پرسش پاسخ شرعی
لطفا قبل از ارسال سوال آن را در بین سوالات جستجو نمایید تا از تکرار جلوگیری شود.
باسمه تعالی
شما لازم نیست روایت فوق را از ابن عباس مطرح نمایید. همین قدر که این روایت را در کتب اهل سنت مطرح کرده باشند برای دلیل بر علیه مخالف ما کافیست، چرا که اگر این روایت صحیح نباشد، چرا کتب معتبر اهل سنت آن را نقل کرده اند و آیا آنها به 10 ساله بودن ابن عباس و مطالبی که ایشان گفته است واقف نبوده اند و از طرفی دیگر در بحث ولایت و خلافت اصلا ما نیازی به نوشتن پیامبر در آخرین لحظات نداریم بلکه حدیث ثقلین، حدیث دار، حدیث منزلت، حدیث غدیر و امثال این ها که در منابع اهل سنت نیز قابل تردید نیستند بهترین دلیل بر خلافت و ولایت امیر المومنین علیه السلام می باشد و نیز آیات قرآن کریم از جمله آیه "اولی الامر" نیز بازگو کننده ی این مطلب است که حتما ولایت و خلافت بعد از پیامبر باید به معصوم برسد و جز این راهی ندارد. در پایان در زمینه ی 10 ساله بودن ابن عباس هم باید بررسی شود.
شما لازم نیست روایت فوق را از ابن عباس مطرح نمایید. همین قدر که این روایت را در کتب اهل سنت مطرح کرده باشند برای دلیل بر علیه مخالف ما کافیست، چرا که اگر این روایت صحیح نباشد، چرا کتب معتبر اهل سنت آن را نقل کرده اند و آیا آنها به 10 ساله بودن ابن عباس و مطالبی که ایشان گفته است واقف نبوده اند و از طرفی دیگر در بحث ولایت و خلافت اصلا ما نیازی به نوشتن پیامبر در آخرین لحظات نداریم بلکه حدیث ثقلین، حدیث دار، حدیث منزلت، حدیث غدیر و امثال این ها که در منابع اهل سنت نیز قابل تردید نیستند بهترین دلیل بر خلافت و ولایت امیر المومنین علیه السلام می باشد و نیز آیات قرآن کریم از جمله آیه "اولی الامر" نیز بازگو کننده ی این مطلب است که حتما ولایت و خلافت بعد از پیامبر باید به معصوم برسد و جز این راهی ندارد. در پایان در زمینه ی 10 ساله بودن ابن عباس هم باید بررسی شود.
باسمه تعالی
اصولا بجا آوردن نماز و روزه بر عهده فرزند ارشد میت می باشد و در غیر این صورت کسی که از او ارث برده است، او وظیفه دارد در این موارد اقدام نماید. ظاهرا شما با بودن همسر و احیانا داشتن فرزند از آن مرحوم ارث نمی برید. فلذا وظیفه ی شرعی نیز بر عهده شما نمی باشد لکن اخلاقا اگر خواستید کاری انجام دهید می توانید شخصا نمازی برای آن مرحوم خوانده و یا روزه ای برایش بگیرید. همچنین تلاوت قرآن کریم و زیارات و دیگر اعمال مستحبی را به نیت آن مرحوم انجام دهید. درباره ی انجام دادن مراسم دفن، کفن و ختم و غیره شما وظیفه ای نداشته اید غیر از دفن و کفن که واجب کفایی است. پس کارهایی که انجام داده اید کارهای اضافه بوده است و نباید انجام می دادید. البته الان دیگر گذشته است و همانگونه که گفتیم عمل نمایید.
