پنج نشانه مؤمن / نماز نافله چیست؟ / اهمیت نوافل و حتی قضای آنها / سجده بر خاک در احادیث / پاداش کسی که برای پیروی از سنت نبوی انگشتر به دست راست میکند / بلند گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم»، مخصوصا در نماز / پیادهروی اربعین، همایش بزرگ شیعه / زیارت اربعین غیر از پیادهروی اربعین است / مسئله اربعین از چه زمانی مرسوم شد؟ / زیارت امام حسین(ع) توسط جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین و اخلاص مثالزدنی او در این زیارت / آیا پیادهروی اربعین را ایران باب کرده است؟! / دشمن در پی مخدوش کردن همایش عظیم اربعین
سخنران: استاد مرتضی مخملباف
تاریخ سخنرانی: 3 شهریور 1403
عمومی شنبه 3 شهریور
امام علی(ع): خداوند برای ما شیعیان و پیروانی برگزیده است که ما را یاری میکنند، با خوشحالی ما خوشحال میشوند و در اندوه و غم ما محزون میگردند.
📖 بحار الانوار، ج۶۵، ص۱۸
عمومی شنبه 23 تیر
جنگ خندق
در این روز در سال ۵ هجری قمری غزوه خندق (احزاب) و کشته شدن عمرو بن عبدود به دست امیرالمؤمنین(ع) به وقوع پیوست. در این جنگ مسلمانانِ داخل مدینه در اطراف شهر خندقی کندند. در این جنگ وقتی عمرو بن عبدود (از جنگجویان بلندآوازه کفار) مبارز طلبید، کسی از مسلمانان حاضر نشد به مبارزه با او برود. در این زمان پیامبر(ص) فرمود: آیا دوستی هست که شر این دشمن را کفایت کند؟ در پاسخ آن حضرت، حضرت علی(ع) فرمود: من به مبارزه او میروم. پیامبر(ص) سکوت کردند و تا سه بار این کلام را فرمودند و هر سه بار امیرالمؤمنین(ع) برای مبارزه اعلام آمادگی نمودند. آخرالامر پیامبر(ص) اجازه دادند و امیرالمؤمنین(ع) پا به میدان نبرد نهاد و او را از پای در آورد.
وفات اباصلت هروی
در این روز در سال ۲۰۷ هجری قمری اباصلت بن صالح هروی که اهل هرات بود پس از آزادی از زندان مأمون از دنیا رفت. وی از اصحاب برجسته امام رضا(ع) و از خواص شیعیان بود.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی دوشنبه 18 اردیبهشت 1402
جنگ حنین
در این روز در سال ۸ هجری قمری پس از ۱۵ روز از فتح مکه، غزوه حنین به وقوع پیوست.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی سهشنبه 5 اردیبهشت 1402
ولایتعهدی امام رضا(ع)
در ۷ رجب سال ۲۰۰ هجری قمری، مأمون عباسی نامهای به امام رضا(ع) نوشت و آن بزرگوار را برای ولایت عهدی خویش به مرو فرا خواند و در روز اول ماه رمضان سال ۲۰۱ مردم با حضرت رضا(ع) به ولایتعهدی بیعت کردند.
مرگ مروان
در این روز در سال ۶۵ هجری قمری مروان بن حکم در دمشق کشته شد. بعد از آنکه عثمان او و پدرش حکم را از طائف به مدینه باز گرداند، خمس افریقیه را به مروان داد و فدك را هم به او واگذار کرد و او را وزیر و کاتب خود قرار داد. وی پس از پیوستن به معاویه نیز حکومت شهرهای مختلف را به عهده میگرفت.
مروان بعد از هلاكت یزید به جای وی نشست و همسر او را به عقد خود در آورد و نه ماه خلافت کرد و سرانجام در ۸۱ سالگی توسط همسرش کشته شد.
جنگ تبوك
در اول ماه رمضان سال ۹ هجری قمری جنگ تبوك به وقوع پیوست. به هنگام این جنگ ۸۲ نفر از منافقین مدینه با عذرتراشی به جنگ نرفتند و در مدینه ماندند تا در غیاب پیامبر(ص) خانه آن حضرت را غارت کنند و خانواده ایشان را از مدینه بیرون نمایند. پیامبر(ص) نیز هنگام عزیمت امیرالمؤمنین(ع) را بهجای خود در مدینه خلیفه قرار داد.
