پرسش پاسخ شرعی
باسمه‌تعالی
متأسفانه شما پارچه را خریده، بریده، دوخته و پوشیده اید. مسائل آن گونه که شما گفته‌اید نیست. معلوم نیست شما چنین مطالبی را از کجا آورده اید؟ فقط همین مقدار به شما بگویم که اسلام به شدت با برده‌داری مخالف بوده و یکی از مواردی که در حدود الهی مطرح شده است مثلا به عنوان کفاره روزه، آزاد کردن یک برده می‌باشد و ائمه ی شیعه (ع) بردگان را می‌خریدند و سپس آنها را در راه خدا آزاد می‌کردند لکن عده ای از آنان خود مایل بودند که در پیش این افراد نورانی بمانند و درک محضر آنان را نمایند. خیلی جالب است که بدانید مادر حضرت ولی عصر (س) نیز که دختر خانمی به نام ملیکه بوده اند و داستان مفصل و جالبی داشتنه اند، در یک جنگ به عنوان برده در بازارچه‌ای به عنوان بازار برده فروشان آورده شده بود که توسط امام عسکری (ع) از آن وضعیت نجات پیدا کرده و به خانه حضرت منتقل شدند. البته پیشنهاد می کنیم حتماً داستان ایشان را مطالعه نمایید (در کتاب منتهی الآمال و کتب دیگر مستقلاً این داستان چاپ شده است) و در مورد زنان شوهردار نیز شما اشتباه مطلب را بیان کرده‌اید.
باسمه تعالی
به موارد ذیل دقت کنید:
1-پیامک های خود را متوقف کنید.
2-حتماً زیارتهای‌های هفتگی ائمه(ع) و دعاهای هفتگی را هر روز بخوانید.
3-شب‌ها قبل از خواب 50 آیه قرآن بخوانید. از ابتدای قرآن شروع به تلاوت کنید و هر شب 50 آیه از آن را بخوانید.
4-خواندن سوره ناس و فلق و آیة الکرسی در هنگام خوابیدن و صبح نیز بعد از بیدار شدن از خواب ضروری می‌باشد.
5-حتما نمازهای خود را اول وقت به جا آورده و سعی کنید نوافل را اگرچه نشسته به جا آورید.
6-حداقل تا 40 روز، روزی 500 مرتبه صلوات بفرستید.
7-تا یک هفته بعد از خواندن هر نماز 70 مرتبه استغفار نمایید.
بعد از گذشت یک هفته گزارش کار خود را بدهید تا به شما بگوییم باید چه کار کنید.
باسمه تعالی
1-این حدیث موثق است و مشکلی ندارد.
2-مأخذ آن را در کجا دیده‌اید برایمان بنویسید تا بررسی شود.
3-این مطلب را اگر به عنوان حدیث جایی یافته‌اید، مأخذ آن را ذکر تا بررسی شود. البته ظاهر جمله اشکالی ندارد و جمله ی حکیمانه‌ای است لکن این که حدیث است باید بررسی شود.
4-معتبر است و مشکلی ندارد.
5-معتبر است و مشکلی ندارد.
6-حدیث قدسی می‌باشد و معتبر است و مشکلی ندارد .
باسمه تعالی
در این رابطه به موارد ذیل توجه فرمایید:
1-استفاده از کلام شعرا و عرفا و فیلسوفان و امثالهم برای تأیید گفتار شخصی یا دینی، در جایی صحیح است که آن برداشت منطبق با آیات قرآن و یا احادیث وارده از پیامبر(ص) و ائمه (ع) باشد درغیراین‌صورت صرفاً یک نظر شخصی مربوط به آن شاعر، آن عالم دینی، عارف و یا فیلسوف می‌باشد .
2-نظرات دانشمندان علمی و دینی راجع به مسائل مختلف بسیار زیاد است و ممکن است بعضی از آنها نظرات انحرافی و بعضی نیز بدون ضرر باشند ولی راستی آنها زمانی مشخص میشود که قرآن کریم و روایات معتبر آنها را تایید نماید و یا به عنوان یک نظریه ساده غیردینی عقلاً و علماً مشکلی نداشته باشد .
3-صِرف اظهار نظر کردن نباید باعث تصمیم‌گیری عجولانه ی ما که آن نظرات را مطالعه می‌کنیم گردد. همه می‌توانند نظر خود را بیان کنند. مهم قبول کردن آن نظرات است که باید با معیارهای بالا هماهنگ باشد .
باسمه تعالی
از احادیث خوب شما تشکر می‌کنیم.
