پرسش و پاسخ

پرسش پاسخ شرعی

لطفا قبل از ارسال سوال آن را در بین سوالات جستجو نمایید تا از تکرار جلوگیری شود.

باسمه تعالی
1- طرحی را که خود ارائه کرده اید طرح خیلی خوبی است و می شود آن را اجرا کرد به شرطی که اراده ی لازم را داشته باشید. به مدت یک ماه حداقل تا بعد از ماه مبارک رمضان همین طرح را اجرا کنید و سپس بعد از آن با ما تماس گرفته و گزارش کار خود را به ما بدهید.
2- اولا درس خواندن به زیاد خواندن نیست بلکه به درست فهمیدن میباشد. مخصوصا باید جملات مادر را که همان جملات مبناعی می باشند خوب فهمید تا مطالعات بعدی مؤثر باشد والا زیاد خواندن دردی را دوا نمیکند.
3- در زمینه ی اعتقادات سی دی های مباحث اعتقادی فعلا برای شما خوب است و وقت اخلاقی خود را نیز به همان مباحث اعتقادی اختصاص دهید. برای مباحث فقهی نیز خواندن جزوات فقهی کانون بسیار نافع می باشد.

باسمه تعالي
در موقع اضطرار شما توجه خود را به اذكاري كه خواهيد گفت بدهيد و از راننده خواهش كنيد كه صداي آن را كمتر نمايد چون شما مغزتان اذيت مي شود. انشاالله مشكل رفع مي شود.

باسمه تعالي
مشاهده از باب مفاعله و بين الاثنين است. يعني برقراري ارتباط بين دو طرف و در بحث مهدويت به اين معناست كه كسي ادعا كند كه من با امام زمان(عج) ارتباط دارم و هر وقت بخواهم ايشان را مي بينم و يا اينكه بگويد ما همديگر را مي بينيم. چنين ادعايي را هيچ يك از علما تاكنون نكرده اند و نخواهند كرد. كه در آن صورت كذاب و مفتر خواهند بود لكن ادعاي رؤيت كه صرف ديدن به صورت يك طرفه است يعني فقط امام(ع) هر گاه اراده كند شخص او را ببيند، همانطور كه شما گفته ايد علماء متعددي به اين زيارت نائل آمده اند ولي هيچ يك از اينها مشاهده نيست.

باسمه تعالی
هرگز تناقضی بین آنها وجود ندارد و آنچه که در تفسیر نمونه بیان شده موضوع را کاملا روشن می نماید . پیشنهاد می شود یکبار دیگر با دقت بیشتر آنچه را که در ذیل آیات 9 الی 12 سوره مبارکه فصلت در تفسیر نمونه بیان شده را بخوانید(در ذیل آورده شده است). اگر باز هم متوجه نشدید مجدد با ما تماس بگیرید. موفق باشید.
تفسیر نمونه ج 20- صفحات 224 و 225 ذیل تفسیر آیات 9 الی 12 سوره مبارکه فصلت:
"مفسران در پاسخ اين سؤ ال دو راه را انتخاب كردند:
راه اول كه مشهور و معروف است اينكه : آنجا كه مى گويد} اربعة ايام ) {چهار روز) منظور تتمه چهار روز است ، به اين ترتيب در دو روز اول از اين چهار روز زمين آفريده شد، و در دو روز بعد ساير خصوصيات زمين ، به اضافه خلقت آسمانها در دو روز مجموعا شش ‍ روز (شش دوران ) مى شود.
نظير اين تعبير در زبان عرب و تعبيرات فارسى نيز وجود دارد كه فى المثل گفته مى شود: از اينجا تا مكه ده روز طول مى كشد، و تا مدينه پانزده روز، يعنى پنج روز فاصله مكه و مدينه است و ده روز فاصله اينجا تا مكه .
البته اگر آيات متعدد آفرينش در شش روز نبود چنين تفسيرى پذيرفته نمى شد، ولى از آنجا كه آيات قرآن يكديگر را تفسير مى كنند، و قرينه يكديگر مى شوند، تفسير بالا بخوبى قابل قبول است .

