مقالات روایات مذهبی اسلامی و کلیپ
امروز یکشنبه ۱۶ مرداد، مصادف با ۹ محرم
آمدن امان‌نامه برای فرزندان امّ‌البنین(س)
در این روز شمر ملعون برای حضرت عبّاس(ع) و برادرانش امان‌نامه آورد. آن لعین خود را نزدیک خیام با جلالت حضرت اباعبداللَّه(ع) رسانید و صدا زد: «أین بنو اختنا؟» (پسران خواهر ما کجایند؟)، ولی آن بزرگواران جواب ندادند. سپس به فرموده امام حسین(ع)، حضرت عباس(ع) جوابش را داد و فرمود: چه می‌گویی؟ شمر گفت: من از جانب امیر برای شما امان‌نامه آورده‌ام. شما خود را به‌خاطر حسین(ع) به کشتن ندهید. حضرت عبّاس(ع) با صدای بلند فرمود: لعنت خدا بر تو و بر امیر تو (و بر امان تو) باد. ما را امان می‌دهید در حالیکه پسر رسول خدا را امان نباشد؟!
درخواست تأخیر جنگ از سوی امام حسین(ع)
در عصر تاسوعا امام حسین(ع) برای به تعویق انداختن جنگ به برادرش عبّاس(ع) فرمود تا یک شب دیگر از دشمن مهلت بگیرد. آنها در ابتدا قبول نکردند، ولی بعد قبول نمودند که شبی را صبر کنند.
آمدن لشکر تازه‌نفس به کربلا
در این روز لشکر مجهزی به دستور ابن‌زیاد از کوفه وارد کربلا شد و شمر نامه ابن‌زیاد را آورد.
سخنان امام حسین(ع) با اهل‌بیت و اصحابشان
در این شب امام حسین(ع) اصحاب و اهل‌بیت خود را جمع نمودند و کلماتی را به آنان فرمودند. خلاصه کلمات حضرت این بود که من بیعت خود را از شما برداشتم و شما را به اختیار خود گذاشتم تا به هرجا که می‌خواهید کوچ کنید. پس از فرمایشات حضرت، اهل‌بیت و اصحاب کلماتی در وفاداری و جان‌نثاری خود نسبت به آن حضرت ابراز داشتند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی یکشنبه 16 مرداد 1401
امروز جمعه ۱۴ مرداد، مصادف با ۷ محرم
ملاقات امام حسین(ع) با ابن سعد
در شب هفتم امام حسین(ع) با عمر سعد ملعون ملاقات و گفت‌وگو کردند. خولی بن یزید اصبحی چون عداوت شدیدی با امام داشت، ماجرا را به ابن‌زیاد گزارش داد و آن ملعون نامه‌ای برای عمر سعد نوشت و او را از این ملاقات‌ها بر حذر داشت و دستور منع آب را صادر کرد.
منع آب از امام حسین(ع)
در این روز آب را بر اهل‌بیت سیّد الشّهدا(ع) بستند، چراکه نامه ابن زیاد بدین مضمون رسید که نگذارید حتّی یک قطره آب هم به آنها برسد. عمرو بن حجاج زبیدی با چهار هزار تیرانداز مأمور منع آب فرات شدند که به هیچ وجه آبی به خیمه‌گاه پسر پیامبر(ص) برده نشود.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی جمعه 14 مرداد 1401
پنجشنبه ۱۳ مرداد، مصادف با ۶ محرم
یاری طلبیدن حبیب بن مظاهر از بنی‌اسد
در شب ششم جناب حبیب بن مظاهر اسدی با اذن امام حسین(ع) برای آوردن یاور و کمک، به قبیله بنی‌اسد رفت. اسدیان پذیرفتند و حرکت کردند، ولی جاسوسان به عمر سعد خبر دادند و او عده‌ای را فرستاد تا مانع آنها شوند. لذا درگیری رخ داد که در این میان جمعی از بنی‌اسد شهید و زخمی و بقیه ناگزیر به فرار شدند و حبیب به خدمت حضرت آمد و جریان را عرض کرد.