1-فقط باید دقت کنیم که در تشخیص سخن چین و مشمولین احادیث وارده اشتباه نکنیم.
2-حتماً در بین دوستان خود و اقوام و خویشاوندان این احادیث را بخوانید و اول از شخص خودتان شروع کنید چرا که احادیث فوق سازندگی خوبی برای نفوس انسان ها دارد.
3-سعی کنید حال که خداوند توفیق مطالعه چنین احادیثی به شما داده است در مورد امر به معروف و نهی از منکر نیز احادیثی را تحقیق کرده و سپس نفس خود را مخاطب قرار داده و اول برای خود بخوانید و عمل کنید، سپس برای دوستان و نزدیکان خود تا ان‌شاءالله در آینده ی نزدیک هرگونه منکری در بین شما و دوستان و دیگران که این احادیث را می‌شنوند از بین برود .
1-در مورد امام حسین (ع) در هیچ کجا ثابت نشده است که حضرت برای جنگیدن قیام کرده باشد بلکه حضرت به دعوت گروهی از شیعیان عراق از مدینه به آنجا حرکت می‌کنند و در مسیر عراق در سرزمینی به نام کربلا گرفتار می‌شوند و حتی دشمن نمی‌گذارد که آن حضرت دوباره به مدینه برگردد و فقط یک راه را برای حضرت باز می‌گذارد و آن اینکه حتماً باید با یزید بیعت کند و آن بزرگوار چون نباید و نمی‌خواهد با یزید بیعت کند، مجبور است که با دشمن بجنگد و این کار را انجام می‌دهد و به شهادت می‌رسد. اما در مورد امام مجتبی (ع) مطلب این طور بود که کسی از آن حضرت نخواست که با حاکم بی‌دین ظالم بیعت نمایند بلکه معاویه به آن حضرت (از روی ناچاری) پیشنهاد صلح می‌دهد و در واقع معاویه است که صلح می‌نماید نه امام مجتبی (ع)، چون امام (ع) با پیشنهاد معاویه موافقت می‌نماید و از این طرف چون لشکر آن حضرت افراد پایداری نبوده‌اند، حضرت نیز با آن پیشنهاد موافقت کرده و صلح را می‌پذیرند و در اینجا پیمان صلح منعقد می‌گردد بدون آن که آن بزرگوار با کسی بیعت کرده و مطلب خلاف دین و آیین پیامبر (ص) را بپذیرند .
2-همچنین رجوع کنید به مقاله ای در پاسخ به این شبهه (اینجا).
اولاً همه زنان عالم باید مانند مردان عالم دین اسلام را اختیار کنند. البته از راه تحقیق و هرچه کوتاه بیایند خداوند به موقع آنها را مؤاخذه خواهد کرد. ثانیاً از این طریق باید به حجاب و مسائل دیگر نیز معتقد و عامل شوند. ثالثاً پاسخ بسیار ساده است. شما برای منزل خود که یک واحد بسیار کوچک از یک اجتماع بزرگ می‌باشد قاعده و مقرراتی دارید. برای تمام ادارجات و مؤسسات و کارخانه‌ها آیین‌نامه‌ای نگاشته شده و هر روز اجرا میشود. جالب اینجاست که ممالک دیگر نیز برای خود مقرراتی دارند. مثلاً بیشتر کشورهای غربی نمی‌گذارند فرد با چادر در سطح شهر تردد نماید. در کشور ایران نیز این یکی از مقررات است که هرگاه کسی بخواهد داخل این کشور شود باید به مقرراتی پایبند باشد که ازجمله آنها حجاب است و حال ده ها چیز دیگر هست که آن هم جزء مقررات ایران است و این مطلب هم عقلاً و هم از نظر قوانین بین‌المللی پذیرفته است. توقع بود که رئیس سازمان ملل اعتراض کند نه شما!
1-ما این مطلب را مفصلا در بحث عقد موقت توضیح داده ایم(اینجا، بحث ازدواج، جلسات مربوط به عقد موقت). حتما رجوع کرده و آن را گوش کنید .
2-اصل ازدواج نیز چنین است. شما می‌توانید اصل ازدواج را نیز به مواردی که فرموده‌اید تعبیر کنید. راه سوءاستفاده نیز برای همه افراد بشر در همه مسائل باز است. شما می‌توانید فردا صبح لباس روحانیت را به تن کرده و انواع سوءاستفاده‌ها را از آن بنمایید. حال چون این‌گونه است باید اصل روحانیت را کنار بگذاریم؟ دیگر چیزها نیز همین‌طور است. تلویزیون، دستگاه دی‌وی‌دی پلیر، موبایل، چاقو و همه و همه و همه ... چیزهایی است که می‌توان از آنها نهایت سوءاستفاده را نمود. آیا اصل این‌ها را باید به خاطر این سوءاستفاده‌ها کنار گذاشت؟
در مورد مسئله عقد موقت خواندن خطبه عقد، به علاوه مهریه و زمان آن و البته دوشیزه نبودن فرد و در عقد دائم خواندن خطبه به علاوه مهریه و شرایطی است که بین دو نفر منعقد می گردد.
