پرسش پاسخ شرعی
باسمه تعالی
شرک عبارت است از شریک قائل شدن برای خداوند در تمام مسائل خدایی. یعنی فردی، برای کسی در کنار خداوند دارای قدرت خدایی و به صورت استقلالی اعتقاد داشته باشد. چنین فردی مشرک است اما صدا زدن افراد و توسل پیدا کردن به آنان که خداوند متعال آنان را برای چنین کاری مشخص نموده است نه تنها شرک نیست بلکه عبادت نیز محسوب می‌شود. اما توسل پیدا کردن به افرادی که توسط خداوند معرفی نشده‌اند کار بیهوده‌ای بوده ولی شرک نمی‌باشد. زیرا کسی که این کار را انجام می‌دهد قائل به این نیست که این فرد به صورت استقلالی قدرت خدایی دارد.
باسمه تعالی
خلقت عالم به امر خداوند متعال ایجاد شده و از هدف غایی و نهایی خداوند متعال هیچکس اطلاعی ندارد. اما احتمالات در این است که شاید حضرت حق می‌خواسته است قدرت خود را به بشر بنمایاند و بشر را بیشتر در مسیر اطاعت و فرمانبری خود قرار داده و او را به فیض کامل برساند. در رابطه به هدف از خلقت آدم رجوع نمایید به اینجا (لینک).
باسمه تعالی
اینکه فرمودید پیامبران با مردم دیگر تفاوت دارند از دو جهت به سوال شما می‌توان پاسخ داد. یک اینکه پیامبران نیز مانند مردمان دیگر هستند و هیچ تفاوتی با آنها ندارند، از این نظر که آنها نیز باید بخورند، بیاشامند، استراحت کنند، ازدواج کنند و موارد دیگری که برای انسان‌های دیگر نیز وجود دارد. دوم، با انسان‌های دیگر تفاوت دارند از این نظر که آنها را خداوند برای پیامبری در نظر گرفته است. به خاطر اینکه می‌دانسته آنها می‌توانند در مقابل گناهان خودداری کرده و از آنها اجتناب نمایند. بنابراین به آنها مقام عصمت داده است و نیز عقل آنها را برای بعثت و مبعوث شدن کامل کرده و به قول معروف ظرفیت پیامبر شدن را به آنان داده است. اما در مورد معجزه باید دانست معجزه عملی نیست که مانند اکتشاف و اختراع، بشر بتواند به آنها دسترسی پیدا کند. بلکه عملی خارق العاده و خرق عادت بوده و فقط از جانب خداوند می‌باشد که به دست پیامبر جاری می‌شود.
باسمه تعالی
اینکه انسانی قبل از حضرت آدم(ع) بوده از آیات قرآن مشخص می‌شود آنجا که ملائکه خطاب به خداوند متعال که آیا دوباره می‌خواهی انسانی بیافرینی که خونریزی و فساد کند؟ (بقره آیه 30) این آیه مشخص می‌کند که قبل از حضرت آدم(ع) نیز خلقتی از آدمیان وجود داشته است. جنیان قبل از خلقت آدم بودند. خلقت جنیان بنابراین که شیطان که از جنیان بوده است و با ملائکه مراوده داشته و به آدم(ع) سجده نکرد (اعراف آیه 11) و برای فریب حضرت آدم(ع) به آن باغ آمده، این‌ها نشانه آن است که خلقت جن قبل از خلقت آدم بوده است و حداقل به هزاران سال می‌رسد.
باسمه تعالی
بله، پیامبر(ص) نمازشان را خوانده بودند.
باسمه تعالی
چنین ضرب المثلی را استناد می‌کنند به داستانی تاریخی از پیامبر اکرم(ص) که فردی مراجعه می‌کند تا پیامبر(ص) فرزندش را نصیحت کند که خرما نخورد. پیامبر(ص) نیز چون خودشان آن رو ز خرما خورده بودند، آن را برای روز دیگری موکول می‌کند و این می‌تواند درست باشد و مشکلی ایجاد نمی‌کند.
باسمه تعالی
نه تنها گناه نیست بلکه بسیار فضیلت هم دارد. در مورد لعن نیز رجوع نمایید به پاسخ سوال 7776 (لینک).
باسمه تعالی
سوالات ائمه(ع) در چنین مواقعی برای دانستن مطلبی است که اگر از پیامبر اکرم(ص) سوال نمی‌شد و حضرت آن را بیان نمی‌کردند الان برای من و شما امروزه مخفی می‌ماند. این سوالات توسط ائمه(ع) برای آن است که توجه افرادی که بعد از این‌ها می‌آیند مثل ما، توجهشان به این داستان جلب شده و فضیلت این کساء را بدانیم. اگر امیرالمومنین(ع) همچین سوالی یا سوالات دیگر شبیه این را نمی‌کردند و نمی‌پرسید الان ما از فضیلت کساء بی‌‌اطلاع بودیم.
