پرسش پاسخ شرعی

باسمه تعالی

مطلب بسیار واضح است. ما اگر بر کسی لعن و نفرین می کنیم تا زمانی هست که او بر مسیر باطل قرار دارد. حال این باطل ممکن است باطل اعتقادی یا باطل اخلاقی یا باطل سیاسی و یا باطل اجتماعی باشد. وقتی از آن باطل دست برمیدارد طبیعتاً ما نیز وظیفه داریم لعن و نفرین خود را از او برداریم. این یک امر مشخصی است. مثلاً خیلی از افراد وهابی که ما آنها را لعن می کردیم اینها برگشته و شیعه شده اند. در زاهدان، در سیستان و بلوچستان، در شهرهای استان خوزستان و در کشورهای دیگر هم همینطور. مثل جناب آقای تیجانی که کتاب "ثم اهتدیت (آن گاه که هدایت شدم)" را نوشته که از افراد مبلغ وهابی هم بوده که برگشته و شیعه شده است. آن موقعی که مبلغ وهابی بوده ما لعن می کردیم و حال که برگشته و شیعه شده ما ایشان را دعا می کنیم و از خداوند طلب رحمت و موفقیت برای ایشان می کنیم. این مشکلی ندارد. در مسائل سیاسی هم همینطور. هر کشوری تا زمانی که با شما دشمن هست شما او را لعن و نفرین می کنید و هر زمان که دوست شما شد شما برای آن طلب رحمت و غفران می کنید. این از لحاظ علمی و منطقی هیچ مشکلی ندارد.