پرسش پاسخ شرعی
لطفا قبل از ارسال سوال آن را در بین سوالات جستجو نمایید تا از تکرار جلوگیری شود.
باسمه تعالی
شرایط امامت از جانب خداوند متعال مشخص می شود و برگزیدن آن نیز توسط خود خدای تعالی صورت می گیرد همانطور که در آیه مفصلا این قضیه تشریح شده است لکن شرایط رهبریت و مرجعیت را امام معصوم مشخص می کند و بر اساس آن شرایط، فردی به عنوان مرجع در جامعه توسط مردم در نظر گرفته می شود یعنی در واقع مردم با تطبیق دادن آن شرایط و افراد موجود که از نظر علمی شایستگی مرجعیت را دارند مرجع مورد نظر خود را انتخاب می کنند. آن شرایط نیز در حدیث معروف "و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی روات حدیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجة الله"( اما حوادثی كه پیش می‌آید به راویان حدیث ما مراجعه كنید زیرا آنها حجت و نمایندگان من هستند بر شما و من حجت خدا بر شما هستم...) ذکر شده است.
شرایط امامت از جانب خداوند متعال مشخص می شود و برگزیدن آن نیز توسط خود خدای تعالی صورت می گیرد همانطور که در آیه مفصلا این قضیه تشریح شده است لکن شرایط رهبریت و مرجعیت را امام معصوم مشخص می کند و بر اساس آن شرایط، فردی به عنوان مرجع در جامعه توسط مردم در نظر گرفته می شود یعنی در واقع مردم با تطبیق دادن آن شرایط و افراد موجود که از نظر علمی شایستگی مرجعیت را دارند مرجع مورد نظر خود را انتخاب می کنند. آن شرایط نیز در حدیث معروف "و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی روات حدیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجة الله"( اما حوادثی كه پیش می‌آید به راویان حدیث ما مراجعه كنید زیرا آنها حجت و نمایندگان من هستند بر شما و من حجت خدا بر شما هستم...) ذکر شده است.
باسمه تعالی
اولا روایتی که بیان کرده اید صحت نداشته و مورد تایید علما نمی باشد، چرا که هیچگاه نمی تواند یک سگ که عین نجاست می باشد برتر از یک پیامبر باشد(العیاذ بالله). اما در مورد برتر دانستن آدمی خود را از دیگران، باید گفت که ما باید دقت کنیم که هیچگاه این احساس به ما دست ندهد که ما فلان گناه را انجام نداده ایم پس برتر از دیگر بندگان خداوند هستیم. چرا که ممکن است گناه دیگری انجام داده باشیم که از گناه آن شخص بدتر باشد. فلذا منظور احادیث نیز همین است. لکن در اینکه ما به گناهانی که دیگران آلوده شده اند، آلوده نشده ایم بدون اینکه احساس برتری نسبت به دیگران داشته باشیم باید همواره در پیشگاه خداوند شاکر این مسئله باشیم و باید توجه داشته باشیم که مبادا به ما غرور دست بدهد که خود همین مطلب از گناهان بسیار بزرگ و باعث متلاشی شدن اعمال نیک نیز می باشد.
اولا روایتی که بیان کرده اید صحت نداشته و مورد تایید علما نمی باشد، چرا که هیچگاه نمی تواند یک سگ که عین نجاست می باشد برتر از یک پیامبر باشد(العیاذ بالله). اما در مورد برتر دانستن آدمی خود را از دیگران، باید گفت که ما باید دقت کنیم که هیچگاه این احساس به ما دست ندهد که ما فلان گناه را انجام نداده ایم پس برتر از دیگر بندگان خداوند هستیم. چرا که ممکن است گناه دیگری انجام داده باشیم که از گناه آن شخص بدتر باشد. فلذا منظور احادیث نیز همین است. لکن در اینکه ما به گناهانی که دیگران آلوده شده اند، آلوده نشده ایم بدون اینکه احساس برتری نسبت به دیگران داشته باشیم باید همواره در پیشگاه خداوند شاکر این مسئله باشیم و باید توجه داشته باشیم که مبادا به ما غرور دست بدهد که خود همین مطلب از گناهان بسیار بزرگ و باعث متلاشی شدن اعمال نیک نیز می باشد.