اولین محاصره فرات در کربلا
به نقلی در این روز عمر سعد، شبث بن ربعی خبیث را همراه سه هزار مرد سفاك با کوبیدن طبل و دهل کنار فرات فرستاد که اطراف آن را به محاصره در آوردند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی پنجشنبه 13 مرداد 1401
سه‌شنبه ۱۱ مرداد، مصادف با ۴ محرم
فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین(ع)
در این روز از سال ۶۱ هجری قمری، ابن‌زیاد با استناد به فتوایی که از شریح قاضی گرفته بود، در مسجد کوفه خطبه خواند و مردم را به کشتن امام حسین(ع) تحریص کرد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی سه‌شنبه 11 مرداد 1401
تقویم شیعه؛ دوشنبه ۱۰ مرداد، مصادف با ۳ محرم
نامه امام حسین(ع) برای اهل کوفه
در این روز امام حسین(ع) برای بزرگان کوفه نامه‌ای نوشتند و آن را به قیس بن مسهّر صیداوی دادند که به کوفه برساند. مأمورین در بین راه قیس را گرفتند و پس از آنکه او بر ضد یزید و ابن‌زیاد سخن گفت، او را به شهادت رساندند.
ورود عمر بن سعد به کربلا
در این روز عمر بن سعد با شش هزار یا نه هزار سوار برای قتل پسر پیامبر(ص) وارد کربلا شد و در مقابل آن حضرت لشکرگاه ساخت و خیمه برافراخت.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی دوشنبه 10 مرداد 1401
تقویم شیعه؛ یکشنبه 9 مرداد، مصادف با 2 محرم
ورود امام حسین(ع) به کربلا
در این روز در سال ۶۱ هجری قمری حضرت اباعبداللَّه الحسین(ع) با اهل‌بیت و اصحابشان وارد کربلای معلی شدند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی یکشنبه 9 مرداد 1401
تقویم شیعه؛ شنبه ۸ مرداد، مصادف با ۱ محرم
امام حسین(ع) در راه کربلا
روز اول محرم، امام حسین(ع) در قصر بنی‌مقاتل نزول اجلال فرمودند و از عبیداللَّه بن حر جعفی دعوت به یاری نمودند، ولی او اجابت نکرد و بعداً پشیمان شد.
ماجرای شعب ابیطالب
در پی بالا گرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پیامبر(ص)، قریش پیمان‌نامه‌ای نوشتند و طی آن قرار گذاشتند با بنی‌هاشم تکلم نکنند و با آنان هم‌سفره و همنشین نشوند و معامله ننمایند و آنان را به گونه‌ای در فشار قرار دهند که پیامبر(ص) را به قریش تحویل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضرت ابوطالب(ع) بنی‌هاشم را به درهای که منتسب به آن حضرت بود برد و اطراف آن را محکم کرده و برای حفظ جان پیامبر(ص) شبانه روز کمر همّت بست. در مدتی که در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسیار سخت گذشت، تا اینکه پس از دو سال و چند ماه خداوند موریانه‌ای را مأمور کرد و پیمان‌نامه آنان را از بین برد، به‌جز اسماء الهی که در آن بود. حضرت ابوطالب این خبر را به کفار داد و آنان با دیدن چنین معجزه‌ای دست از تصمیم خود برداشتند و بنی‌هاشم به خانه‌های خود بازگشتند.
جنگ ذات الرقاع
در سال چهارم هجرت به تحریک کفار قریش بین مسلمانان و قبائلی که اطراف مدینه زندگی می‌کردند و قصد محاصره مدینه را داشتند جنگی در گرفت و جنگ تا سه روز طول کشید تا شر آنان دفع شد.
اولین جمع‌آوری زکات
در روز اول محرم پیامبر(ص) برای اولین بار مأمورانی را برای جمع‌آوری زکات و صدقات به اطراف مدینه فرستادند.
