پرسش پاسخ شرعی
باسمه تعالی
ده کاری که در اینجا (لینک) ذکر شده است را انجام دهید. ارتباط به هر نوعش با نامحرم حرام است، ضمن اینکه شما مایل نیستید کسی با خواهر و خانواده شما این کار را انجام دهد، به همین صورت، شما نباید با احساسات و عواطف طرف بازی کنید. لذا پیشنهاد می‌شود به سرعت این کار را ترک کرده و اگر قصد ازدواج ندارید دیگر با این خانم یا امثالهم به هیچ عنوان تماسی برقرار نکنید.
باسمه تعالی
سعی کنید با ارحام خود که به شما محرم هستند ارتباط برقرار کنید و تبریک اعیاد و تسلیت ایام را به آنها بگویید. اگر می‌خواهید برای دوستیابی اقدام کنید به موسسات قرآنی که افراد نیکوکار و متدین در آنجا هستند مراجعه کنید. هم از کلاس‌های آنجا استفاده کنید و هم با خانم‌های آنجا دوست شوید. آرام آرام مشکل دوستیابی شما برطرف خواهد شد ان شاء الله.
باسمه تعالی
1- اگر کسی که با او دوست هستید همجنس شما هست یعنی اگر شما مذکرید او نیز مذکر است یا اگر مونث هستید او نیز مونث است، این دوستی تا زمانی که احتمال زیان و ضرر داده نشود مانعی ندارد. اما اگر بحث مذکر و مونث باشد، این دوستی جایز نیست. لازم نیست در مسئله دوستی‌ها انسان مراوده سنگینی داشته باشد بلکه به همین مقدار سلام و احوالپرسی کفایت می‌کند. فلذا اگر چنین است دوستی خود را قطع نکنید.
2- به اندازه‌ای که فرصت اضافی و مازاد داشته باشید و آن فرصت مازاد را تقسیم نمایید بین کارهایی که فوق برنامه می‌باشند و یکی از آنها رسیدگی به دوستان است.
باسمه تعالی
محبت و دوست داشتن در اسلام باید در کادر شرعی و با محدودیت های خودش باشد و اسراف در این زمینه به هیچ وجه جایز نیست. مثلاً شما نمی‌توانید امیرالمومنین(ع) را بیشتر از پیامبر(ص) دوست داشته باشید و نمی‌توانید پیامبر(ص) را بیشتر از خدا دوست داشته باشید. پس دوست داشتن حد و مرزی دارد لکن در مورد دوست داشتن های خلاف شرع مانند اینکه پسری به دختری یا بالعکس، حال در هر موقعیت زمانی و مکانی علاقمند شود، این گونه محبت ها از ریشه حرام بوده و جایز نمی باشد و نیز عملی شیطانی است و شارع مقدس در مورد اینگونه دوست داشتن ها تذکر جدی داده و اقدامات زن و مرد را خارج از حد عرف ممنوع اعلام کرده است. در مورد محبت های پدر به فرزند و بالعکس و نیز برادر به برادر و خواهر به خواهر و امثال اینها باید حد و مرز آن مشخص باشد .
باسمه تعالی
الف) 1-حتماً باید مسلمان شیعه باشد. 2- متدین و متعهد و مسئولیت‌پذیر باشد. 3- دارای تحصیلات دینی و غیره باشد تا بتواند در مواقع حساس انسان را راهنمایی کند. 4- حتماً یا در حال تحصیل یا کار باشد و تجربه لازم را نیز داشته باشد.
ب) اصولا ارتباط بین دو دوست حتماً باید در حد تعادل باشد و افراط کردن در این زمینه به هیچ عنوان جایز نیست بلکه باید در حد سلام و احوالپرسی و بعضی از مراودات علمی و تجربی و گاه گاهی نیز دیدار حضوری باشد و بیشتر از این ممکن است سرانجام خوبی نداشته باشد.