باسمه تعالی
1- طرحی را که خود ارائه کرده اید طرح خیلی خوبی است و می شود آن را اجرا کرد به شرطی که اراده ی لازم را داشته باشید. به مدت یک ماه حداقل تا بعد از ماه مبارک رمضان همین طرح را اجرا کنید و سپس بعد از آن با ما تماس گرفته و گزارش کار خود را به ما بدهید.
2- اولا درس خواندن به زیاد خواندن نیست بلکه به درست فهمیدن میباشد. مخصوصا باید جملات مادر را که همان جملات مبناعی می باشند خوب فهمید تا مطالعات بعدی مؤثر باشد والا زیاد خواندن دردی را دوا نمیکند.
3- در زمینه ی اعتقادات سی دی های مباحث اعتقادی فعلا برای شما خوب است و وقت اخلاقی خود را نیز به همان مباحث اعتقادی اختصاص دهید. برای مباحث فقهی نیز خواندن جزوات فقهی کانون بسیار نافع می باشد.
1- طرحی را که خود ارائه کرده اید طرح خیلی خوبی است و می شود آن را اجرا کرد به شرطی که اراده ی لازم را داشته باشید. به مدت یک ماه حداقل تا بعد از ماه مبارک رمضان همین طرح را اجرا کنید و سپس بعد از آن با ما تماس گرفته و گزارش کار خود را به ما بدهید.
2- اولا درس خواندن به زیاد خواندن نیست بلکه به درست فهمیدن میباشد. مخصوصا باید جملات مادر را که همان جملات مبناعی می باشند خوب فهمید تا مطالعات بعدی مؤثر باشد والا زیاد خواندن دردی را دوا نمیکند.
3- در زمینه ی اعتقادات سی دی های مباحث اعتقادی فعلا برای شما خوب است و وقت اخلاقی خود را نیز به همان مباحث اعتقادی اختصاص دهید. برای مباحث فقهی نیز خواندن جزوات فقهی کانون بسیار نافع می باشد.
باسمه تعالي
مشاهده از باب مفاعله و بين الاثنين است. يعني برقراري ارتباط بين دو طرف و در بحث مهدويت به اين معناست كه كسي ادعا كند كه من با امام زمان(عج) ارتباط دارم و هر وقت بخواهم ايشان را مي بينم و يا اينكه بگويد ما همديگر را مي بينيم. چنين ادعايي را هيچ يك از علما تاكنون نكرده اند و نخواهند كرد. كه در آن صورت كذاب و مفتر خواهند بود لكن ادعاي رؤيت كه صرف ديدن به صورت يك طرفه است يعني فقط امام(ع) هر گاه اراده كند شخص او را ببيند، همانطور كه شما گفته ايد علماء متعددي به اين زيارت نائل آمده اند ولي هيچ يك از اينها مشاهده نيست.
مشاهده از باب مفاعله و بين الاثنين است. يعني برقراري ارتباط بين دو طرف و در بحث مهدويت به اين معناست كه كسي ادعا كند كه من با امام زمان(عج) ارتباط دارم و هر وقت بخواهم ايشان را مي بينم و يا اينكه بگويد ما همديگر را مي بينيم. چنين ادعايي را هيچ يك از علما تاكنون نكرده اند و نخواهند كرد. كه در آن صورت كذاب و مفتر خواهند بود لكن ادعاي رؤيت كه صرف ديدن به صورت يك طرفه است يعني فقط امام(ع) هر گاه اراده كند شخص او را ببيند، همانطور كه شما گفته ايد علماء متعددي به اين زيارت نائل آمده اند ولي هيچ يك از اينها مشاهده نيست.
باسمه تعالی
هرگز تناقضی بین آنها وجود ندارد و آنچه که در تفسیر نمونه بیان شده موضوع را کاملا روشن می نماید . پیشنهاد می شود یکبار دیگر با دقت بیشتر آنچه را که در ذیل آیات 9 الی 12 سوره مبارکه فصلت در تفسیر نمونه بیان شده را بخوانید(در ذیل آورده شده است). اگر باز هم متوجه نشدید مجدد با ما تماس بگیرید. موفق باشید.
