🔹 واقعه عاشورا
در این روز در سال ۶۱ هجری قمری که روز شنبه یا دوشنبه بوده، آقا و مولایمان حضرت اباعبداللَّه الحسین(ع) در سن ۵۸ سالگی (و یا ۵۶ و یا ۵۷ سالگی) بعد از نماز ظهر، مظلومانه و با حالت تشنگی و گرسنگی در زمین کربلا به شهادت رسیدند.
این روز روزی است که شهادت اهلبیت و اصحاب امام حسین(ع) در آن به وقوع پیوسته است. در این روز حضرت قمر بنیهاشم(ع)، حضرت علی اکبر(ع)، حضرت علی اصغر(ع)، حضرت قاسم بن الحسن(ع)، حضرت عبدالله بن الحسن(ع) و یاران باوفای حضرت سیدالشهدا(ع) از جمله حبیب بن مظاهر اسدی کوفی، مسلم بن عوسجه، حر بن یزید ریاحی و... به شهادت رسیدند.
از جمله دیگر وقایع این روز خونین عبارتند از: غارت اموال از خیام امام حسین(ع)، فرار زنان و کودکان در بیابانها بعد از شهادت آقا و سرورشان اباعبداللَّه(ع)، غارت کردن لباس و زره و... از بدن مطهر شهدای کربلا، جدا شدن سرهای مطهر امام حسین(ع) و اهلبیت و اصحاب آن حضرت، به آتش کشیدن خیمههای فرزندان رسول خدا(ص)، شهادت دختران کوچک در کنار خیمهها و...
عصر عاشورا نیز رأس مطهر و نورانی امام حسین(ع) را توسط خولی بن یزید اصبحی ملعون و حمید بن مسلم ازدی به کوفه فرستادند و در این شب سر مطهر آن حضرت در تنور منزل خولی قرار داشت.
🔹 قتل ابنزیاد
ابنزیاد در روز عاشورای سال ۶۷ هجری قمری، به فرمان مختار کشته شد. حصین بن نمیر و جمعی از قاتلان امام حسین(ع) نیز همراه ابنزیاد به قتل رسیدند.
🔹 وفات امّسلمه
در این روز در سال ۶۲ یا ۶۳ هجری قمری، امسلمه همسر گرامی پیامبر(ص) از دنیا رحلت فرمود. نام او هند، پدرش ابیامیّه و مادرش عاتکه دختر عبدالمطلب بود. شوهر اول او پسر خالهاش ابوسلمة بن عبدالاسد بن مغیره بود که مدتی پس از بازگشت از حبشه بر اثر زخمی که در جنگ احد بر او وارد شده بود شهید شد و مدتی بعد امسلمه به ازدواج پیامبر(ص) درآمد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی دوشنبه 17 مرداد 1401
آمدن اماننامه برای فرزندان امّالبنین(س)
در این روز شمر ملعون برای حضرت عبّاس(ع) و برادرانش اماننامه آورد. آن لعین خود را نزدیک خیام با جلالت حضرت اباعبداللَّه(ع) رسانید و صدا زد: «أین بنو اختنا؟» (پسران خواهر ما کجایند؟)، ولی آن بزرگواران جواب ندادند. سپس به فرموده امام حسین(ع)، حضرت عباس(ع) جوابش را داد و فرمود: چه میگویی؟ شمر گفت: من از جانب امیر برای شما اماننامه آوردهام. شما خود را بهخاطر حسین(ع) به کشتن ندهید. حضرت عبّاس(ع) با صدای بلند فرمود: لعنت خدا بر تو و بر امیر تو (و بر امان تو) باد. ما را امان میدهید در حالیکه پسر رسول خدا را امان نباشد؟!
درخواست تأخیر جنگ از سوی امام حسین(ع)
در عصر تاسوعا امام حسین(ع) برای به تعویق انداختن جنگ به برادرش عبّاس(ع) فرمود تا یک شب دیگر از دشمن مهلت بگیرد. آنها در ابتدا قبول نکردند، ولی بعد قبول نمودند که شبی را صبر کنند.
آمدن لشکر تازهنفس به کربلا
در این روز لشکر مجهزی به دستور ابنزیاد از کوفه وارد کربلا شد و شمر نامه ابنزیاد را آورد.
سخنان امام حسین(ع) با اهلبیت و اصحابشان
در این شب امام حسین(ع) اصحاب و اهلبیت خود را جمع نمودند و کلماتی را به آنان فرمودند. خلاصه کلمات حضرت این بود که من بیعت خود را از شما برداشتم و شما را به اختیار خود گذاشتم تا به هرجا که میخواهید کوچ کنید. پس از فرمایشات حضرت، اهلبیت و اصحاب کلماتی در وفاداری و جاننثاری خود نسبت به آن حضرت ابراز داشتند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی یکشنبه 16 مرداد 1401
ابوهارون مکفوف میگوید: حضرت صادق(ع) در ضمن حدیثی طولانی فرمودند: «کسی که یادی از حضرت حسین بن علی(ع) نزدش بشود و از چشمش به مقدار بال مگس اشک خارج شود، اجرا او بر خداست و حق تعالی به کمتر از بهشت برای او راضی نیست.»