قیام مردم مدینه بر علیه یزید
در این روز در سال ۶۳ هجری قمری (دو سال بعد از واقعه کربلا) مردم مدینه برای قیام علیه یزید حرکت کردند. قضیه از آنجا آغاز شد که جمعی از اهالی مدینه به رهبری عبداللَّه بن حنظله به شام رفتند و دستگاه یزید و شرابخواری و قماربازی و سگ‌بازی او را دیدند و به مدینه بازگشته و مردم را از وضع فساد دربار اموی آگاه ساختند. با شنیدن این اخبار همگان بر خلع یزید اتفاق نمودند و به سرپرستی عبداللَّه علیه یزید قیام نمودند و افراد اموی ساکن مدینه را بیرون کردند. لشکر شام پس از اطلاع از این قیام به طرف مدینه حرکت کرد و واقعه حرّه پیش آمد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی شنبه 8 مرداد 1401
تقویم شیعه؛ جمعه ۳۱ تیر، مصادف با ۲۲ ذی‌الحجه
شهادت میثم تمار
در این روز در سال ۶۰ هجری قمری میثم تمار به دلیل وفاداری به امام حسین(ع) به‌دست ابن زیاد به دار آویخته شد و به شهادت رسید.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی جمعه 31 تیر 1401
تقویم شیعه؛ دوشنبه ۲۷ تیر، مصادف با ۱۸ ذی‌الحجه
عید غدیر
در سال دهم هجری قمری در چنین روزی واقعه غدیر خم در بازگشت از حجة‌الوداع به وقوع پیوست و طی سه روز که کاروان ۱۲۰ هزار نفری حجاج در غدیر خم توقف کردند، پیامبر(ص) علی بن ابیطالب(ع) و یازده امام بعد از او را به‌عنوان امامان مردم تا روز قیامت معرفی کردند و از همه آن جمعیت بیعت گرفتند. این عید بزرگترین عید در اسلام است که طی آن به دستور الهی اعلان عمومی به وصایت بلافصل امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) شده است.
ماجرای غدیر چنین بود که چهار یا پنج روز مانده به آخر ذی‌القعده سال ۱۰ هجری قمری، پیامبر(ص) همراه با ۱۲۰هزار نفر از مسلمانان از مدینه برای حج خارج شدند. بعد از انجام اعمال حج، دستور الهی رسید که پیامبر(ص) امر ولایت امیرالمؤمنین(ع) را به مردم تبلیغ نمایند. روز ۱۸ ذی‌الحجه کاروان در هنگام بازگشت از حج به غدیر خم رسید. جبرئیل نازل شد و آیه ۶۷ سوره مبارکه مائده را آورد که شامل تبلیغ ولایت مولا امیرالمؤمنین(ع) و در امان بودن آن حضرت از شر منافقین بود. هنگام ظهر پیامبر(ص) بعد از نماز جماعت بالای منبری رفت و بعد از بیان کلمات دُرَربار خویش در توحید و صفات کمال حق تعالی و بیان احکامی از حلال و حرام دین خدا، گذشته عرب و زندگی و عقاید آنان و زحماتی که آن حضرت کشیده بود را بیان نمودند؛ سپس فرمودند که بین قرآن و اهل‌بیت(ع) اتصالی ناگسستنی است و آنها از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا روز قیامت کنار حوض کوثر بر من وارد شوند. سپس قدری از فضایل و مناقب امیرالمؤمنین(ع) را بیان فرمودند و درباره امامت و ولایت آن حضرت و اولادشان تا حضرت مهدی(عج) چند بار تاکید کردند. آن گاه فرمودند بر من وحی شده است: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک...» (آیه۶۷ سوره مائده). جبرئیل از جانب خداوند متعال به من امر کرد که در این مکان به هر سفید و سیاهی از هر قبیله ای اعلام کنم که علی بن ابیطالب وصی و جانشین و امام بعد از من است. او بعد از خدا و رسولش ولی و صاحب شما و اولی بر همه شما از خود شماست. در این باره خداوند بر من آیه‌ای نازل نموده است (آن حضرت اشاره به آیه ۵۵ سوره مائده نمودند «انما ولیکم الله...»). فرمایشات حضرت ادامه می‌یابد تا اینکه آن حضرت دست امیرالمؤمنین(ع) را می‌گیرند و بالا می‌برند و می‌فرمایند «...من کنتُ مولاه فهذا علی مولاه...» (هر کس که من مولا و صاحب اختیار او هستم، این علی(ع) مولا و صاحب اختیار اوست). در پایان نیز حضرت فرمودند خبر غدیر را حاضرین به غائبین برسانند. پس از این اتفاق آن حضرت از منبر پایین آمدند و حضار یک به یک با امیرالمؤمنین(ع) بیعت نمودند که سه روز به طول انجامید. بعد از اعلام ولایت در غدیر بود که جبرئیل نازل شد و آیه «الیوم اکملت لکم دینکم...» (آیه ۳ سوره مائده) را آورد.