تفسیر نمونه ج 20- صفحات 224 و 225 ذیل تفسیر آیات 9 الی 12 سوره مبارکه فصلت:
"مفسران در پاسخ اين سؤ ال دو راه را انتخاب كردند:
راه اول كه مشهور و معروف است اينكه : آنجا كه مى گويد} اربعة ايام ) {چهار روز) منظور تتمه چهار روز است ، به اين ترتيب در دو روز اول از اين چهار روز زمين آفريده شد، و در دو روز بعد ساير خصوصيات زمين ، به اضافه خلقت آسمانها در دو روز مجموعا شش روز (شش دوران ) مى شود.
نظير اين تعبير در زبان عرب و تعبيرات فارسى نيز وجود دارد كه فى المثل گفته مى شود: از اينجا تا مكه ده روز طول مى كشد، و تا مدينه پانزده روز، يعنى پنج روز فاصله مكه و مدينه است و ده روز فاصله اينجا تا مكه .
البته اگر آيات متعدد آفرينش در شش روز نبود چنين تفسيرى پذيرفته نمى شد، ولى از آنجا كه آيات قرآن يكديگر را تفسير مى كنند، و قرينه يكديگر مى شوند، تفسير بالا بخوبى قابل قبول است .
راه ديگرى كه تعداد كمى از مفسران آنرا انتخاب كرده اند اين است كه : اربعة ايام (چهار روز) مربوط به آغاز خلقت نيست بلكه اشاره به فصول چهارگانه سال است كه مبداء پيدايش ارزاق و پرورش مواد غذائى انسانها و حيوانات است .
ولى اين تفسير علاوه بر اينكه هماهنگى را در ميان جمله هاى آيات فوق تاءمين نمى كند چرا كه در مورد خلقت زمين و آسمان يوم به معنى دوران آغاز پيدايش است ، طبق اين تفسير} يوم{ در مورد خصوصيات زمين و مواد غذائى به معنى فصول سال مى باشد كه پيوسته تكرار مى گردد.
بعلاوه نتيجه آن اين است كه از شش روز آفرينش تنها از دو روز مربوط به خلقت زمين ، و دو روز مربوط به خلقت آسمانها، بحث شده ، اما دو روز باقيمانده كه مربوط به خلقت موجوداتى است كه ميان زمين و آسمان قرار دارند (ما بينهما) سخنى به ميان نيامده است .
به هر حال تفسير اول از جهاتى مناسبتر به نظر مى رسد.
شايد نياز به تذكر نداشته باشد كه روز در آيات فوق هرگز به معنى روز معمولى نيست ، چرا كه قبل از آفرينش زمين و آسمان اصلا روز به اين معنى وجود نداشت ، بلكه منظور از آن دورانهاى آفرينش است كه گاه ميليونها يا ميلياردها سال به طول انجاميده .
هرگز تناقضی بین آنها وجود ندارد و آنچه که در تفسیر نمونه بیان شده موضوع را کاملا روشن می نماید . پیشنهاد می شود یکبار دیگر با دقت بیشتر آنچه را که در ذیل آیات 9 الی 12 سوره مبارکه فصلت در تفسیر نمونه بیان شده را بخوانید(در ذیل آورده شده است). اگر باز هم متوجه نشدید مجدد با ما تماس بگیرید. موفق باشید.
تفسیر نمونه ج 20- صفحات 224 و 225 ذیل تفسیر آیات 9 الی 12 سوره مبارکه فصلت:
"مفسران در پاسخ اين سؤ ال دو راه را انتخاب كردند:
راه اول كه مشهور و معروف است اينكه : آنجا كه مى گويد} اربعة ايام ) {چهار روز) منظور تتمه چهار روز است ، به اين ترتيب در دو روز اول از اين چهار روز زمين آفريده شد، و در دو روز بعد ساير خصوصيات زمين ، به اضافه خلقت آسمانها در دو روز مجموعا شش روز (شش دوران ) مى شود.
