باسمه تعالی
برای همه این مواردی که گفتید دستور این است که دعا کنید و حاجت خود را بخواهید و سپس بگویید خدایا هر زمان و هر مکان، اگر این حاجت من به مصلحت بود آن را برای من براورده بخیر بفرما. اگر شما حاجتی داشته باشید و مصلحت باشد براورده خواهد شد و اگر این حاجت شما مصلحت شما نباشد در مقابل اعمال شما و کاری که انجام دادهاید خداوند متعال یکی دیگر از حاجات مانده ی شما را به اجابت خواهد رساند.
باسمه تعالی
ما چنین روایتی را ندیدهایم و به فرض که سند آن معتبر هم باشد محتوای حدیث آنچنان که شما تصور کردهاید نیست. یعنی حضرت نفرمود چنین ذکری شما را به محبوب و معشوق میرساند بلکه اگر به معنای ذکر دقت نمایید این را میرساند که فردی را که به صلاح و مصلحت شما است پیش پای شما قرار دهد. آنچه که در مورد آن فرد گفتهاید، چنین ذکری سلیقهای است و ارتباطی به شارع مقدس ندارد. اصولاً در چنین مواردی انسان باید مصلحت خود را از خداوند متعال طلب نماید حال هرچه که باشد.
باسمه تعالی
باید دید که منظور از مصلحت الهی در چه زمینه ای است. کلاً مصالح الهی گاهی اوقات برای انبیاء(ع) و امامان(ع) توضیح داده شده است و گاه این کار صورت نگرفته است. در مورد انسانهای عادی اگر به مقداری که از جانب امامان معصوم(ع) و پیامبران(ع) در جریان این مصالح قرار بگیرند این عمل صورت می پذیرد در غیر اینصورت خیر.