قتل خلیفه سوم
در این روز در سال ۳۴ هجری قمری عثمان بن عفان بعد از محاصره خانه‌اش توسط مسلمین در سن ۸۱ یا ۹۰ سالگی به دست مردی از اهل مصر کشته شد.
در پی بی‌عدالتی‌ها و اقدامات خلیفه سوم در زمان خلافتش، آخرالامر تعداد زیادی از مردم کوفه و مصر و بصره به عنوان اعتراض نزد عثمان آمدند و او چون اوضاع را خطرناک دید، به مردم وعده داد که به درخواست آنها عمل کند و حکام را تعویض و حسن سیره و عدل را پیشه کند، اما هنگامی که معترضین به شهرهای خود باز می‌گشتند پیک مخصوص عثمان را دیدند که از بیراهه می‌رود. او را گرفتند و نامه‌ای را پیدا کردند که از طرف عثمان به والی مصر نوشته شده بود و مضمون آن این بود: «به محض آمدن اینها (معترضین) یکی را بکش و دست دیگری را قطع کن...». آنان که این نامه را دیدند همگی برگشتند و افراد زیادی نیز در مسیر به آنها ملحق شده و همراه آنان به مدینه آمدند و حدود ۵۰ روز خانه او را محاصره کردند، تا اینکه معترضین سرانجام به منزل او ریختند و مردی مصری او را کشت.
خلافت ظاهری امیرالمؤمنین(ع)
در روز قتل عثمان در سال ۳۴ هجری قمری، مردم با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کردند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی دوشنبه 27 تیر 1401
تقویم شیعه؛ پنجشنبه ۲۳ تیر، مصادف با ۱۴ ذی‌الحجه
بخشیدن فدک به حضرت زهرا(س)
در سال هفتم هجری قمری در چنین روزی سرزمین فدک به حضرت زهرا(س) بخشیده شد.
در پی نزول آیه ۲۶ سوره اسراء، پیامبر(ص) از جانب خداوند مأمور شد تا سرزمین فدک را به حضرت فاطمه(س) بدهد و آن حضرت نیز چنین کرد. این سرزمین و درآمد حاصل از آن تا زمان درگذشت پیامبر اکرم(ص) در اختیار حضرت زهرا(س) بود، اما پس از رحلت پیامبر(ص) خلفا آن سرزمین و درآمدش را از حضرت زهرا(س) گرفتند و آن حضرت را از حق مسلم خود - که به دستور خداوند به ایشان عطا شده بود - محروم کردند.
🔸 علاقه‌مندان می‌توانند شرح مبسوط این ماجرا را در کتابچه «ماجرای فدک» نوشته واحد تحقیق و پژوهش مؤسسه میقات‌القرآن مطالعه نمایند. (جهت تهیه به واحد کتابخانه شعب مؤسسه مراجعه نمایید)
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی پنجشنبه 23 تیر 1401
تقویم شیعه؛ یکشنبه ۱۹ تیر، مصادف با ۱۰ ذی‌الحجه
عید قربان
در این روز حجاج بیت‌اللَّه الحرام برای رمی جمرات و قربانی کردن در منا به سر می‌برند.
شهادت عبداللّه محض و جمعی از آل حسن(ع)
در این روز در سال ۱۴۵ هجری قمری جناب عبداللَّه محض بن حسن مثنی بن امام حسن مجتبی(ع) در سن ۵۷ سالگی همراه با جمعی از برادران و پسر عموهای خود در زندان منصور دوانیقی به شهادت رسیدند. زندان آنان به گونه‌ای بود که روز و شب در آن مشخص نبود. برادران عبداللَّه محض حسن و ابراهیم بودند، مادر این دو بزرگوار فاطمه بنت الحسین(ع) بود. فرزندان عموی عبداللَّه محض، یعقوب، اسحاق، ابوالحسن علی العابد، عباس و عبداللَّه بودند که بعضی از این بزرگواران مثل ابراهیم بن حسن زنده دفن شدند. بعضی دیگر هنگامی که داخل خانه بودند سقف را روی آنها خراب کرده و به شهادت رساندند. مرقد آل حسن(ع) در هاشمیه نزدیک بغداد است، که مشهور به قبور سبعه است.