اصولا بجا آوردن نماز و روزه بر عهده فرزند ارشد میت می باشد و در غیر این صورت کسی که از او ارث برده است، او وظیفه دارد در این موارد اقدام نماید. ظاهرا شما با بودن همسر و احیانا داشتن فرزند از آن مرحوم ارث نمی برید. فلذا وظیفه ی شرعی نیز بر عهده شما نمی باشد لکن اخلاقا اگر خواستید کاری انجام دهید می توانید شخصا نمازی برای آن مرحوم خوانده و یا روزه ای برایش بگیرید. همچنین تلاوت قرآن کریم و زیارات و دیگر اعمال مستحبی را به نیت آن مرحوم انجام دهید. درباره ی انجام دادن مراسم دفن، کفن و ختم و غیره شما وظیفه ای نداشته اید غیر از دفن و کفن که واجب کفایی است. پس کارهایی که انجام داده اید کارهای اضافه بوده است و نباید انجام می دادید. البته الان دیگر گذشته است و همانگونه که گفتیم عمل نمایید.
باسمه تعالی
اولا رد کردن هر کتابی باید با دلیل و مدرک خاص خود همراه باشد و بدون دلیل و مدرک رد کردن هر عقیده ای منطقی و معقول نمی باشد و چنین عملی را تعصب و عناد و خدایی نکرده لجاجت و حسادت می نامند.
ثانیا در جلسات اعتقادی کانون گفته نشده که اساتید دانشگاه بی سواد هستند بلکه اینگونه بیان شده است که بعضی از این عزیزان در رشته ای که سواد و تخصص ندارند متاسفانه اظهار نظر قطعی کرده و سپس قضاوت نیز می نمایند که این عمل مردود و قابل پذیرش نیست.
ثالثا افرادی را که نام برده اید متاسفانه مورد شناخت اینجانب نمی باشند و ما به همه ی اساتید و عزیزانی که در دانشگاهها مشغول تدریس هستند احترام گذاشته و چنانچه در رشته ی تخصصی خود در رد یا اثبات عقیده ای سخن به میان بیاورند آنان را مورد ستایش نیز قرار می دهیم.
اولا رد کردن هر کتابی باید با دلیل و مدرک خاص خود همراه باشد و بدون دلیل و مدرک رد کردن هر عقیده ای منطقی و معقول نمی باشد و چنین عملی را تعصب و عناد و خدایی نکرده لجاجت و حسادت می نامند.
ثانیا در جلسات اعتقادی کانون گفته نشده که اساتید دانشگاه بی سواد هستند بلکه اینگونه بیان شده است که بعضی از این عزیزان در رشته ای که سواد و تخصص ندارند متاسفانه اظهار نظر قطعی کرده و سپس قضاوت نیز می نمایند که این عمل مردود و قابل پذیرش نیست.
ثالثا افرادی را که نام برده اید متاسفانه مورد شناخت اینجانب نمی باشند و ما به همه ی اساتید و عزیزانی که در دانشگاهها مشغول تدریس هستند احترام گذاشته و چنانچه در رشته ی تخصصی خود در رد یا اثبات عقیده ای سخن به میان بیاورند آنان را مورد ستایش نیز قرار می دهیم.
باسمه تعالی
1- اصولا ادعیه زمانی برای انسان کارساز است که کار از کار نگذشته باشد و زمانی که کار از کار گذشته باشد فقط معجزه می تواند مورد فوق را به حالت اول برگرداند و معجزه هم در همه جا و برای همه کس انجام نمی شود. در مورد دعا باید دقت داشت که مانند نخی است که دو سر دارد. یک سر آن در دست ما و سر دیگر در دست خدای تعالی است. ما باید تلاش و سعی خودمان را بکنیم تا انشاءالله دعای ما مستجاب شود. ولی بعضی از اوقات است که استجابت آن دعا به صلاح ما نیست و لذا هر چه تلاش هم کنیم به اجابت آن دعا نخواهیم رسید.
2- اما در مورد احادیثی که راجع به خواص بعضی از ادعیه ذکر کرده اند، پس از اینکه به معتبر بودن آنها واقف شدیم باید بدانیم که آنها نیز مشمول همین قاعده ای است که خدمتتان عرض کردیم. یعنی صرف خواندن آن دعا، گاهی باعث شفای مریض و یا برآورده شدن حاجت می شود و گاهی هم نمی شود. فلذا باید دقت داشته باشیم که پروردگار متعال نیز در این زمینه مصلحتی برای ما در نظر گرفته است. پس اگر دعایی خواندیم و اثری از آن ندیدیم، اولا قطعا در جای دیگری پاداش آن را هم از نظر مادی و معنوی خواهیم دید و ثانیا باید بدانیم چون پروردگار متعال خواهان خوبی و خیر برای ماست، پس مصلحت نبوده است که این کار به نتیجه برسد.
