باسمه تعالی
اولا اگر واقعه کربلا را مطالعه کرده باشید خواهید دید که امام حسین -علیه السلام- در تمام لحظات دست به دعا به درگاه احدیت بلند نموده و دعا کرده اند. لکن اگر دعا بنا باشد اجل حتمی و یا موارد دیگری که از طریق طبیعی و طبیعت به انسان وارد می شود صد درصد جلوگیری نماید، آنگاه باید گفت هیچ کس هیچ امتحانی نخواهد داد و هیچ مشکلی نخواهد داشت. چرا که با دعا کردن و استجابت آن از طرف خداوند همه مشکلات برطرف خواهد شد که چنین چیزی در عالم در نظر گرفته نشده است.
در مورد امام حسین -علیه السلام- نیز آن حضرت در پیشگاه الهی پذیرفته است که اگر خون او ریخته می شود و اسلام باقی میماند، بهتر است خون آن حضرت ریخته شده و اسلام باقی بماند. به همین منظور آن حضرت تسلیم اوامر پروردگار متعال بوده است. بدین صورت که هم وظیفه داشته دعا کند، هم وظیفه داشته که مصلحت خود را به خداوند واگذار نمایند و هم وظیفه داشته تا آخرین لحظه از خود و خانواده اش دفاع نمایند. این دقیقاً همان تسلیم خواست خدا بودن است.
باسمه تعالی
هیچ فرقی با هم ندارند. فقط پیامبر(ص)، پیغمبر است و جبرئیل بر او نازل می شده است و مسئله وحی در میان بوده لکن برای امام زمان(عج) پیغمبری در کار نیست و وحی نیز نازل نمی شود و نحوه رابطه آن حضرت(عج) از طریق الهام های قلبی است و نیز آنچه که به عنوان ودیعه امامت از امام قبلی در نزد آن حضرت(عج) باقی مانده است.
باسمه تعالی
اولاً این که در مورد کوروش یا دیگران شعر ساختهاند، این فعل کوروش و امثال او نیست بلکه فعل مردمی است که درباره او سخن گفته اند. حال ممکن است امثال کوروش با سخنان آن افراد حتی موافق هم نباشد. ثانیاً ساختن مقابر برای امامان و پیامبر خاتم –سلام الله علیهم اجمعین- کار مردم است نه فعل خود آن حضرات و در اینجا اگر هدف از ساختن مراقد و گنبد و بارگاه این باشد که عظمت این بزرگواران در زمان وفات ایشان نیز به مردم شناسانده شود اشکالی ندارد به شرطی که در این زمینه اسراف صورت نگیرد و اصولاً چون پیغمبر و امام با افراد عادی امثال کوروش و غیره دارای تفاوت های اصولی و بنیادی هستند یعنی ما می توانیم از پیامبر(ص) و امامان(ع) حاجت بگیریم اما نمیتوانیم از کوروش صحاجت بگیریم، پس تعظیم و بزرگ داشتن این بزرگواران امری لازم و عقلانی است لکن تعظیم کوروش و امثالهم فقط در حدی لازم است که افراد ماندگاری در تاریخ بوده اند.
باسمه تعالی
1- در این رابطه حتما انتقاد خود را به صورت مکتوب نوشته و به دفتر رهبری ارسال نمایید.
2- اصولاً رهبریِ امام، چون بر مردم واجب است و به قولی آن حضرات واجب الاطاعه میباشند، فلذا بدون هیچ گونه دلیل و برهانی همه مردم باید از آن حضرات اطاعت نمایند و در مقابل دستورات آن حضرات، از آن بزرگواران توضیحی نخواهند اگرچه در بعضی از مواقع که بعضی از افراد ضعیف الایمان از آن بزرگواران توضیح خواسته بودند، آن حضرات در ارتباط با دستوراتی که داده بودند توضیحاتی نیز درباره چرایی فرمان های خود بیان کرده بودند.
باسمه تعالی
این اعمالی که مردم انجام می دهند هیچ کدام در بدنه ی شارع مقدس وجود ندارد. بلکه چیزهایی هستند که خود مردم آنها را از پیش خود درآورده و جنبه شرعی به آن داده اند. مثلاً ما چیزی به نام سوم امام، هشتم امام و امثال اینها را نداریم لکن مردم از خود درآورده و سپس برای آن آییننامهای نیز می نویسند. اما در مورد مسئله ای که گفته اید مسلماً بعد از شهادت امام عسکری(ع) آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) میباشد و تفاوت این قضیه با شهادت ائمه ی دیگر در این است که امام بعدی در اینجا زنده اند و چون زنده اند و هم اکنون حاضر و ناظر هستند، فلذا شیعیان ضمن عزاداری برای شهادت امام عسکری(ع) در صبح روز شهادت، در بعد از ظهر آن روز به مناسبت آغاز امامت امامی که زنده است به یکدیگر تبریک گفته و این مشکلی ندارد.