از سراپنجههای هر صهیون
میچکد غزه غزه خون و جنون
کودکانی عطش عطش در خواب
کشته و مادرانشان بیتاب
مادرانی که دَر به دَر هستند
آسمان را سپر به خود بستند
غزه غزه، همی چکد افسوس
رخت بر بسته غیرت و ناموس
ای جهانیترینِ جانیها
حامیان ظهور بانیها
از حقوق بشر چه میگویید؟
از افول بشر چه میجویید؟
شُورِ شورای امنیت، دشنه
نمک و زخم کودکی تشنه
شد وِتو خنجری برای بهار
قتل عامِ هزارها بیمار
تکهتکه همی شود انسان
مادری مرده، طفلکی بیجان
لعنت حق به هر چه اسرائیل
آن جنایتگرانِ چون قابیل
روزشان تیره، شامشان چون روز
جمله دشمنانشان پیروز
خوار و زار و علیل میگردند
در نهایت، ذلیل میگردند
حامیانِ سکوت محکومند
صاحبان تفکری شومند
خشم عالم تباهشان سازد
کاخ ظلمت به عدل میبازد
لحظهلحظه به قدس نزدیکیم
روشنای فضای تاریکیم...
🔹 ارسال شده توسط سرکار خانم پریسا زارع
عمومی یکشنبه 30 مهر 1402