نماز عید امام رضا(ع) در خراسان
در این روز حضرت ثامن الحجج(ع) به خواهش مأمون، در خراسان برای نماز عید تشریف فرما شدند. مأمون با دیدن ازدحام مردم برای شرکت در نماز به امامت حضرت، دستور داد از نیمه راه باز گردند، چرا که ترسید مردم بر علیه او شورش کنند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی یکشنبه 19 تیر 1401
تقویم شیعه؛ شنبه ۱۸ تیر، مصادف با ۹ ذی‌الحجه
روز عرفه
شهادت حضرت مسلم و هانی
در شب عرفه سال ۶۰ هجری قمری جناب مسلم بن عقیل(ع) به منزل طوعه رفت و در روز عرفه وی را به همراه هانی بن عروه در کوفه به شهادت رساندند.
در غربت و مظلومیت آن حضرت (که داماد امیرالمؤمنین(ع) نیز بود) همین بس که از پشت بام‌ها دسته‌های نی را آتش می‌زدند و بر سر آن حضرت می‌ریختند. همچنین زمانی که چشم ابن زیاد به آن حضرت افتاد زبان به جسارت به امیرالمؤمنین و امام حسین -علیهماالسّلام- و عقیل گشود. در بالای دارالاماره با لب تشنه سر از بدن نازنینش جدا کردند و بدنش را از بالای قصر به پایین انداختند. بعد از شهادت نیز ریسمان به پای مبارکش بسته و پیکر مطهرش را در میان بازار کوفه کشیدند.
روز سد الابواب
در این روز به دستور پیامبر(ص) همه درهای منازل اصحاب به طرف مسجد پیامبر(ص) بسته شد، جز در خانه امیرالمؤمنین(ع) که به دستور الهی آن را نبستند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی شنبه 18 تیر 1401
تقویم شیعه؛ چهارشنبه ۱۵ تیر، مصادف با ۶ ذی‌الحجه
مرگ منصور دوانیقی
در این روز در سال ۱۵۸ هجری قمری منصور دوانیقی در سفر حج به هلاکت رسید و در حجون دفن شد. او مردی خون‌ریز بود و عداوت و ظلم تمام نسبت به آل‌ابوطالب داشت. از آن بزرگواران افراد زیادی را کشت و بزرگترین جنایت منصور به شهادت رساندن امام صادق(ع) بود.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی چهارشنبه 15 تیر 1401
تقویم شیعه؛ سه‌شنبه ۱۴ تیر، مصادف با ۵ ذی‌الحجه
جنگ سویق
در این ماه در سال ۲ هجری قمری غزوه سویق به وقوع پیوست. ابوسفیان که نذر کرده بود انتقام شکست جنگ بدر را بگیرد، همراه دویست نفر به عریض (از نواحی مدینه) رفتند و دو خانه و چندین نخل را آتش زدند و دو نفر از بزرگان انصار را در آنجا کشتند تا او به نذر خود عمل کرده باشد. چون خبر به پیامبر(ص) رسید ابولبابه را در مدینه گذاشته، همراه با دویست نفر از مهاجرین و انصار و به سوی عریض حرکت کردند. ابوسفیان چون با خبر شد که پیامبر(ص) با عجله به آنجا می‌آید، به لشکر خود دستور داد تا کیسه‌های سویق (نوعی آرد) را که برای آذوقه با خود آورده بودند ریخته و سبکبار فرار کنند. مسلمانان وقتی رسیدند آنان گریخته بودند. لذا کیسه‌ها سویق را برداشته مراجعت نمودند. به همین دلیل این غزوه را «ذات السویق» گویند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی سه‌شنبه 14 تیر 1401
تقویم شیعه؛ امروز یکشنبه 31 اردیبهشت، مصادف با ۱ ذی‌القعده
ولادت حضرت معصومه(س)
در این روز در سال ۱۷۳ هجری قمری، حضرت فاطمه معصومه(س) به دنیا آمده است. پدر بزرگوار آن حضرت امام موسی بن جعفر(ع) و مادر مکرمه آن حضرت جناب نجمه(س) مادر امام رضا(ع) است. نام مبارکش فاطمه، لقب آن حضرت معصومه و در خانواده امام هفتم(ع) حضرت معصومه(س) را فاطمه کبری می‌خواندند.
