پرسش پاسخ شرعی
باسمه تعالی
1- ما در این زمینه تحقیقی نداریم لکن برای مطلبی که فرموده‌اید می‌توانید از تعویذاتی که در کتاب مفاتیح الجنان ذکر شده است از جمله خواندن آیت الکرسی و سوره‌های ناس و فلق و همچنین تعویذ "أعیذ نفسی و دینی ...". اینها از بهترین تعویذات شناخته شده و معتبر هستند.
2- از خرافات است و متاسفانه بعضی از علما هم گرفتار آن شده‌اند. هیچ ارتباطی عقلاً و شرعاً بین گرفتاری‌ها و اسم انسان وجود ندارد و اگر کسی می‌گوید وجود دارد باید بتواند ادعای خود را با دلیل اثبات نماید.
باسمه تعالی
روزها، آیت الکرسی و سوره های ناس و فلق بخوانید و دعای روز هفته و زیارت روز هفته را بخوانید. هر روز سعی کنید فرمایش امام مجتبی(ع) فراموش نشود که روزی ۴۰۰ مرتبه استغفار کردن است. حتماً شبهای جمعه دعای کمیل را بخوانید. از حرز‌ها هم هر کدام را خواستید بخوانید. ان شاء الله اثرات خود را خواهند گذاشت.
باسمه تعالی
هر کدام خاصیت خود را دارند. استغفار لفظی است که در روایات و قرآن کریم استفاده شده و گفتن این لفظ نیز خود پاداش دارد. اما گفتن العفو در روایات به این صورت نیامده و فقط در فارسی یا مثلاً عرب زبانان از آن استفاده می‌کنند و بیانگر نوعی توبه و بازگشت به سوی خداست. در آنجا چون ذکر باعث انابه و بازگشت به سوی خدا است دارای فضیلت می‌باشد اما استغفار فی نفسه نیز دارای فضیلت است.
باسمه تعالی
اذکاری که انسان می‌گوید باید پایه شرعی داشته باشد، در غیر این صورت اگر گفته آن یعنی آن اذکار مطابق با قرآن و ذکر قرآنی باشد ثواب دارد ولی خاصیتی نخواهد داشت و اگر چنانچه پایه شرعی داشته باشد، هم پاداش دارد و هم خاصیت دارد.
فلذا سعی کنید ذکری را بگویید که از جانب شارع مقدس به شما دستور داده شده است.
باسمه تعالی
اینها اذکار سلیقه‌ای هستند و سند محکمی برای اینها در کتب ذکر نشده است که حتماً معصومین(ع) چنین چیزی را فرموده باشند.
شما هر مقدار از اعمال ماه رجب و شب مبعث و روز مبعث را به این نیت به جای آورید و نیز اعمال پایان ماه رجب را، مخصوصاً خواندن روزی ۱۰۰ تا ۲۰۰ مرتبه سوره توحید. ان شاء الله نتیجه خواهید گرفت.
باسمه تعالی
ایشان که چنین مطلبی را گفته‌اند اشتباه کرده‌اند و حرف ایشان هیچگونه پایه شرعی ندارد و هر ذکری را در هر زمانی شما بر زبان جاری کنید دارای پاداش بوده و در صورتی که برای کار خاصی بخواهید از اذکار قرآن و روایی استفاده کنید نه تنها دارای پاداش می‌باشد بلکه خاصیت مخصوص خود را نیز به همراه خواهد داشت.
باسمه تعالی
أَسْتَغْفِرُ ٱللَّٰهَ رَبِّي وَأَتُوبُ إِلَيْهِ.
باسمه تعالی
خیر. در نماز چون عبادتی است منحصر به خدای تعالی، فقط باید خود خدای تعالی مخاطب قرار گیرد و اگر پیامبر(ص) یا ائمه(ع) نام برده شوند، فقط باید به گونه‌ای باشد که خدای تعالی را به حق آنان قسم داده و از خود خدای تعالی طلب حاجت شود. در غیر این صورت نماز باطل است. مثلاً اگر کسی در قنوت نماز بگویند یا امام رضا(ع) حاجت مرا بده، نماز باطل است. لکن اگر بگوید خدایا به حق امام رضا(ع) حاجت مرا بده و البته به عربی می‌گویند، مشکلی ندارد. البته در بیرون از نماز انسان می‌تواند از خود ائمه(ع) نیز مستقیماً طلب حاجت نمایند، با این نیت که این بزرگواران قدرتی از جانب خدای تعالی دارا می‌باشند. در مورد لعن و سلام علاوه بر آنچه که گفته شد باید به گونه‌ای عمل شود که ایجاد اختلاف و تفرقه نشود. در غیر این صورت باز هم مشکل پیدا می‌کند.