در بازگشت از تبوك چهل نفر از منافقین که همراه پیامبر(ص) بودند تصمیم گرفتند با رم دادن شتر حضرت در بالای گردنه کوه حضرت را ترور نمایند، از سوی دیگر منافقینی که در مدینه مانده بودند نیز با نقشهای قصد جان امیرالمؤمنین(ع) را نمودند که هر دو نقشه با عنایت پروردگار متعال با شکست مواجه شد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی پنجشنبه 3 فروردین 1402
وفات حسین بن روح نوبختی
در سال ۳۲۶ هجری قمری در این روز سومین نایب خاص حضرت صاحب الامر(عج)، جناب حسین بن روح نوبختی در بغداد به عالم بقا رحلت کرد و در همانجا دفن شد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی شنبه 20 اسفند 1401
خروج امام حسین(ع) از مدینه بهسوی مکه
در این روز در سال ۶۰ هجری قمری امام حسین(ع) از مدینه منوره راهی مکه شد. در این سفر عقیله بنیهاشم زینب کبری، حضرت ابوالفضل العباس، امّ کلثوم، علیاکبر و دیگر اهلبیت -علیهمالسّلام- همراه ایشان بودند.
خواهران سیّدالشّهدا(ع) با حضرت زینب(س) ۱۳ نفر بودند. بانوان دیگر از منسوبین حضرت عبارت بودند از ام کلثوم دختر حضرت زینب(س) که با شوهرش به کربلا آمد و دیگری جمانه عمه امام حسین(ع)، همچنین ۹ کنیز با حضرت از مدینه خارج شدند و ۱۰ نفر غلام با حضرت بودند. چند نفر از همسران امام مجتبی(ع)، ۱۶ نفر از اولاد دختر و پسر امام مجتبی(ع) و خانواده مسلم بن عقیل و دیگر اصحاب و بستگان حضرت نیز همراه بودند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی یکشنبه 30 بهمن 1401
وفات حضرت ابوطالب(ع)
نام ایشان عمران است و پدرش جناب عبدالمطلب و مادرش فاطمه بنت عمرو بن عائذ است. ابوطالب با جناب عبداللَّه (پدر پیامبر(ص)) و زبیر بن عبدالمطلب برادر ابوینی بودند (یعنی از طرف پدر و مادر یکی بودند) و سایر اولاد جناب عبدالمطلب با این سه بزرگوار فقط از پدر یکی بودند.
امامیه اتفاق دارند بر اسلام و ایمان جناب ابوطالب به پیامبر(ص) و اینکه هیچگاه عبادت بتی نکرده است و امر اسلام و ایمان او در شیعه مشهور است و علمای شیعه کتابها در ایمان آن بزرگوار تألیف کردهاند.
اشعار حضرت ابوطالب(ع) در حمایت از پیامبر(ص)، اشعار منسوب به امیرالمؤمنین(ع) هنگام رحلت ابوطالب(ع) و کلمات آن بزرگوار به قریش در مسجد الحرام هنگام سوء قصد قریش نسبت به پیامبر(ص)، کلمات آن حضرت هنگام رحلت و کلمات آن حضرت در طلب یاران همه و همه دلالت دارد بر اینکه وی دارای ایمانی منحصربهفرد بوده است.
وی سرانجام سه سال قبل از هجرت و در سال ۱۰ بعثت از دنیا رفت. بنابر نقلی سن ایشان به هنگام رحلت ۸۱ سال بوده است.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی جمعه 28 بهمن 1401
فتح خیبر به دست امیر المؤمنین(ع)
در این روز در سال ۷ هجری قمری در جنگ خیبر مرحب به دست أمیرالمؤمنین(ع) کشته شد و قلعه خیبر به دست آن حضرت فتح گردید.
