص۳۵
عمومی پنجشنبه 29 تیر 1402
ماه محرم
ابراهیم بن ابی محمود می‌گوید: امام رضا(ع) فرمودند: «محرم ماهی است که مردم جاهلیت جنگ را در آن حرام می‌دانستند. خون ما در آن ماه حلال شمرده شد و فرزندان و زنان ما اسیر شدند و آتش در خیام ما افروخته گشت و هرچه در آنها بود به تاراج رفت و حرمت رسول خدا(ص) را درباره ما مراعات نکردند. روز کشته شدن حسین(ع) چشمان ما را آزرده کرد و اشک‌های ما را روان ساخت. عزیز ما در زمین کربلا خوار شد و اندوه و بلا نصیب ما گشت تا روز معین، پس گریه‌کنندگان باید بر حسین(ع) گریه کنند، برای اینکه گریه بر او گناهان بزرگ را می‌ریزد.
آنگاه فرمودند: چون ماه محرم می‌شد پدرم را خندان نمی‌دیدند و اندوه بر وی غالب بود تا ۱۰ روز می‌گذشت و چون روز دهم می‌شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و می‌گفت: این روزی است که حسین(ع) در آن روز کشته شد.
📖 ترجمه نفس‌المهموم، ص۳۸
عمومی سه‌شنبه 27 تیر 1402