امام باقر(ع): بد انسانی است آنکه دارای دو چهره و دو زبان باشد. برادرش را در حضور تمجید و ستایش میکند و پشت سرش او را میخورد (کنایه از غیبت کردن). اگر(به برادرش چیزی) عطا شود به او حسد ورزد و اگر گرفتار گردد او را (بدون یاری رساندن) رها سازد.
کسی نزد حکیمی آمد و گفت: خبر داری فلانی دربارهات چقدر غیبت و بدگویی کرده؟ حکیم با تبسم گفت: او تیری را به سویم پرتاب کرد که به من نرسید؛ تو چرا آن تیر را از زمین برداشتی و در قلبم فرو کردی؟!