3-اولاً ما چیزی به نام زنان صیغه‌ای نداریم بلکه همه زنان و مردانی که الان زن و شوهر هستند درواقع پدران و مادران ما و شما، همه با خواندن صیغه، ما و شما را به وجود آورده‌اند. ثانیاً باید در به کار بردن تعابیر دقت کنیم. اگر کسی با خواندن صیغه محرم می شود و پس از آن به هرزگی نام برده میشود، آن وقت کسی به شما خواهد گفت که آیا مادر و خواهر شما نیز چون ازدواج کرده‌اند و صیغه خوانده‌اند جز افراد هرزه هستند که مسلماً پاسخ شما منفی است و اصل کلام نیز چنین است. لکن باید کسان در گفتار خود دقت کنید تا سوال کنندگان از کلام انسان سوءاستفاده نکنند.
4-این مطلب در ازدواج‌های دائم نیز هم هست و در آنجا نیز با مسئله آزمایش دادن این مطلب روشن می شود. در عقد موقت نیز هر دو طرف باید سلامت خود را با آزمایش یا یقین بر این که فرد واقعاً سالم است انجام دهند. شما در ازدواج‌های دائم نیز چه تضمینی دارید که طرف واقعاً فرد سالمی است مگر اینکه آزمایش دهید. البته برای کسانی که واقعاً آنها را نمی‌شناسید.
ظاهراً شما از مسئله نگه داشتن عده بعد از طلاق در ازدواج دائم و به ویژه بعد از انقضای مدت در ازدواج موقت غفلت کرده‌اید. چرا که می‌فرمایید کسانی هستند که ساعتی به عقد در می‌آیند که اگر این افراد یائسه نباشند (بالای 50 سال) به هیچ عنوان جایز نیست چنین کاری را انجام دهند و در واقع حرام می‌باشد. حتماً در این رابطه به رساله‌های عملیه، احکام نکاح و ازدواج مراجعه نمایید .
باید برنامه‌ای برای خود ریخته و نمازهای نخوانده خود را قضا نمایید. البته به نحوی که فشار زیادی به شما وارد نشود. مثلا بعد از هر نماز واجب، نماز قضایی نیز بخوانید. لازم به ذکر است که در نمازهای قضای خود می‌توانید مستحبات را نیز بجا نیاورید و خلاصه تر از نمازهای ادا آن را بخوانید (اگر چه در نمازهای ادا هم انجام مستحبات ضروری نیست) .
1-اتفاقاً بلعکس ، اگر آن طور که معبود می خواهد ما او تعالی را عبادت کنیم، لذت عبادت روز به روز برای ما بیشتر خواهد شد لکن همه دعواها بر سر این است که ما می‌خواهیم معبود را آن گونه که خود می‌خواهیم عبادت کنیم، نه آن گونه که او می‌خواهد. و البته در عبادت کردن، انسان باید مسائلی که باعث عدم نشاط و به قول شما عدم لطافت در عبادت میشود را برطرف نماید و این کار یک مقدار ظریف و دقیق است و برای اجرای آن حتماً باید با برنامه عمل نمایید در غیر این صورت ممکن است نتیجه معکوس بگیرید.
2-ببینید برادر عزیز، تمام آنچه را که در قالب عبادت توسط عابد انجام می‌پذیرد باید مبتنی بر دو چیز باشد : 1-قرآن کریم، 2-اهل بیت عصمت و طهارت -سلام‌الله علیهم‌اجمعین- که از آن تعبیر به ثقلین میشود. فلذا کسانی که برای عبادت کردن معبود دنبال چیز دیگری غیر از این دو رفته یا یکی از این دو را بگیرند و یا اینکه در برداشت از این دو به تأویلات شخصی دست بزنند و یا این که به جای منطبق کردن خود با آن دو، آن دو را با خود منطبق نمایند، راه را اشتباه خواهند پیمود و سر از ناکجاآباد درخواهند آورد. لذا دقت نمایید آنچنان که گفته شد مسیر را انتخاب کرده و گوشتان به حرف عرفا و فلاسفه و دیگرانی که حتی خودشان نیز نفهمیده اند و نمی توانند حرف خود را توضیح داده و شرح نمایند بدهکار نباشد. البته بدانید که عارف واقعی عامل به مواردی است که عرض شد. مطلب کاملاً تخصصی شد، خیلی دقت کنید .
