مقالات روایات مذهبی اسلامی و کلیپ
رشد هماهنگ بدن
مفضل بن عمر در ادامه از حضرت صادق(ع) درخواست می‌کند که حضرت رشد تدریجی بدن تا مرحله تمام و کمال آن را برایش شرح دهد. حضرت هم در پاسخ به او چنین می‌فرمایند:
«در آغاز، جنين، در رحم، جايى كه چشمى آن را نمى‌بيند و دستى بدان نمى‌رسد شكل و صورت داده مى‌شود. اين تدبير همچنان ادامه دارد تا اينكه انسانى كامل و استوار با تمام نيازهاى او بيرون مى‌آيد. بدن اين انسان، كامل و استوار بوده و همه چيز در آن نهفته شده است. از احشا و جوارح و ديگر عوامل بدن گرفته تا استخوان و گوشت و پيه و مغز و عصب و رگ‌ها و غضروف‌ها.
وقتى كه به جهان پاى نهاد، چنان كه مى‌بينى تمام اعضاى او همه با هم و هماهنگ چنان رشد مى‌كنند كه شكل و هيأت و اعضاى او ثابت مى‌ماند. نه افزايش مى‌يابد و نه كاستى مى‌پذيرد. اين سير همچنان ادامه دارد تا شخص اگر تقدير باشد به سن بلوغ و كمالش برسد. آيا اين (پيچيدگي‌ها و حكمت‌ها) جز از لطف مدبر و حكيمى است؟» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۵۴)
حضرت در قالب این جملات کوتاه، به حقایقی بلند و قابل تامل اشاره می‌فرمایند. به‌راستی جز خداوند قادر متعال، کیست که قدرت داشته باشد ظرف نه ماه درون بدن موجودی زنده (مادر)، موجود زنده دیگری -که تا کنون عدم محض بوده- را هستی بخشد و تمام اعضا و جوارحی که برای ادامه حیات به آنها نیاز دارد را در همان فضای بسته و تاریک تدارک دیده کنار هم بچیند و پوست و گوشت بر آنها برویاند؟!! به قول حضرت، جایی که نه چشمی آن را می‌بیند و نه دستی به آن می‌رسد!
و نکته قابل تامل دیگری که ما عموما از آن غافلیم و دقت حضرت ما را متوجه آن می‌کند، رشد هماهنگ اعضای بدن است. جمجمه با همان سرعتی رشد می‌کند که مغز رشد می‌کند. استخوان‌های قفسه سینه با همان سرعتی رشد می‌کنند که ریه رشد می‌کند و الی آخر. به‌راستی اگر در فرآیند رشد، یکی از اعضای بدن بر دیگری پیشی می‌گرفت، چه بر سر انسان می‌آمد؟ و این هماهنگی در رشد نیز یکی دیگر از نعمات ناپیدا و بی‌شمار خداوند است. وَ اِن تَعُدّوا نِعمَةَ اللَّهِ لا تُحصُوها...
مقالات شنبه 12 خرداد