وقتی پیامبر(ص) به جنگ خیبریان رفت و قلعه قموص را محاصره کرد، ابتدا پرچم را برای مبارزه با آنان به خلیفه اول داد. وی با لشکری رفت، ولی چیزی نگذشته بود که برگشت و لشکریان هم در پی او باز گشتند. روز بعد پیامبر(ص) پرچم را به خلیفه دوم داد و او هم به میدان جنگ نرسیده بازگشت. در پی این اتفاق رسول الله(ص) بیان فرمود که فردا پرچم را به دست کسی خواهد داد که خدا و پیامبرش را دوست دارد و خدا و پیامبرش هم او را دوست دارند و خداوند خیبر را به دست او فتح خواهد نمود.
فردای آن روز فرارسید. همگان منتظر بودند ببینند که آن فرد کیست که چنین مقامی نزد خدا و رسولش دارد. تا اینکه آن حضرت در جمع اصحاب حاضر شد و در آن هنگام که هر کس آرزو داشت برای پرچمداری حمله به خیبر نام او بر زبان مبارک پیامبر(ص) جاری شود، آن حضرت امیرالمؤمنین(ع) را طلبید و پرچم را به دست او داد. سرانجام مسلمانان با پرچمداری امیرالمؤمنین(ع) به خیبر حمله و آن را فتح نمودند.
عمومی چهارشنبه 26 بهمن 1401
شهادت امام هادی(ع)
شهادت امام علی النقی(ع) در سال ۲۵۴ هجری و بنابر قول مشهور در سن ۴۱ سالگی بوده است. مشهور این است که آن حضرت ۶ یا ۸ سال و ۵ ماه داشت که پدر بزرگوارش حضرت جواد الائمه(ع) به شهادت رسید و آن حضرت به منصب کبرای امامت و خلافت عظمی رسید و مدت امامت آن وجود شریف ۳۳ سال بود.
ایام حیات امام هادی(ع) مصادف بود با خلافت بهناحق مأمون، معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین و معتز که در آخر معتز آن حضرت را با زهر شهید کرد.
مدت عمر مبارك آن حضرت ۴۱ سال و چند ماه بود. ۱۳ سال در مدینه اقامت فرمود و بقیه ایام امامت خویش را به اجبار متوکل در سامرا بود. حاکم مدینه به متوکل نوشت که اگر تو را به مکه و مدینه حاجتی است، علی بن محمّد(ع) را از این دیار بیرون ببر که همه را مطیع خود ساخته است! در مدینه اسباب اذیت و آزار به آن حضرت را به دستور متوکل زیاد کردند، تا زمانی که آن حضرت را به سامرا بردند و جسارتها کردند تا آنکه معتز آن حضرت را شهید کرد. امام عسکری(ع) غسل و کفن و نماز بر آن حضرت را انجام داد و ایشان را در منزل خود در مکان فعلی حرم مطهر دفن نمودند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی چهارشنبه 5 بهمن 1401
مرگ خلیفه اول
در شب سه شنبه ۲۲ جمادیالثانی در سال ۱۳ هجری عبداللَّه بن عثمان معروف به ابوبکر بن ابی قحافه در سن ۶۷ سالگی از دنیا رفت. او مدت دو سال و بیست و دو روز خلافت کرد و اولین کسی بود که بعد از درگذشت پیامبر اکرم(ص) به انتخاب اعضای سقیفه بنیساعده خلیفه شد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی یکشنبه 25 دی 1401
وفات حضرت امکلثوم(س) (به قولی)
جناب امّکلثوم(س) چهار ماه پس از بازگشت از کربلا به مدینه از دنیا رفت. پدرش مولیالموحدین امیرالمؤمنین(ع) و مادرش حضرت زهرای مرضیه(س) است.
آن حضرت در واقعه جانسوز کربلا حضور داشت و بعد از شهادت امام حسین(ع) و اهلبیت(ع) و اصحاب در کنار خواهرش حضرت زینب(س) از بانوان و یتیمان محافظت مینمود و اشعار آن حضرت در فراق برادر در کربلا مشهور و جانسوز است. پس از عاشورا که بانوان به اسارت کوفه و شام رفتند، خطبه آن حضرت در شهر کوفه و مجلس ابن زیاد، اشعار آن حضرت در قادسیه و قنسرین، اثر دعای آن حضرت در سیبور و بعلبک، کلمات آن جناب با شمر هنگام ورود به دروازه شام، مرثیههای حضرت در اربعین و مراجعت به مدینه دلالت بر عظمت و شجاعت و صبر آن مخدره دارد.
