مقالات روایات مذهبی اسلامی و کلیپ
نکاتی درمانی برای درمان پُف چشم
ـ اگر ناشی از ازدیاد چربی خون باشد، خوردن کدو مسمّی با پوستش مفید است.
ـ اگر ناشی از کم‌کاری تیروئید باشد، خوردن تره‌فرنگی و ذرت مفید است.
ـ اگر ناشی از پُرکاری تیروئید باشد، خوردن گُل‌گاوزبان و گُل نسترن مفید است.
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقاله «درمان تعدادی از بیماری‌های چشم»
مقالات سه‌شنبه 24 مهر
سیاهی دور چشم
علل مؤثر بر پیدایش سیاهی دور چشم
- کم خونی
- پرکاری تیروئید
- جوش زدن و غصه خوردن
- افت مایعات خونی و پلاسما
- مصرف دخانیات و موادّ أفیونی
- مشکلات ریوی
- ضربه شدید
نکاتی درمانی برای هر یک از علل پیدایش سیاهی دور چشم
- کم خونی: عسل، خرما، سیب درختی رسیده شیرین
- پرکاری تیروئید: گل گاوزبان
- جوش زدن و غصه خوردن: مربای گل بهارنارنج
- افت مایعات خونی و پلاسما: آب و عسل، آبجوش ولرم و عسل، دوغ شیرین کم‌چرب با کشمش
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقاله «درمان تعدادی از بیماری‌های چشم»
مقالات سه‌شنبه 17 مهر
خشکی چشم
بعضی از علت‌های خشکی چشم
- دیابت بالا یا دیابت نوسانی
- کارکردن با مواد آرایشی یا کارخانه‌ای (مثل رنگرزی شیمیایی) یا مواد آزمایشگاهی
- از کار افتادن غده اشکی و رطوبتی
- سنگ مجرای اشک چشم
نکاتی درمانی برای خشکی چشم
- چکاندن یک قطره گلاب خالص بدون اسانس هنگام صبح و شب در ساک چشم
- خوردن یک عدد پیاز به همراه ناهار
- خوردن یک عدد سیر به همراه شام
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقاله «درمان تعدادی از بیماری‌های چشم»
مقالات دوشنبه 2 مهر
بعضی عوامل مؤثر بر خشکی عصب چشم و کاهش دید
- دست نشسته به چشم زدن
- در نور ضعیف مطالعه یا خیاطی کردن
- اسانس‌ها و قندهای شیمیایی
- کافئین زیاد
- فلفل، سس فلفل
- غذای مانده
- نگاه مستمر به خطوط (متون) تلفن همراه مثل پیامک و...
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقاله «درمان تعدادی از بیماری‌های چشم»
مقالات سه‌شنبه 20 شهریور
دستوراتی برای درمان سوزش چشم
- خوردن آب زردک (هویج زرد) در صبح ناشتا
- خوردن آویشن به همراه نمک، قبل و بعد از غذا
- چکاندن قطره‌ای از جوشانده برگ بارهنگ در ساک چشم (داخل پلک پایین)
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقاله «درمان تعدادی از بیماری‌های چشم»
مقالات سه‌شنبه 13 شهریور
بعضی از موارد مضر برای چشم
- گرد و خاک، غبار گچ، سیمان، آهک، خاک گچ
- استفاده غیرمحتاطانه از تلویزیون، موبایل، کامپیوتر
- نور شدید خورشید یا لامپ و پرژکتور
- قند، شکر، شیرینی‌جات قنادی‌ها
- چربی زیاد
- دود، سیگار و مواد مخدر ، دود ماشین (مخصوصا دود گازوئیل)، دود ناشی از سوختن روغن
- مواد سفیدکننده مانند: تیزاب، وایتکس و اسپری‌های تمیزکننده
- بیماری‌های فشار خون، چربی خون، قند خون، اوره خون و کراتین خون
- مصرف سدیم زیاد مانند نمک زیاد
- رنگ‌ها و وسایل شیمیایی آرایشی
📖 منبع: آرشیو موضوعی وبلاگ طب المعصومین(ع)، مقاله «درمان تعدادی از بیماری‌های چشم»
مقالات دوشنبه 5 شهریور
محافظان چشم
چشم یکی از حساس‌ترین اعضای بدن انسان است. رسالت این عضو حساس هم این است که آنچه در پیرامون انسان رقم می‌خورد را مثل یک دوربین فیلم‌برداری ثبت و بدون درنگ به اطلاع مغز برساند. لازمه تحقق این مسئولیت نیز ارتباط مستقیم و بدون حایل و واسطه چشم با محیط پیرامون است. به عبارتی هیچ دیواره و محافظی بین چشم و آنچه که بدان می‌نگرد نباید وجود داشته باشد (بر خلاف مغز که پشت دیواره مستحکمی به نام جمجمه قرار گرفته است).