نظير اين تعبير در زبان عرب و تعبيرات فارسى نيز وجود دارد كه فى المثل گفته مى شود: از اينجا تا مكه ده روز طول مى كشد، و تا مدينه پانزده روز، يعنى پنج روز فاصله مكه و مدينه است و ده روز فاصله اينجا تا مكه .
البته اگر آيات متعدد آفرينش در شش روز نبود چنين تفسيرى پذيرفته نمى شد، ولى از آنجا كه آيات قرآن يكديگر را تفسير مى كنند، و قرينه يكديگر مى شوند، تفسير بالا بخوبى قابل قبول است .
راه ديگرى كه تعداد كمى از مفسران آنرا انتخاب كرده اند اين است كه : اربعة ايام (چهار روز) مربوط به آغاز خلقت نيست بلكه اشاره به فصول چهارگانه سال است كه مبداء پيدايش ارزاق و پرورش مواد غذائى انسانها و حيوانات است .
ولى اين تفسير علاوه بر اينكه هماهنگى را در ميان جمله هاى آيات فوق تاءمين نمى كند چرا كه در مورد خلقت زمين و آسمان يوم به معنى دوران آغاز پيدايش است ، طبق اين تفسير} يوم{ در مورد خصوصيات زمين و مواد غذائى به معنى فصول سال مى باشد كه پيوسته تكرار مى گردد.
بعلاوه نتيجه آن اين است كه از شش روز آفرينش تنها از دو روز مربوط به خلقت زمين ، و دو روز مربوط به خلقت آسمانها، بحث شده ، اما دو روز باقيمانده كه مربوط به خلقت موجوداتى است كه ميان زمين و آسمان قرار دارند (ما بينهما) سخنى به ميان نيامده است .
به هر حال تفسير اول از جهاتى مناسبتر به نظر مى رسد.
شايد نياز به تذكر نداشته باشد كه روز در آيات فوق هرگز به معنى روز معمولى نيست ، چرا كه قبل از آفرينش زمين و آسمان اصلا روز به اين معنى وجود نداشت ، بلكه منظور از آن دورانهاى آفرينش است كه گاه ميليونها يا ميلياردها سال به طول انجاميده .
باسمه تعالي
اگر رحم شما هستند واجب است كه با آنها رفت و آمد داشته و رفت و آمد خود را قطع نكنيد مگر اينكه مجبور به معصيتي شويد كه در اينصورت بايد از انجام معصيت در اين موارد به شدت پرهيز نماييد. اما افرادي كه غير رحم هستند در صورتي كه رفت و آمد با آنها نيز موجب معصيت نگردد اشكالي ندارد، در غير اينصورت جايز نيست.
اگر رحم شما هستند واجب است كه با آنها رفت و آمد داشته و رفت و آمد خود را قطع نكنيد مگر اينكه مجبور به معصيتي شويد كه در اينصورت بايد از انجام معصيت در اين موارد به شدت پرهيز نماييد. اما افرادي كه غير رحم هستند در صورتي كه رفت و آمد با آنها نيز موجب معصيت نگردد اشكالي ندارد، در غير اينصورت جايز نيست.
باسمه تعالي
علم از نظر پروردگار متعال سه نوع است.
نوع اول، علم كلام و عقايد كه عبارت است از اعتقاد به يگانگي خداوند و اعتقاد به پيامبر واقعي و اعتقاد به "ما انزل الله". نوع دوم، علم اخلاق و نوع سوم علم فقه مي باشد كه همان دانايي به احكام الهي مي باشد و علوم ديگر اگر مقدمه اي براي هر يك از اين سه علم باشد فراگيري آنها نيز داراي فضيلت بوده و واجب كفايي مي باشد. لكن فراگيري اين سه علم واجب عيني مي باشد و اگر چنانجه جامعه اسلامي به علوم شيمي و فيزيك و ... به متخصصين در آن علم نياز داشته باشد آن علوم نيز واجب كفايي مي باشد.