سرانجام بعد از چهار ماه از ورود به مدینه با دلی پر از غم و اندوه در مصائب کربلا بالاخص شهادت حضرت سیّدالشهدا(ع) رحلت نمود و در مدینه منوره دفن شد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی شنبه 24 دی 1401
ولادت حضرت زهرا(س)
در چنین روزی حضرت حوراء انسیه، امّ ابیها، فاطمه زهرا(س) در سال پنجم بعثت در مکه مکرمه به دنیا آمد.
هنگامی که حضرت خدیجه(س) دوران بارداری خود را میگذراند، حضرت فاطمه(س) از داخل رحم با مادر صحبت میفرمود و او را دلداری میداد و به صبر و پایداری دعوت میفرمود. پیامبر اکرم(ص) به حضرت خدیجه(س) فرمودند: «جبرئیل به من بشارت داد که این مولود دختر است و او موجودی پاك و با برکت است. خداوند متعال نسل و ذریه مرا از او قرار میدهد و از نسل او امامانی در امت قرار خواهد داد که بعد از پایان یافتن وحی او، جانشینانش در روی زمین باشند.»
هنگام ظاهر شدن آثار وضع حمل، سراغ زنان قریش فرستادند، ولی کسی برای کمک نیامد، چه اینکه آنها راضی به ازدواج حضرت خدیجه(س) با پیامبر(ص) نبودند و حضرت خدیجه(س) از این برخورد غمناك شد. در همین حال چهار زن بلند بالا که شبیه زنان بنیهاشم بودند، بر او وارد شدند. یکی از آنان به او گفت: ای خدیجه، غمگین مباش که ما فرستادگان پروردگار تو هستیم. ما خواهران توایم. من ساره هستم و این آسیه دختر مزاحم و همنشین تو در بهشت و این مریم دختر عمران و این صفوراء دختر شعیب است. خداوند ما را نزد تو فرستاده تا در کارهای مربوط به زنان به تو کمک کنیم. یکی از آنان در سمت راست او، دیگری در سمت چپش و سومی پیش روی آن حضرت و چهارمی پشت سر او نشستند تا اینکه خدیجه کبری(س)، حضرت فاطمه زهرا(س) را پاك و پاکیزه بر زمین نهاد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی جمعه 23 دی 1401
شهادت حضرت زهرا(س)
شهادت مظلومانه و جانگداز حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا(س) در مدینه و ۷۵ روز پس از رحلت پیامبر(ص) واقع شده است (بنا به روایتی). اقوال دیگر درباره شهادت حضرت در سوم جمادیالثانی خواهد آمد.
در شب چهاردهم، امیرالمؤمنین(ع) به همراه جمعی قلیل از گلهای سر سبد اصحاب، بدن مطهر صدیقه کبری(س) را به خاک سپردند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی پنجشنبه 17 آذر 1401
وارد کردن سر مطهر امام حسین(ع) به شام
بنیامیه این روز را به خاطر ورود سر مطهر امام حسین(ع) به شام عید قرار دادند.
ورود اهل بیت(ع) به شام
با رسیدن خبر نزدیک شدن اسرای اهل بیت(ع) به دمشق، یزید دستوراتی صادر کرد: ۱- تاجی جواهرنشان و تختی مرصّع به سنگهای قیمتی آماده کنند ۲- بزرگان هر صنف با کمک یکدیگر شهر را در کمال زیبایی زینت نمایند ۳- تمام اهل شهر لباسهای زینتی بپوشند و خود را بیارایند ۴- همگی در معابر رفت و آمد نموده، به یکدیگر تبریک بگویند ۵- پس از آمادگی کامل با طبل و شیپور به استقبال اسرا بروند ۶ – جارچیان در شهر جار بزنند: سرهای بریده و اطفال کسانی بر شهر وارد میشوند که به قصد براندازی حکومت عازم عراق بودهاند ولی عامل خلیفه یعنی ابنزیاد آنها را کشته است. هر کس خلیفه را دوست دارد امروز شادی نماید. شامیان پست نیز کوتاهی نکرده بر فراز بامها بیرقهای رنگارنگ برافراشتند و در هر گذری بساط شراب پهن کردند. نغمه آوازهخوانان بلند بود و مردم دسته دسته به سوی دروازه کوفه در دمشق میرفتند و عدهای از شهر خارج شده بودند. این در حالی بود که اهل بیت مصیبتزده و داغدار پیامبر(ص) را همراه با نیزهداران تازیانه به دست و بیرحم وارد دروازه ساعات کردند. آن نابخردان پست همینکه جمع نورانی اسرا را دیدند زبان به جسارت گشودند...