📖 ترجمه کامل الزیارات، ص۳۲۴
عمومی جمعه 14 مرداد 1401
امام رضا(ع): هر کس مصیبت ما را به یاد آورد و برای آنچه با ما کردهاند بگرید، با ما باشد در درجه ما روز قیامت، و هر کس مصیبت ما را به یاد دیگران آورد و خود نگرید و بگریاند، چشم او نگرید روزی که همه چشمها میگریند، و هرکس بنشیند در مجلسی که امر ما در آنجا احیا میشود، دل او نمیرد روزی که همه دلها میمیرد.
📖 ترجمه نفسالمهموم، ص۳۵
عمومی پنجشنبه 29 تیر 1402
ملاقات امام حسین(ع) با ابن سعد
در شب هفتم امام حسین(ع) با عمر سعد ملعون ملاقات و گفتوگو کردند. خولی بن یزید اصبحی چون عداوت شدیدی با امام داشت، ماجرا را به ابنزیاد گزارش داد و آن ملعون نامهای برای عمر سعد نوشت و او را از این ملاقاتها بر حذر داشت و دستور منع آب را صادر کرد.
منع آب از امام حسین(ع)
در این روز آب را بر اهلبیت سیّد الشّهدا(ع) بستند، چراکه نامه ابن زیاد بدین مضمون رسید که نگذارید حتّی یک قطره آب هم به آنها برسد. عمرو بن حجاج زبیدی با چهار هزار تیرانداز مأمور منع آب فرات شدند که به هیچ وجه آبی به خیمهگاه پسر پیامبر(ص) برده نشود.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی جمعه 14 مرداد 1401
یاری طلبیدن حبیب بن مظاهر از بنیاسد
در شب ششم جناب حبیب بن مظاهر اسدی با اذن امام حسین(ع) برای آوردن یاور و کمک، به قبیله بنیاسد رفت. اسدیان پذیرفتند و حرکت کردند، ولی جاسوسان به عمر سعد خبر دادند و او عدهای را فرستاد تا مانع آنها شوند. لذا درگیری رخ داد که در این میان جمعی از بنیاسد شهید و زخمی و بقیه ناگزیر به فرار شدند و حبیب به خدمت حضرت آمد و جریان را عرض کرد.
اولین محاصره فرات در کربلا
به نقلی در این روز عمر سعد، شبث بن ربعی خبیث را همراه سه هزار مرد سفاك با کوبیدن طبل و دهل کنار فرات فرستاد که اطراف آن را به محاصره در آوردند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی پنجشنبه 13 مرداد 1401
فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین(ع)
در این روز از سال ۶۱ هجری قمری، ابنزیاد با استناد به فتوایی که از شریح قاضی گرفته بود، در مسجد کوفه خطبه خواند و مردم را به کشتن امام حسین(ع) تحریص کرد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی سهشنبه 11 مرداد 1401
نامه امام حسین(ع) برای اهل کوفه
در این روز امام حسین(ع) برای بزرگان کوفه نامهای نوشتند و آن را به قیس بن مسهّر صیداوی دادند که به کوفه برساند. مأمورین در بین راه قیس را گرفتند و پس از آنکه او بر ضد یزید و ابنزیاد سخن گفت، او را به شهادت رساندند.
ورود عمر بن سعد به کربلا
در این روز عمر بن سعد با شش هزار یا نه هزار سوار برای قتل پسر پیامبر(ص) وارد کربلا شد و در مقابل آن حضرت لشکرگاه ساخت و خیمه برافراخت.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی دوشنبه 10 مرداد 1401
ابراهیم بن ابی محمود میگوید: امام رضا(ع) فرمودند: «محرم ماهی است که مردم جاهلیت جنگ را در آن حرام میدانستند. خون ما در آن ماه حلال شمرده شد و فرزندان و زنان ما اسیر شدند و آتش در خیام ما افروخته گشت و هرچه در آنها بود به تاراج رفت و حرمت رسول خدا(ص) را درباره ما مراعات نکردند. روز کشته شدن حسین(ع) چشمان ما را آزرده کرد و اشکهای ما را روان ساخت. عزیز ما در زمین کربلا خوار شد و اندوه و بلا نصیب ما گشت تا روز معین، پس گریهکنندگان باید بر حسین(ع) گریه کنند، برای اینکه گریه بر او گناهان بزرگ را میریزد.
آنگاه فرمودند: چون ماه محرم میشد پدرم را خندان نمیدیدند و اندوه بر وی غالب بود تا ۱۰ روز میگذشت و چون روز دهم میشد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و میگفت: این روزی است که حسین(ع) در آن روز کشته شد.
📖 ترجمه نفسالمهموم، ص۳۸
عمومی سهشنبه 27 تیر 1402
ورود امام حسین(ع) به کربلا
در این روز در سال ۶۱ هجری قمری حضرت اباعبداللَّه الحسین(ع) با اهلبیت و اصحابشان وارد کربلای معلی شدند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی یکشنبه 9 مرداد 1401