علم از نظر پروردگار متعال سه نوع است.
نوع اول، علم كلام و عقايد كه عبارت است از اعتقاد به يگانگي خداوند و اعتقاد به پيامبر واقعي و اعتقاد به "ما انزل الله". نوع دوم، علم اخلاق و نوع سوم علم فقه مي باشد كه همان دانايي به احكام الهي مي باشد و علوم ديگر اگر مقدمه اي براي هر يك از اين سه علم باشد فراگيري آنها نيز داراي فضيلت بوده و واجب كفايي مي باشد. لكن فراگيري اين سه علم واجب عيني مي باشد و اگر چنانجه جامعه اسلامي به علوم شيمي و فيزيك و ... به متخصصين در آن علم نياز داشته باشد آن علوم نيز واجب كفايي مي باشد.
باسمه تعالی
اولا هامان در بین اسامی ایرانی و غیر ایرانی یک لفظ مشترک است و ممکن است هامان ایرانی نیز فقط در اسم و لفظ با هامان های دیگر مشترک بوده ولی شخصیت آنها با یکدیگر متفاوت می باشد. مانند اسامی که امروزه در جهان وجود دارد که در لفظ مشترک و در معنا دارای شخصیت های گوناگونی می باشند.
در زمینه ی مطالبی هم که فرمودید رجوع کنید به کتاب "از آدم تا خاتم" جناب آقای رسولی محلاتی در زمینه ی فرعون و شخصیت های آن زمان در مصر، اطلاعات مفیدی به دست خواهید آورد. همچنین تفاسیر ذیل آیه ی 5 سوره قصص.
اولا هامان در بین اسامی ایرانی و غیر ایرانی یک لفظ مشترک است و ممکن است هامان ایرانی نیز فقط در اسم و لفظ با هامان های دیگر مشترک بوده ولی شخصیت آنها با یکدیگر متفاوت می باشد. مانند اسامی که امروزه در جهان وجود دارد که در لفظ مشترک و در معنا دارای شخصیت های گوناگونی می باشند.
در زمینه ی مطالبی هم که فرمودید رجوع کنید به کتاب "از آدم تا خاتم" جناب آقای رسولی محلاتی در زمینه ی فرعون و شخصیت های آن زمان در مصر، اطلاعات مفیدی به دست خواهید آورد. همچنین تفاسیر ذیل آیه ی 5 سوره قصص.
باسمه تعالی
البته شما نیازی به کتب دیگر به آن صورت نخواهید داشت، با توجه به اینکه همه ی مبحث توحید را استماع نموده اید. لکن برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید به کتاب " توحید" شیخ صدوق(ره) و نیز کتاب "اصول کافی" باب توحید مراجعه نمایید. همچنین کتاب شریف "احتجاج" طبری جلد اول بسیار در این زمینه نافع است.
البته شما نیازی به کتب دیگر به آن صورت نخواهید داشت، با توجه به اینکه همه ی مبحث توحید را استماع نموده اید. لکن برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید به کتاب " توحید" شیخ صدوق(ره) و نیز کتاب "اصول کافی" باب توحید مراجعه نمایید. همچنین کتاب شریف "احتجاج" طبری جلد اول بسیار در این زمینه نافع است.
باسمه تعالی
1- کشتن فرد مسلمان در هر جایی از جهان امری خلاف شرع بوده و حرام می باشد و اگر کسی خلافی مرتکب شده است حتما باید در دادگاه به حساب او رسیدگی شده و حاکم شرع در مورد او حکم لازم را صادر نماید. البته متهم نیز باید وکیل مدافعی داشته باشد. همچنین کشتن افراد غیر مسلمان نیز در هیچ جای دنیا جایز نمی باشد. مگر اینکه در جبهه ی جنگ و یا در حالت جنگ با مسلمانان قرار داشته باشند. پس اقدام به کشتن دیگران بصورت فردی و یا گروهی و با هر وسیله ای بدون اینکه دستوری از جانب شارع مقدس رسیده باشد حرام بوده و برخلاف شرع مقدس اسلام می باشد.
