مرگ یزید بن معاویه
در سال ۶۴ هجری قمری در شب چهاردهم ربیعالاول یزید بن معاویة بن ابیسفیان در سن ۳۷ یا ۳۹ سالگی به درکات جحیم شتافت.
مادر یزید میسون دختر بجدل کلبی است. او شارب الخمر، قمارباز، میمونباز، ناکح با محارم، صاحب اشعار کفرآمیز و تارك الصلاة بود. او بود که واقعه جانسوز کربلا را به وجود آورد و امام حسین(ع) و اهلبیت و اصحاب آن حضرت را به شهادت رساند و امام زینالعابدین(ع) و زینب کبری(س) و دیگر علویات و فاطمیات را با آن وضع در کوچه و بازار به اسارت برد. او بود که خانه خدا را خراب کرد و پرده کعبه را سوزانید! همچنین او بود که در واقعه حرّه در مدینه کشف ستر زنان مهاجر و انصار کرد و سه روز مال و جان و ناموس مردم را بر سربازان خود حلال کرد. بعد از این ماجرا فرزندانی به هم رسیدند که پدر معینی نداشتند. بعد از آن قتل و غارتی در مدینه شد و حرمت حرم شریف نبوی هتک گردید و مردم را در داخل حرم مطهر کشتند.
مرگ موسی خلیفه عباسی
در این روز و به قولی در ۱۵ یا ۱۸ ربیعالاول موسی الهادی فرزند مهدی عباسی به درکات جحیم شتافت و در همان شب هارون خلیفه شد و مأمون نیز به دنیا آمد. او که دستش به خون اولاد امیرالمؤمنین(ع) آلوده بود، یک سال و سه ماه خلافت و ۲۵ یا ۲۶ سال عمر کرد. او به قساوت قلب و قلت رحم و خشونت طبع و شرارت نفس مشهور بود.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی پنجشنبه 29 مهر 1400