شروع جنگ صفین
پس از بینتیجه ماندن نامهها و موعظههای امیرالمؤمنین(ع) به معاویه در ماه محرم، در روز اول صفر سال ۳۸ هجری قمری لشکر امیرالمؤمنین(ع) در مقابل لشکر شام صف کشیدند. لشکر کفر، آب را بر لشکر حضرت امیرالمؤمنین(ع) بستند، ولی پس از گرفتن و باز نمودن آب توسط امام حسین(ع)، لشکر حضرت مانع از رسیدن آب به لشکر معاویه نشدند. سرانجام دشمنان با حیله چند برگ از قرآن را بر سر نیزه کردند و ماجرای حکمین پیش آمد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی جمعه 27 مرداد 1402
حرکت کاروان کربلا به سوی شام
در این روز اهلبیت سیّدالشّهدا(ع) را از کوفه به سوی شام حرکت دادند. البته زنهای غیرهاشمیه از انصار امام حسین(ع) که در کربلا اسیر شده بودند، با شفاعت اقوام و قبایلشان نزد ابنزیاد از قید اسیری خلاص شدند و به شام منتقل نشدند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی چهارشنبه 26 مرداد 1401
شهادت امام زینالعابدین(ع)
در سال ۹۴ هجری قمری امام سجاد(ع) در سن ۵۷ سالگی با زهری که ولید بن عبدالملک یا هشام به آن حضرت دادند به شهادت رسیدند. این در حالی بود که آن حضرت ۳۴ یا ۳۵ سال بعد از واقعه کربلا در مصائب جانگداز شهادت پدر و برادران و عمو و بستگان و اسارت عمهها و خواهرانش، گریان بود. امام باقر(ع) آن حضرت را تجهیز نمودند و در بقیع کنار قبر عموی مظلومشان حضرت مجتبی(ع) به خاک سپردند. سال شهادت آن حضرت را بهخاطر کثرت فوت فقها و علما «سنة الفقها» گفتهاند. در تاریخ شهادت آن حضرت اقوال دیگری نیز وجود دارد.
دفن شهدای کربلا
امروز روز دفن بدنهای مطهر سیّدالشّهدا(ع) و اهلبیت و اصحاب آن حضرت، توسّط امام سجّاد(ع) به یاری جمعی از بنیاسد است.
ورود اهلبیت(ع) به کوفه
روز دوازدهم روز ورود اهلبیت(ع) با حالت اسارت به کوفه است. در این روز ابنزیاد فرمان داد که احدی حق ندارد با اسلحه از خانه بیرون آید و دههزار سوار و پیاده را بر تمام کوچهها و بازارها گمارد تا احدی از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) حرکتی نکند. سپس فرمان داد سرهایی را که در کوفه بود برگردانند و در پیش روی اهلبیت(ع) حرکت دهند و با هم وارد شهر کرده در کوی و بازار بگردانند.
مردم با دیدن حالت زار ذریه پیامبر(ص) و سرهای بر نیزه شده و بانوان و مخدرات در کجاوههای بدون پوشش، صدا به گریه بلند نمودند. زینب کبری، امکلثوم، فاطمه بنتالحسین و امام زینالعابدین -علیهمالسلام- به ترتیب با جگرهای سوزان و قلوب دردناك ایراد خطبه نمودند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی چهارشنبه 19 مرداد 1401
حرکت کاروان اسرا از کربلا
عمر سعد ملعون روز یازدهم تا وقت ظهر در کربلا ماند و بر کشتگان سپاه خود نماز گذارد و آنان را به خاك سپرد. وقتی روز از نیمه گذشت فرمان داد تا دختران پیامبر(ص) را بر شتران بیجهاز سوار کردند و حضرت زینالعابدین(ع) را نیز با غل جامعه (که دستها را به گردن میبست) بر شتر سوار کردند. هنگامی که آنان را از قتلگاه عبور دادند و نظر بانوان بر جسم مبارك امام حسین(ع) افتاد، لطمهها بر صورت زدند و صدای شیون و زاری بلند شد.
