پرسش پاسخ شرعی
باسمه تعالی
1- رجوع کنید به مبحث رویا (لینک) از جناب استاد مخملباف.
2- کتابی است منسوب به ابن سیرین که در تعبیر خواب نوشته شده است. اگر خواستید می توانید به آن نیز مراجعه نمایید.
باسمه تعالی
شما، ما و همه مسلمانان و شیعیان یکی از وظایف مهممان کمک نمودن به برادران و خواهران دینی می باشد. کار شما قابل تقدیر است و خداوند به شما جزای خیر عطا فرماید. ما هم در حد خودمان همان کارهای شما را نیز انجام می دهیم. مشکلاتی که فرموده اید مقدار زیادی به دولتمردان بستگی دارد و واقعا مقصر هستند که خداوند یا آنها را اصلاح نموده یا دست آنها را از تسلط بر مسلمین کوتاه نماید و مقداری از مشکلات نیز برعهده خود مردم است. یعنی بیشتر عده ای از مردم متاسفانه عقل معاش نداشته و تدبیری برای زندگی خود نمی کنند. در کنار این فقر متداولی که مشاهده می‌شود، ریخت و پاش ها و ولخرجی ها، اسراف کاریها و تفاخرها و پز دادن های آن چنانی نیز مشاهده می شود. ما ضمن دعا کردن باید از نظر فرهنگی نیز در جلسات مختلف به جوانان خود کمک کنیم تا بتوانند با تدبیر و همبستگی و مواردی که گفته شد ان شاءالله زندگی خوبی داشته باشند.
باسمه تعالی
اولاً قمه زدن نه جزء واجبات دین است و نه جزء مستحبات دین.
ثانیاً هر کس می‌خواهد واقعاً با نیت خالص این کار را انجام دهد میتواند در منزل و در جای خلوتی که کسی او را نبیند انجام دهد.
ثالثاً وهن دین آنجا هست که از عملی از مسلمانان، دشمنان سوء استفاده نموده و مثلاً به عنوان نمونه قمه زدن را نوعی وحشی‌گری تلقی کرده و سپس آن را ترویج داده به عنوان آزار و شرارت های اسلام در رسانه ها و غیره نشان دهند. در چنین جایی وظیفه یک مسلمان و یا یک مرجع تقلید چیست؟ آیا اگر امام معصوم نیز بود واقعا فرمان می‌داد که در حرم جد بزرگوارشان قمه زنی کرده و خون ها را به در و دیوار بپاشند؟ این کار واقعا چه معنایی دارد؟
رابعاً شما به ما بگویید قمه زنی چه پیشرفتی برای اسلام و تکامل بشریت داشته است در زمانی که معارف اهل بیت(ع) بر روی زمین مانده و کسی نیست آن چنان که باید و شاید آنها را ترویج نماید؟ سرگرم کردن عده ای از شیعیان به قمه زنی چه چیزی را در اذهان متبادر می کند جز اینکه ممکن است این کار از ناحیه استعمارگرانی مانند کفتار پیر یعنی انگلیس و اذناب او باشد.
خامساً مرجعیت به این نیست که هر کس در حوزه علمیه درسی خواند و سپس خود را مرجع اعلام کرد باید از او تقلید نمود. مرجعیت دارای شرایطی است که در رساله های عملیه نوشته شده و در نوشته های معصومین(ع) و گفتار آنان نیز به آنها سفارش شده است. یکی از شرایط مرجعیت این است که علمای طراز اول حوزه مثلا مراجعی که قبلا مرجعیت آن ها احراز شده است او را برای این کار تایید نمایند. شما به ما بگویید فرد مذکور را چند نفر از مراجع تایید کرده است؟
سادساً اگر اکثریتی به دنبال فردی کار خطایی انجام می دهند ما نیز باید حسب این شعر مزخرف که خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو به دنبال آنان افتاده و عملی اگرچه باطل را انجام دهیم. اینکه تقلید کورکورانه می شود! واقعاً چه فرقی بین تقلید کورکورانه و تقلید آگاهانه می باشد؟ اگر شما هر دو را یکی بدانید، علی الاسلام السلام.
باسمه تعالی
برنامه دهگانه هفتگی (که در جلسه ۷۶ از مبحث دعا بیان نموده ایم - لینک) را مستمراً انجام دهید.
باسمه تعالی
متأسفانه مطالبی که گفته اید در عده ای از افراد جامعه اسلامی مصداق داشته و درست می باشد. این گروه اصولاً "نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ" هستند در حالی که انسان مؤمن در همه جا طبق ایمانش رفتار می کند. چه در مجالس شادی و چه در مجالس حزن و اندوه. شما تنها کاری که می کنید به اینها تذکر بدهید و وظیفه ای بیش از این ندارید.
باسمه تعالی
ظاهراً شما مسائل را درست متوجه نشده اید. اولاً فروختن بچه و امثال این کارها مورد تأیید اسلام و شیعه نبوده و هیچ کدام از ائمه (ع) چنین کارهایی را تأیید نمی‌کند. ثانیاً اینکه انسان با شکم نیمه پر و با معده ای که یک سوم غذا در آن است به زیارت برود، دلیلش آن است که بتواند حال زیارت پیدا کند. ثالثاً راهپیمایی اربعین و مناجات و امثال اینها واجب نبوده و بعضاً در بعضی مواقع مستحب هستند. لکن ممکن است انسان پدر پیر یا مادر پیر داشته باشد و باید از آنها نگهداری کند یا خانواده او، جز او کسی را نداشته باشند و باید مواظبت از آنها نماید یا در جایی مشغول به کار است که مراجعه‌کننده دارد و باید پاسخ آنها را بدهد و امثال اینها. چنین کسانی اگر به راهپیمایی بروند و حقوقی که گفتیم تضییع شود، عمل آنها نه تنها مستحب نیست بلکه مکروه و در بعضی مواقع حرام نیز می باشد.