باسمه تعالی
مسئله آن فرد با توجه به ظاهر روایت اینگونه است که وقتی در زندان بوده و هیچ راه دیگری نداشته است. با توجه به اینکه امام در قید حیات بوده، از زندان کسی را به نزد امام حسن عسکری (ع) فرستاده تا این مطلب را برای امام بازگو کند و امام علیه السلام نیز پاسخ او را می دهند و اکنون که امام(ع) به شهادت رسیده و در عالم برزخ بوده و دسترسی به ایشان نداریم، با توسل پیدا کردن به روح آن بزگوار عرض حاجت می‌کنیم. حال یا گناهانی انجام می‌دهیم که جلوی توسل و دعای ما را گرفته و اجابت آن به وقوع نمی‌پیوندد و یا مسئله اجابت آن فعلاً به نفع ما نیست و این مسئله به این صورت است.
باسمه تعالی
قبل از هر چیزی به شما پیشنهاد می‌کنیم جلسات اخیر بحث مکارم الاخلاق را استماع نمایید که در ارتباط با همین مسائل است و پاسخ سوالات شما در این مباحث نهفته است. ولی آنچه که در مورد امیرالمومنین (ع) گفته‌اید، اولا ایشان الان زنده نیستند. ثانیاً چنین مطلبی که فرموده‌اید اصلاً صحت ندارد. ثالثاً آنچه که امامان نورانی (ع) به واسطه فعالیت شخصی خود به دست می‌آوردند، به غیر از مقداری اندک برای زندگی شخصی، بقیه را به افراد نیازمند به خصوص شیعیان و محبین خود می‌بخشیدند.
باسمه تعالی
به هیچ عنوان به این مسائل توجه نکنید. در زمان ائمه(ع) به هیچ عنوان همانطور که می‌دانید عکاسی وجود نداشته است. کشیدن این تصاویر بر اساس تصورات ذهنی است و اصولاً از دید مراجع چنین کاری جایز نمی‌باشد فلذا باید در مقابل اینگونه موارد جنبه احتیاط رعایت شده و از نسبت دادن تصویری به امامان جدا خودداری شود.
باسمه تعالی
هیچکس نمی‌تواند زمان ظهور را مشخص کند و طبق توقیعی که حضرت ولیعصر -ارواحنا فداء- به علی بن محمد سمری فرمودند، مشخص کردن زمان ظهور از طرف هر کس که باشد، او کذاب است و با هیچکس هم حضرت تعارف ندارد. بنابراین هر کس زمان ظهور را مشخص کند، در هر پست و مقامی که باشد کذاب است و نباید این کار را انجام دهد. در ارتباط با سوال اولتان نیز باید گفت حسب روایاتی، حتی خود حضرت هم زمان ظهور را نمی‌داند و در موقع خاص خودش به آن حضرت الهام می‌گردد.
باسمه تعالی
مطلبی که فرموده اید صحیح نیست. مسئله ي لعنت و نفرين مورد تأييد قرآن بوده و بكار بردن آن در جاي خود و با شرايط خاص خود واجب مي باشد و اين مطلب در آيات متعددي در قرآن كريم بيان شده است و تعدادي از ملعونين نيز در كتاب آسماني ذكر شده اند. امامان معصوم (ع) نیز در بسیاری از جاها دشمن دین و قرآن را علناً لعن کرده اند و روایات آنها موجود است. لكن بايد دانست آنچه كه قرآن ما را از آن نهي مي كند، دادن فحش هاي ركيك و زشت مي باشد و فرق نمي كند كه مخاطب مسلمان باشد يا غير مسلمان.
باسمه تعالی
1- راهپیمایی کردن چیزی نیست که مورد تایید شارع باشد یا نباشد. مثل این است که شما بگویید من می‌خواهم بین صبحانه و ناهار یک میان وعده بخورم و این یک امر مباح است. اما اگر این راهپیمایی با یک شرایط خاصی برای بزرگداشت یک شعائر الله برگزار شود، قرآن در سوره حج می‌فرماید «...وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ» این شعائر الله به فرموده قرآن کریم مستحب و باعث تقوای قلب است و ثواب نیز دارد.
2- خیر. چنین مطلبی صحت ندارد یعنی اینکه راهپیمایی اربعین مقدمه ظهور باشد صحت ندارد چون این راهپیمایی بیش از ده‌ها سال است که وجود دارد و قبل از انقلاب نیز سابقه دارد و برگزار می‌شد حال به تعداد کمتر و اکنون با شکوه بیشتری برگزار می‌شود و هیچ ربطی به ظهور حضرت ندارد.
3- این حرفا سلیقه‌ای است و هیچ ریشه عقلی، شرعی و علمی ندارد. فلذا به این حرفا به هیچ وجه توجه نکنید. گوش به فرمان شوهر خود باشید. اگر راضی بودن با ایشان بروید. اگر خیر، چنانچه به دستور شوهر عمل نمایید در خانه ماندن شما فضیلتش بیشتر از راهپیمایی اربعین است.