جنگ بدر صغری
در این روز در سال ۴ هجری قمری جنگ بدر صغری واقع شد و به آن «بدر الموعد» و «بدر الثالثه» هم می‌گویند.
مرگ اشعث بن قیس
در شب اول ذی‌القعده سال ۴۰ هجری قمری، اشعث بن قیس کندی به درکات جحیم شتافت. اشعث در سال دهم هجرت با جمعی از قبیله خود اسلام آورد. دو تن از فرزندان او محمد و جعده نام داشتند که جعده قاتل امام حسن(ع) و محمّد جزء لشکر عمر سعد در کربلا شد و در دستگیری جناب مسلم بن عقیل(ع) نیز نقش بسزایی داشت.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی یکشنبه 31 اردیبهشت 1402
تقویم شیعه؛ دوشنبه ۲۶ اردیبهشت، مصادف با ۱۴ شوال
مرگ عبدالملک مروان
در سال ۸۶ هجری قمری عبدالملک بن مروان در دمشق به هلاکت رسید. وی ۲۱ سال و ۶ ماه خلافت کرد. او پیش از سلطنت پیوسته به مسجد می‌رفت و تلاوت قرآن می‌نمود، اما وقتی خبر سلطنت به او رسید قرآن را بست و گفت: «هذا فراق بینی و بینک» یعنی «این آغاز جدایی بین من و توست». وی سرانجام در اثر ابتلا به بیماری سختی مرد. از بزرگترین جنایات او به شهادت رساندن امام زین العابدین(ع) و مسلط کردن حجاج ثقفی بر شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بود.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی دوشنبه 26 اردیبهشت 1401
تقویم شیعه، شنبه 9 اردیبهشت، مصادف با ۸ شوال:
ویرانی قبور ائمه بقیع(ع)
در این روز در سال ۱۳۴۴ هجری قمری، قبور ائمه بقیع(ع) و نیز قبر حضرت حمزه(ع) در احد به دست وهابیون تخریب شد. آنان اضافه بر قبور مطهّر ائمه معصومین(ع)، دیگر قبور را هم تخریب نمودند که عبارتند از: قبر مطهّر فاطمه بنت اسد(س) مادر امیر المؤمنین(ع)، قبر مطهّر حضرت امّ البنین(س)، قبر ابراهیم پسر پیامبر(ص)، قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق(ع)، قبر حلیمه سعدیه مرضعه پیامبر(ص)، قبور شهدای زمان پیامبر(ص) و...
جنگ حمراء الاسد
در این روز در سال ۳ هجری قمری جنگ حمراء الاسد اتفاق افتاد. «حمراء الاسد» نام مکانی در اطراف مدینه است. بعد از جنگ احد (بنابر قولی که جنگ احد را در هفتم شوال نقل کرده است) و آمدن مسلمانان به مدینه، پیامبر(ص) برای آنکه مبادا قریش مراجعت کنند و به مدینه حمله نمایند، امر نمود تا بلال ندا دهد: امر خداوند متعال است که باید آنان که در احد حاضر بوده‌اند و جراحت دیده‌اند به تعقیب دشمن بروند. اصحاب کار معالجه را رها کردند و لباس رزم پوشیدند. امیرالمؤمنین(ع) هم با اینکه جراحات زیادی برداشته بود، لباس رزم پوشید و رسول خدا(ص) پرچم را به آن حضرت داد و مسلمین حرکت کردند. بعد از تعقیب و تاخت بر کفار، مسلمانان سه روز در حمراء الاسد ماندند و آنگاه به مدینه مراجعت کردند.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی شنبه 9 اردیبهشت 1402
تقویم شیعه؛ چهارشنبه 6 اردیبهشت، مصادف با ۵ شوال
ورود حضرت مسلم(ع) به کوفه
در سال ۶۰ هجری قمری در چنین روزی حضرت مسلم(ع) در پی دعوت مردم کوفه از امام حسین(ع) به‌عنوان نماینده آن حضرت وارد کوفه شد و مردم کوفه به خدمتش شتافتند و نامه امام حسین(ع) را استماع کردند و هجده هزار نفر با آن حضرت بیعت کردند. در پی این رویداد جناب مسلم نامه‌ای به امام حسین(ع) نوشت و بیعت کوفیان را اطلاع داد و تشریف فرمایی آن حضرت را به کوفه خواستار شد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی چهارشنبه 6 اردیبهشت 1402
تقویم شیعه؛ دوشنبه 4 اردیبهشت، مصادف با ۳ شوال
قتل متوکل
در سال ۲۴۷ هجری قمری، متوکل خلیفه عباسی به دستور فرزندش به قتل رسید. مدت خلافت او ۱۴ سال و ده ماه و بود و ۴۱ سال عمر کرد. وی عمرو بن فرج را والی مدینه و مکه کرد و او به مردم دستور داده بود که کسی به آل ابیطالب احسان نکند و اگر کسی کوچکترین احسانی کند سخت عقوبت خواهد شد. متوکل همیشه و در همه جا امیرالمؤمنین(ع) را به بدی یاد می‌کرد و به آن حضرت جسارت می‌کرد. متوکل بارها دست به تخریب قبر مطهر حضرت سیدالشهدا(ع) زد. وی در راه زیارت آن حضرت دست قطع می‌کرد و زوار را می‌کشت.