با این حال تدابیر خداوند حکیم برای محافظت از چشم قابل تامل است. نواحی کناری آن را با استخوان و بخش جلوی آن را با پلک و... از غبار و آسیب‌های احتمالی تا حد زیادی در امان نگاه داشته است. امام صادق(ع) در این خصوص به مفضل می‌فرمایند:
«اى مفضّل! درباره پلك چشم فكر كن و بنگر كه چگونه بسان پرده‌اى روى ديدگان را مى‌پوشاند. در كنار آن بندها و حلقه‌ها تعبيه شده تا هر وقت كه خواهند بالا كشند و ديده در ميان غارى قرار داده شده و با آن پرده و موهاى مژه، چشم حفظ مى‌شود.» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۱)
مقالات شنبه 3 شهریور
نعمت دیدن و شنیدن
دو مورد از بزرگترین مواهب پروردگار مهربان به انسان‌ها، نعمت بینایی و نعمت شنوایی است. در این بخش از فرمایشات امام صادق(ع) به اهمیت و کارایی این دو نعمت بزرگ اشاره شده است:
«اى مفضّل! در حال كسى كه از داشتن ديده محروم است، انديشه كن. بنگر كه چگونه در كارش نارسايى پديد مى‌آيد. اين شخص قدمگاهش را نمى‌شناسد، مقابلش را نمى‌بيند، رنگ‌ها را از هم باز نمى‌شناسد، زشت و زيبا را تفاوت نمى‌دهد. اگر ناگاه بر گودالى مشرف شود آن را نمى‌بيند، اگر دشمنى به او هجوم برد نمى‌شناسدش. به‌درستى توان كتابت و تجارت و صياغت (زرگرى، ريخته‌گرى) ندارد...
همچنين كسى كه نمى‌شنود، نارسايى بسيار در كارش پديد مى‌آيد. روح و لذت گفت و شنود و محاوره را از دست مى‌دهد، از نغمه‌هاى دلربا و الحان آرامش‌بخش محروم است، براى مردم گفت‌وگو با او بسيار دشوار و ملال‌آور مى‌شود. به‌درستى از اخبار مردم ديگر آگاه نمى‌شود...» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۵۷ (با تصرف))
اینکه دلیل عدم برخورداری بعضی افراد در دنیا از این دو حس چیست و معامله پروردگار با این بندگان چگونه خواهد بود، سوالی است که مفضل نیز در ادامه از حضرت پرسیده است و هفته بعد ان‌شاءالله به آن خواهیم پرداخت، اما اکنون که بسیاری از ما خوانندگان یا شنوندگان این متن به لطف خدای مهربان از این دو نعمت بزرگ برخورداریم، آیا درنگ و اندیشه کرده‌ایم که عمل ما در قبال این دو چگونه بوده است؟
اگر هر یک از ما از بینایی یا شنوایی محروم بودیم و به ما می‌گفتند، بینایی یا شنوایی‌ات را برمی‌گردانیم، به شرط آنکه به‌وسیله آنها مرتکب معصیت خالق خود نشوی، آیا کسی بود که این شرط را در قبال این برخورداری عظیم نپذیرد؟! مسلما خیر. اما حال که بدون قول و قراری و شرط و شروطی متنعم به این نعم الهی شده‌ایم، چه نیکوست قدردان آنها بوده و این دو عضو ارزشمند را در طاعت آفریدگار مهربان به کار بندیم...
مقالات شنبه 16 تیر
چشم‌ها، چراغ‌هایی بر فراز بدن
امام صادق(ع) در ادامه فرمایشات خود به مفضل بن عمر، بحث حواس پنج‌گانه را پیش می‌کشند و در ابتدا قدرت رؤیت و نعمت بینایی را موضوع بحث قرار می‌دهند. اما قبل از آنکه به این فراز از فرمایش حضرت بپردازیم، توجه شما را به دقت و نکته‌سنجی آن حضرت جلب می‌کنیم.
ما همیشه از ظرافت چشم‌ها و توانایی ارزشمندی که برای ما فراهم می‌آورند شنیده‌ایم. اما کمتر به این فکر کرده‌ایم که اگر خالق و سازنده ما چشم را در جایی جز جایگاه فعلی آن قرار می‌داد، چقدر همه‌چیز تغییر می‌کرد! اما خالق هستی بدون نیاز به آزمون و خطا و در بدو خلقت چشم‌های آدمی را در جایی قرار داده که بهترین کارایی و کمترین خطر متوجه آن باشد. اینک با هم این فراز زیبا را مرور می‌کنیم:
«اينك اى مفضّل! در چگونگى آفرينش حواس آدمى كه نشانه شرافت و برترى او بر ديگر مخلوقات است بينديش. بنگر كه چگونه ديدگان، چون چراغ‌هايى بر فراز مناره در سر او قرار گرفته تا بتواند همه‌چيز را به‌درستى و كامل ببيند و در اعضاى سافله (اعضای پایین‌تر بدن) چون دست‌ها و پاها قرار نگرفتند تا از آفات نگهدارى شوند و مستقيما با كار و ابزار در تماس نباشند و اين برخوردها نارسايى در آنها پديد نياورد. نيز مانند شكم و پشت در وسط بدن قرار نگرفتند تا اطلاع بر اشيا و ديدن آنها دشوار نشود. وقتى كه هيچ عضو ديگرى براى ديدگان جايى مناسب نبود، بى‌ترديد «سر» بهترين جايگاه حواس انسان و همانند خانه و صومعه آنهاست.» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۵۵)
مقالات شنبه 26 خرداد