پرسش پاسخ شرعی
باسمه تعالی
شیعیان مکتب اهل بیت(ع) قائل هستند به اینکه خداوند جسمیت ندارد و همانند و مثلی نیز ندارد. ذات بی‌همتایی است و به هیچ صفتی از صفات مخلوقی توصیف نمی‌گردد.
باسمه تعالی
هوش مصنوعی و امثالهم از مکشوفات بشری است و چیزی است که در علم خداوند پیشاپیش گذشته است و در واقع خالق همه این‌ها خود پروردگار متعال است. زمانی که این مطلب خوب فهمیده شود آنگاه این نتیجه حاصل می‌گردد که فهم قرآن فقط در دست کسانی است که از آغاز خلقت خداوند متعال آنها را به چنین کاری ماموریت داده است و آنان عبارتند از پیامبر اکرم(ص) و دوازده امام (ع) و اگر بنا بود غیر از این باشد هیچگاه در کتاب آسمانی خود قرآن کریم که معجزه باقیه است این مطلب را بیان نمی‌فرمود. چرا که اگر غیر از این بود آنگاه در علم خداوند نقصان به وجود می‌آمد. چون چیزی را فرموده است لکن بعداً نقض شده است و این مطلب به تمام مواردی که فقط و فقط در انحصار خداوند متعال است سرایت پیدا می‌کند. پس هیچگاه هوش مصنوعی که یک مخلوق پروردگار است نمی‌تواند بر علیه خالق خود کاری انجام دهد.
باسمه تعالی
یعنی یاد خدا کردن و یاد خدای تعالی هم در قول است و هم در فعل. در قول به این معنا است که انسان در همه حالات "بسم الله الرحمن الرحیم" را بلند بگوید و زیاد "یا الله" بر زبان داشته باشد و در فعل این است که هر کاری را که می خواهد انجام دهد اول ببیند خداوند متعال از این کار او راضی است یا نه و این کار او مطابق با موازین شرعی میباشد یا خیر.
باسمه تعالی
خواندن آیت الکرسی همراه با معوذتین (ناس و فلق) و همچنین تعویذاتی که در مفاتیح الجنان ذکر کرده است از جمله ذکر "أُعِيذُ نَفْسِی وَ دِينِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی …" و نیز در صورت توان هر روز به مقدار مختصری صدقه دادن می تواند موثر باشد.
باسمه تعالی
اولا اگر واقعه کربلا را مطالعه کرده باشید خواهید دید که امام حسین -علیه السلام- در تمام لحظات دست به دعا به درگاه احدیت بلند نموده و دعا کرده اند. لکن اگر دعا بنا باشد اجل حتمی و یا موارد دیگری که از طریق طبیعی و طبیعت به انسان وارد می شود صد درصد جلوگیری نماید، آنگاه باید گفت هیچ کس هیچ امتحانی نخواهد داد و هیچ مشکلی نخواهد داشت. چرا که با دعا کردن و استجابت آن از طرف خداوند همه مشکلات برطرف خواهد شد که چنین چیزی در عالم در نظر گرفته نشده است.
در مورد امام حسین -علیه السلام- نیز آن حضرت در پیشگاه الهی پذیرفته است که اگر خون او ریخته می شود و اسلام باقی می‌ماند، بهتر است خون آن حضرت ریخته شده و اسلام باقی بماند. به همین منظور آن حضرت تسلیم اوامر پروردگار متعال بوده است. بدین صورت که هم وظیفه داشته دعا کند، هم وظیفه داشته که مصلحت خود را به خداوند واگذار نمایند و هم وظیفه داشته تا آخرین لحظه از خود و خانواده اش دفاع نمایند. این دقیقاً همان تسلیم خواست خدا بودن است.
باسمه تعالی
جمله "توکلت علی الله" یا "تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَايَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ" یا جمله "حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ نِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصیرُ".
جملات فوق گوشه‌ای از انواع توکل های ظاهری است که با بیان لفظ انجام می‌شود. اما در توکل کردن باطنی باید ذهن شما در این مورد ثابت شود که کارها را فقط خداوند می تواند درست کند و لذا باید بر خداوند اعتماد داشت و کارها را به او سپرد و در پایان هر دعایی باید گفت پروردگارا اگر مصلحت من بود چنین کاری انجام بشود یا نشود.
باسمه تعالی
برای خداوند متعال کار کردند در عین حالی که ممکن است مشکل باشد ساده نیز هست. بدین معنا که شما وقتی می خواهید برای رضای خدا کار کنید به هیچ عنوان فکر شهرت یا معروف شدن در ذهنتان نباشد و اینکه آیا دیگران شما را می‌پسندند یا نه، این هم غلط است. لکن اگر انسان برای رضای خدا کار کند اگرچه برای آن کار مزد نیز بگیرد ولی کارش را کامل و درست انجام دهد و قصدش هدایت مردم یا در آسایش بودن مردم و از این قبیل باشد بازهم کار برای رضای خدا انجام شده است اگرچه مزدی هم دریافت شده باشد. این مطلب تفصیلی در علم اخلاق دارد که اگر خواستید باید حضوری مراجعه نمایید.