2- ذبیحه ی مسلمان یعنی همان حیوانات حلال گوشتی که در کشورهای اسلامی ذبح می شوند به فتوای همه فقها و مراجع، خوردنش اشکالی ندارد. لکن اگر کشوری غیر مسلمان بود، خوردن ذبیحه ی آن کشور جایز نمی باشد مگر اینکه در کشور غیر مسلمان فرد مسلمانی حیوان حلال گوشتی را ذبح نموده باشد که در اینصورت استفاده از آن جایز می باشد.
1- کشتن فرد مسلمان در هر جایی از جهان امری خلاف شرع بوده و حرام می باشد و اگر کسی خلافی مرتکب شده است حتما باید در دادگاه به حساب او رسیدگی شده و حاکم شرع در مورد او حکم لازم را صادر نماید. البته متهم نیز باید وکیل مدافعی داشته باشد. همچنین کشتن افراد غیر مسلمان نیز در هیچ جای دنیا جایز نمی باشد. مگر اینکه در جبهه ی جنگ و یا در حالت جنگ با مسلمانان قرار داشته باشند. پس اقدام به کشتن دیگران بصورت فردی و یا گروهی و با هر وسیله ای بدون اینکه دستوری از جانب شارع مقدس رسیده باشد حرام بوده و برخلاف شرع مقدس اسلام می باشد.
2- ذبیحه ی مسلمان یعنی همان حیوانات حلال گوشتی که در کشورهای اسلامی ذبح می شوند به فتوای همه فقها و مراجع، خوردنش اشکالی ندارد. لکن اگر کشوری غیر مسلمان بود، خوردن ذبیحه ی آن کشور جایز نمی باشد مگر اینکه در کشور غیر مسلمان فرد مسلمانی حیوان حلال گوشتی را ذبح نموده باشد که در اینصورت استفاده از آن جایز می باشد.
باسمه تعالی
1- در رساله های عملیه در قسمت انتخاب مرجع که در باب تقلید ذکر شده است، شرایط مرجعیت بیان گردیده است و هر فردی می تواند با دقت در آن شرایط مرجع خود را انتخاب نماید و مطالبی که شما فرموده اید صحیح نیست.
2- متاسفانه معلوم نیست این اطلاعات غیر صحیح را از کجا آورده اید در حالی که در دهه های گذشته مراجع متعددی در جهان اسلام حضور داشته و هم اکنون نیز ده ها مرجع وظیفه ی خطیر مرجعیت تشیع را بر عهده دارند. مثلا در زمان حضرت امام(ره)، آیت الله خویی در عراق و مراجع دیگر در همان مکان، حضرت امام، آیت الله گلپایگانی، آیت الله مرعشی، آیت الله حکیم و نیز مراجع دیگری در ایران بودند که مردم از آنها تقلید می کردند. در این زمینه می توانید به مرکز اطلاعات حوزه علمیه ی قم مراجعه نموده و آمار کاملی از این بزرگواران دریافت نمایید.
1- در رساله های عملیه در قسمت انتخاب مرجع که در باب تقلید ذکر شده است، شرایط مرجعیت بیان گردیده است و هر فردی می تواند با دقت در آن شرایط مرجع خود را انتخاب نماید و مطالبی که شما فرموده اید صحیح نیست.
2- متاسفانه معلوم نیست این اطلاعات غیر صحیح را از کجا آورده اید در حالی که در دهه های گذشته مراجع متعددی در جهان اسلام حضور داشته و هم اکنون نیز ده ها مرجع وظیفه ی خطیر مرجعیت تشیع را بر عهده دارند. مثلا در زمان حضرت امام(ره)، آیت الله خویی در عراق و مراجع دیگر در همان مکان، حضرت امام، آیت الله گلپایگانی، آیت الله مرعشی، آیت الله حکیم و نیز مراجع دیگری در ایران بودند که مردم از آنها تقلید می کردند. در این زمینه می توانید به مرکز اطلاعات حوزه علمیه ی قم مراجعه نموده و آمار کاملی از این بزرگواران دریافت نمایید.
نمایش 305 از 319