1-اول اینکه شخص ثالثی را پیدا نمایید که انسان متاهلی و متدین و رازدار نیز باشد. خواسته خود را با او در میان بگذارید و از این طریق ببینید آیا فرد مورد نظرتان اصلاً به شما علاقه‌ای دارد یا نه؟ اگر این‌طور بود که شخص ثالث می‌تواند او را برای آمدن به خواستگاری تشویق نماید. اگر این‌طور نبود به طور کلی باید او را کنار گذاشته و فکر زندگی دیگری برای خود باشید چرا که علاقه یکطرفه اصلاً کارساز نیست و به درد نمی‌خورد . دوم اینکه شما می‌توانید چهل روز پشت سر هم برای نیتی که داشته‌اید و دارید زیارت عاشورا را با وضو و رو به قبله بخوانید بدون اینکه فاصله بین آن بیفتد و در حین خواندن آن با کسی صحبت نکنید و توجه کامل داشته باشید. بعد از آن نتیجه را برای ما بنویسید .
2-همه این موارد بستگی به اراده شما دارد. تا زمانی که محبت دیگری در دل شما هست نمی‌توان روی این خواستگاری ها حساب کرد. باید اول تکلیف آن فرد را برای خود مشخص کنید سپس ما به شما خواهیم گفت که چگونه به سراغ برنامه آینده خود بروید .
1-بهترین راه تحقیق در راه به دست آوردن دین، از راه عقل و دانش می‌باشد. اما گاهی هم هست که انسان تحقیق را مبتنی بر محسوسات و ملموسات و وجدانیات خود قرار می‌دهد. اگر واقعاً از این طریق هم به حقیقت برسد به نحوی که بر آنچه که بر آن رسیده پایبند باشد و بتواند پاسخ‌گوی مبانی اعتقادی خود باشد اشکالی ندارد.
2-آنچه را که در قرآن کریم راجع به بندگان گناهکار آمده است همین مطلب است یعنی کسی که مسلمان و معتقد است و می‌داند که گناه چیست در عین حال از روی غفلت و وسوسه‌های شیطانی آن را انجام می‌دهد باید بلافاصله توبه کند و چنین کسی از اسلام خارج نمی‌شود و از ایمان نیز خارج نمی‌شود لکن گناهکار است و باید سریع توبه نماید. اما کسی که به موازات انجام دادن گناه هیچ اعتقادی به مبانی و اصول دین ندارد، چنین کسی کافر می‌باشد .
3-قرآن کریم با کتب دیگر در چند چیز متفاوت است که از جمله آنها این است که ، 1-فقط نگاه کردن به آن نیز ثواب دارد. 2-خواندن آن هم ثواب و فضیلت دارد. 3-گوش کردن به آن نیز ثواب و فضیلت دارد و البته اگر قرآن کریم با تدبر و دقت یعنی توجه به معانی خوانده شود ثوابش از همه این‌ها بیشتر است .
کفاره و یا فدیه را به هیچ عنوان نمی‌توان شخصاً مبلغ آن را به فقیر پرداخت کرد، بلکه باید جنس آن را به فقیر داد و یا اگر بخواهیم مبلغ آن را در نظر بگیریم باید آن مبلغ را فقط به مجتهد تحویل داد. البته یادآور شویم که این مبلغ از گندم و برنج یا چیز دیگری بوده است و نیز برای چند روز می‌باشد و برای چند نفر. باید دانست مبالغ کفاره و فدیه را به هیچ عنوان نمی‌توان از جانب فقیر چیزی خرید و یا آن را صرف کارهای خیریه نمود. مبلغ کفاره برای یک روز و یک نفر نود هزار تومان از گندم می‌باشد .
1-طبق آیه شریفه " إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلام"(آل عمران-19)، دین از زمان حضرت آدم(ع) تا خاتم(ص) و بعد از آن تا هستیم فقط دین اسلام است و غیر از آن یعنی غیرمسلمان اصلاً وارد بهشت نمی‌شود. حال چه یهودی باشد چه مسیحی و غیره .
2-یک کافر وارد بهشت نخواهد شد و حتماً وارد دوزخ خواهد شد لکن اگر با مسلمانان مدارا کرده باشد و صفات خوب اخلاقی داشته باشد به عنوان تخفیف در مجازات او محسوب خواهد شد.