تشکیل مجلس ابنزیاد
روز یازدهم عمر سعد به کوفه آمد. ابنزیاد اذن عمومی داد تا مردم در مجلس حاضر شوند. سپس رأس مطهر امام حسین(ع) را نزد او گذاشتند و او نگاه میکرد و تبسّم مینمود و با چوبی که در دست داشت به سر مبارک حضرت جسارت مینمود.
حرکت اهلبیت امام حسین(ع) به سوی کوفه
عصر روز یازدهم اهلبیت(ع) را با حالت اسارت به کوفه بردند. نزدیک غروب حرکت کردند و شبانه به کوفه رسیدند. لذا آن بزرگواران داغدار و مصیبتزده را تا صبح پشت دروازههای کوفه نگه داشتند. هنگام صبح عمر سعد ملعون از کوفه خارج شد و بسان فرماندهی که از فتوحات خویش خوشحال است همراه اسرا وارد کوفه شد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی سهشنبه 18 مرداد 1401
🔹 واقعه عاشورا
در این روز در سال ۶۱ هجری قمری که روز شنبه یا دوشنبه بوده، آقا و مولایمان حضرت اباعبداللَّه الحسین(ع) در سن ۵۸ سالگی (و یا ۵۶ و یا ۵۷ سالگی) بعد از نماز ظهر، مظلومانه و با حالت تشنگی و گرسنگی در زمین کربلا به شهادت رسیدند.
این روز روزی است که شهادت اهلبیت و اصحاب امام حسین(ع) در آن به وقوع پیوسته است. در این روز حضرت قمر بنیهاشم(ع)، حضرت علی اکبر(ع)، حضرت علی اصغر(ع)، حضرت قاسم بن الحسن(ع)، حضرت عبدالله بن الحسن(ع) و یاران باوفای حضرت سیدالشهدا(ع) از جمله حبیب بن مظاهر اسدی کوفی، مسلم بن عوسجه، حر بن یزید ریاحی و... به شهادت رسیدند.
از جمله دیگر وقایع این روز خونین عبارتند از: غارت اموال از خیام امام حسین(ع)، فرار زنان و کودکان در بیابانها بعد از شهادت آقا و سرورشان اباعبداللَّه(ع)، غارت کردن لباس و زره و... از بدن مطهر شهدای کربلا، جدا شدن سرهای مطهر امام حسین(ع) و اهلبیت و اصحاب آن حضرت، به آتش کشیدن خیمههای فرزندان رسول خدا(ص)، شهادت دختران کوچک در کنار خیمهها و...
عصر عاشورا نیز رأس مطهر و نورانی امام حسین(ع) را توسط خولی بن یزید اصبحی ملعون و حمید بن مسلم ازدی به کوفه فرستادند و در این شب سر مطهر آن حضرت در تنور منزل خولی قرار داشت.
🔹 قتل ابنزیاد
ابنزیاد در روز عاشورای سال ۶۷ هجری قمری، به فرمان مختار کشته شد. حصین بن نمیر و جمعی از قاتلان امام حسین(ع) نیز همراه ابنزیاد به قتل رسیدند.
🔹 وفات امّسلمه
در این روز در سال ۶۲ یا ۶۳ هجری قمری، امسلمه همسر گرامی پیامبر(ص) از دنیا رحلت فرمود. نام او هند، پدرش ابیامیّه و مادرش عاتکه دختر عبدالمطلب بود. شوهر اول او پسر خالهاش ابوسلمة بن عبدالاسد بن مغیره بود که مدتی پس از بازگشت از حبشه بر اثر زخمی که در جنگ احد بر او وارد شده بود شهید شد و مدتی بعد امسلمه به ازدواج پیامبر(ص) درآمد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی دوشنبه 17 مرداد 1401