3- اما در مورد مسخره کردن، این امر سابقه ی طولانی دارد که هر امتی در زمان هر پیغمبری بالاخره آن پیامبر را هم مسخره می کردند حتی معجزات آنها را هم سحر و جادو می دانسته و مورد تمسخر قرار می داده اند. پس شما نباید از مورد تمسخر واقع شدن هراسی داشته باشید.
1- اصولا ادعیه زمانی برای انسان کارساز است که کار از کار نگذشته باشد و زمانی که کار از کار گذشته باشد فقط معجزه می تواند مورد فوق را به حالت اول برگرداند و معجزه هم در همه جا و برای همه کس انجام نمی شود. در مورد دعا باید دقت داشت که مانند نخی است که دو سر دارد. یک سر آن در دست ما و سر دیگر در دست خدای تعالی است. ما باید تلاش و سعی خودمان را بکنیم تا انشاءالله دعای ما مستجاب شود. ولی بعضی از اوقات است که استجابت آن دعا به صلاح ما نیست و لذا هر چه تلاش هم کنیم به اجابت آن دعا نخواهیم رسید.
2- اما در مورد احادیثی که راجع به خواص بعضی از ادعیه ذکر کرده اند، پس از اینکه به معتبر بودن آنها واقف شدیم باید بدانیم که آنها نیز مشمول همین قاعده ای است که خدمتتان عرض کردیم. یعنی صرف خواندن آن دعا، گاهی باعث شفای مریض و یا برآورده شدن حاجت می شود و گاهی هم نمی شود. فلذا باید دقت داشته باشیم که پروردگار متعال نیز در این زمینه مصلحتی برای ما در نظر گرفته است. پس اگر دعایی خواندیم و اثری از آن ندیدیم، اولا قطعا در جای دیگری پاداش آن را هم از نظر مادی و معنوی خواهیم دید و ثانیا باید بدانیم چون پروردگار متعال خواهان خوبی و خیر برای ماست، پس مصلحت نبوده است که این کار به نتیجه برسد.
3- اما در مورد مسخره کردن، این امر سابقه ی طولانی دارد که هر امتی در زمان هر پیغمبری بالاخره آن پیامبر را هم مسخره می کردند حتی معجزات آنها را هم سحر و جادو می دانسته و مورد تمسخر قرار می داده اند. پس شما نباید از مورد تمسخر واقع شدن هراسی داشته باشید.
باسمه تعالی.
شارع مقدس برای کسانی که دچار وسواس می باشند فرموده اند که در اموری که زیاد شک می کنند نباید به شک خود اعتنا نمایند. در موردی که فرموده اید نیز به فرض اینکه پای تری بر روی فرش نجسی قرار گیرد در همان بدو امر که نقطه ی دیگر فرش پا گذاشته شود بلافاصله پا توسط همان نقطه خشک خواهد شد و نقاط دیگر نجس نخواهد شد. مگر اینکه پا دارای رطوبت شدید باشد. فلذا در همان مرحله اول که پا گذاشته می شود و نجس می باشد باید آب کشیده شود.
شارع مقدس برای کسانی که دچار وسواس می باشند فرموده اند که در اموری که زیاد شک می کنند نباید به شک خود اعتنا نمایند. در موردی که فرموده اید نیز به فرض اینکه پای تری بر روی فرش نجسی قرار گیرد در همان بدو امر که نقطه ی دیگر فرش پا گذاشته شود بلافاصله پا توسط همان نقطه خشک خواهد شد و نقاط دیگر نجس نخواهد شد. مگر اینکه پا دارای رطوبت شدید باشد. فلذا در همان مرحله اول که پا گذاشته می شود و نجس می باشد باید آب کشیده شود.
نمایش 319 از 337