پرسش پاسخ شرعی

باسمه تعالی

اصولاً معلولیت های ذهنی نشأت گرفته از صدماتی است که به ذهن شخص در مقاطع یا مقطعی از زمان برای او صورت پذیرفته است و اصولاً چون روح نمی تواند در آن عضو به صورت کامل تجلی کند، تجلی او در آن عضو ناقص خواهد بود و لذا به این گونه موارد معلولیت های ذهنی می گویند و وجود این معلولیت‌ها همانگونه که بیان شد ارتباطی به خداوند متعال ندارد. بلکه نشأت گرفته از اعمال و رفتار انسانها می باشد که این خود بحث مفصلی دارد. می‌توانید به مبحث توحید جلسات 23 الی 25 با موضوعات قضا و قدر و مصیبت های وارده بر بندگان (لینک) مراجعه نمایید.

در مورد سوال دوم باید گفت بیش از نود درصد از خوشی ها و سختی ها به عملکرد انسان ها برمی گردد و به موانعی که برای رسیدن به خوشی ها وجود دارد و یا برای رفع موانعی که ناملایمات را ایجاد می کند. در اینجا یا انسان خود مقصر است و یا دیگرانی در جامعه برای او ناملایمات ایجاد کرده و یا مانع رسیدن او به آسایش می‌شوند. در این گونه موارد اگر مسئله شخصی باشد، خود آدمی باید به دنبال برطرف کردن موانع باشد و اگر به دست دیگران باشد باید برای احقاق حق خود قیام نماید. در هر حال همانطور که گفته شد ارتباطی به خداوند متعال ندارد. حال ممکن است درصد کمی به خاطر مصالحی که خداوند برای بعضی از بندگان در نظر می گیرد آنها را در یک سختی قرار دهد که آن سختی بدون آنکه آن بندگان بدانند در پایان برای آنها خیر و منفعت داشته باشد. در چنین مواردی خود خدای تعالی ناملایمات به وجود آمده برای چنین بندگانی را به نحو اکمل و احسن وجه جبران می نماید.