سرانجام پسرش منتصر در شب چهارشنبه سوم ماه شوال، چند نفر از غلام‌های خاص پدر را مأمور کشتن وی کرد و آنها در حالی که متوکل مشغول شرب خمر بود، خونش را ریختند و وی به درک واصل شد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی دوشنبه 4 اردیبهشت 1402
تقویم شیعه؛ بیست و یکم ماه مبارک رمضان
شهادت امیرالمؤمنین(ع)
امام المتقین أمیرالمؤمنین(ع) در شب بیست و یکم ماه رمضان مقارن طلوع فجر به شهادت رسید، در حالی که از سن مبارك حضرتش ۶۳ سال گذشته بود.
در بیستم ماه رمضان اثرات سم در پاهای مبارك امیرالمؤمنین(ع) ظاهر شد و پاهای مبارك ورم کرد. شب بیست و یکم اثر زهر بر بدن مبارك حضرت بسیار شد. حضرت فرزندان و اهل بیت خود را جمع کرد و با آنها وداع نمود و وصیتهای خود را فرمود. حضرت پس از بیان وصایای خود به فرزندان، دستوراتی در مورد غسل، کفن، نماز و محل دفن به امام مجتبی(ع) فرمودند و با امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) کلماتی از کربلا فرمودند.
بعد از وداع با همگان، دست و پای مبارك را به طرف قبله کشیدند و چشمان مبارك را بستند و بهشت را به قدوم خویش مبارك فرمودند. صدای شیون و گریه از خانه آن حضرت بلند شد. اهل کوفه با خبر شدند و صدای شیون و ناله از تمامی شهر برخواست. سپس مشغول غسل آن حضرت شدند. بعد از غسل و کفن، امام حسن و امام حسین –علیهماالسّلام- تابوت حضرت را بردند و در قبری که سال‌ها پیش حضرت نوح(ع) برای امیر مؤمنان حفر نموده بود بدن مطهر آن حضرت را دفن نمودند و حسب وصیّت آن حضرت، قبر مطهرش را مخفی نمودند تا در زمان هارون بر همگان معلوم شد.
فرزندان آن حضرت از همسران مختلف ۲۸ دختر و پسرند. ۵ نفر آنها اولاد حضرت صدیقه طاهره(س) هستند که عبارتند از امام حسن، امام حسین، زینب کبری، امّ کلثوم و حضرت محسن -علیهم‌السّلام- که در دوران حمل در شش ماهگی در ماجرای هجوم به خانه امیرالمؤمنین(ع) به شهادت رسید. حضرت عباس(ع)، جعفر، عثمان و عبداللَّه که در کربلا به شهادت رسیدند نیز مادرشان امّ‌البنین است و بقیه اولاد حضرت نیز از همسران دیگر هستند.
بیعت با امام مجتبی(ع)
در این روز پس از شهادت امیرالمؤمنین(ع) با امام حسن(ع) بیعت کردند.
قتل ابن ملجم
ابن ملجم در همین روز با یک ضربت شمشیر کشته شد.
📖 منبع: کتاب «تقویم شیعه» (با تلخیص)
عمومی چهارشنبه 23 فروردین 1402