پرسش پاسخ شرعی

باسمه تعالی

مطلبی که فرموده اید صحیح نیست. مسئله ي لعنت و نفرين مورد تأييد قرآن بوده و بكار بردن آن در جاي خود و با شرايط خاص خود واجب مي باشد و اين مطلب در آيات متعددي در قرآن كريم بيان شده است و تعدادي از ملعونين نيز در كتاب آسماني ذكر شده اند. امامان معصوم (ع) نیز در بسیاری از جاها دشمن دین و قرآن را علناً لعن کرده اند و روایات آنها موجود است. لكن بايد دانست آنچه كه قرآن ما را از آن نهي مي كند، دادن فحش هاي ركيك و زشت مي باشد و فرق نمي كند كه مخاطب مسلمان باشد يا غير مسلمان.

باسمه تعالی

مطلب بسیار واضح است. ما اگر بر کسی لعن و نفرین می کنیم تا زمانی هست که او بر مسیر باطل قرار دارد. حال این باطل ممکن است باطل اعتقادی یا باطل اخلاقی یا باطل سیاسی و یا باطل اجتماعی باشد. وقتی از آن باطل دست برمیدارد طبیعتاً ما نیز وظیفه داریم لعن و نفرین خود را از او برداریم. این یک امر مشخصی است. مثلاً خیلی از افراد وهابی که ما آنها را لعن می کردیم اینها برگشته و شیعه شده اند. در زاهدان، در سیستان و بلوچستان، در شهرهای استان خوزستان و در کشورهای دیگر هم همینطور. مثل جناب آقای تیجانی که کتاب "ثم اهتدیت (آن گاه که هدایت شدم)" را نوشته که از افراد مبلغ وهابی هم بوده که برگشته و شیعه شده است. آن موقعی که مبلغ وهابی بوده ما لعن می کردیم و حال که برگشته و شیعه شده ما ایشان را دعا می کنیم و از خداوند طلب رحمت و موفقیت برای ایشان می کنیم. این مشکلی ندارد. در مسائل سیاسی هم همینطور. هر کشوری تا زمانی که با شما دشمن هست شما او را لعن و نفرین می کنید و هر زمان که دوست شما شد شما برای آن طلب رحمت و غفران می کنید. این از لحاظ علمی و منطقی هیچ مشکلی ندارد. 

باسمه تعالی

1- اگر فرزندی پدر و مادر خود را نفرین کند باید حتماً برای این کار خود از آنها در صورتی که زنده هستند حلالیت طلبیده و طلب بخشش نماید و در صورتی که آنها از دنیا رفته باشند باید تا مدتی مدید برای آنها خیرات کرده و نیز تلاوت قرآن به ویژه روزی ۴۰۰ مرتبه استغفار کند. ان شاءالله خداوند رحمان چنین فردی را خواهد بخشید.

2- باید صله رحم را به هر نحوی که می‌توانید انجام دهید حتی با تلفن یا پیامک یا نامه و در ارتباط با بد اخلاقی های برادر خیلی صبورانه به او تذکر دهید و اگر ناراحت می شوند، تا مدتی چیزی به او نگویید و فقط رابطه خود را حفظ نمایید.