راه ديگرى كه تعداد كمى از مفسران آنرا انتخاب كرده اند اين است كه : اربعة ايام (چهار روز) مربوط به آغاز خلقت نيست بلكه اشاره به فصول چهارگانه سال است كه مبداء پيدايش ارزاق و پرورش مواد غذائى انسانها و حيوانات است .
ولى اين تفسير علاوه بر اينكه هماهنگى را در ميان جمله هاى آيات فوق تاءمين نمى كند چرا كه در مورد خلقت زمين و آسمان يوم به معنى دوران آغاز پيدايش است ، طبق اين تفسير} يوم{ در مورد خصوصيات زمين و مواد غذائى به معنى فصول سال مى باشد كه پيوسته تكرار مى گردد.
بعلاوه نتيجه آن اين است كه از شش روز آفرينش تنها از دو روز مربوط به خلقت زمين ، و دو روز مربوط به خلقت آسمانها، بحث شده ، اما دو روز باقيمانده كه مربوط به خلقت موجوداتى است كه ميان زمين و آسمان قرار دارند (ما بينهما) سخنى به ميان نيامده است .
به هر حال تفسير اول از جهاتى مناسبتر به نظر مى رسد.
شايد نياز به تذكر نداشته باشد كه روز در آيات فوق هرگز به معنى روز معمولى نيست ، چرا كه قبل از آفرينش زمين و آسمان اصلا روز به اين معنى وجود نداشت ، بلكه منظور از آن دورانهاى آفرينش است كه گاه ميليونها يا ميلياردها سال به طول انجاميده .

باسمه تعالي
اگر بين فرزندان ايشان اختلافي است و صله رحم قطع شده است حتما بايد صله رحم را برقرار كرده و اختلافات را حتما كنار بگذارند چرا كه اينكار (قطع رحم و اختلافات داخلي) باعث معذب شدن روح ايشان مي شود و نيز در ماه شعبان حتما براي ايشان خيرات كرده و تا آخر اين ماه برايشان صدقه بدهيد.

باسمه تعالي
اگر رحم شما هستند واجب است كه با آنها رفت و آمد داشته و رفت و آمد خود را قطع نكنيد مگر اينكه مجبور به معصيتي شويد كه در اينصورت بايد از انجام معصيت در اين موارد به شدت پرهيز نماييد. اما افرادي كه غير رحم هستند در صورتي كه رفت و آمد با آنها نيز موجب معصيت نگردد اشكالي ندارد، در غير اينصورت جايز نيست.

باسمه تعالي
علم از نظر پروردگار متعال سه نوع است.
نوع اول، علم كلام و عقايد كه عبارت است از اعتقاد به يگانگي خداوند و اعتقاد به پيامبر واقعي و اعتقاد به "ما انزل الله". نوع دوم، علم اخلاق و نوع سوم علم فقه مي باشد كه همان دانايي به احكام الهي مي باشد و علوم ديگر اگر مقدمه اي براي هر يك از اين سه علم باشد فراگيري آنها نيز داراي فضيلت بوده و واجب كفايي مي باشد. لكن فراگيري اين سه علم واجب عيني مي باشد و اگر چنانجه جامعه اسلامي به علوم شيمي و فيزيك و ... به متخصصين در آن علم نياز داشته باشد آن علوم نيز واجب كفايي مي باشد.

باسمه تعالی
اولا هامان در بین اسامی ایرانی و غیر ایرانی یک لفظ مشترک است و ممکن است هامان ایرانی نیز فقط در اسم و لفظ با هامان های دیگر مشترک بوده ولی شخصیت آنها با یکدیگر متفاوت می باشد. مانند اسامی که امروزه در جهان وجود دارد که در لفظ مشترک و در معنا دارای شخصیت های گوناگونی می باشند.
در زمینه ی مطالبی هم که فرمودید رجوع کنید به کتاب "از آدم تا خاتم" جناب آقای رسولی محلاتی در زمینه ی فرعون و شخصیت های آن زمان در مصر، اطلاعات مفیدی به دست خواهید آورد. همچنین تفاسیر ذیل آیه ی 5 سوره قصص.

باسمه تعالی
البته شما نیازی به کتب دیگر به آن صورت نخواهید داشت، با توجه به اینکه همه ی مبحث توحید را استماع نموده اید. لکن برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید به کتاب " توحید" شیخ صدوق(ره) و نیز کتاب "اصول کافی" باب توحید مراجعه نمایید. همچنین کتاب شریف "احتجاج" طبری جلد اول بسیار در این زمینه نافع است.

باسمه تعالی
پاسخ شما کاملا منطقی و معقول است و صحیح می باشد. در صورتی که پاسخ شما را بتوانند با دلیل رد کنند، آنگاه بر ماست که پاسخی دیگر به آنها بدهیم. در غیر اینصورت تا زمانی که پاسخ شما پابرجاست نیاز به پاسخ دیگری نخواهید داشت.

باسمه تعالی
1- کشتن فرد مسلمان در هر جایی از جهان امری خلاف شرع بوده و حرام می باشد و اگر کسی خلافی مرتکب شده است حتما باید در دادگاه به حساب او رسیدگی شده و حاکم شرع در مورد او حکم لازم را صادر نماید. البته متهم نیز باید وکیل مدافعی داشته باشد. همچنین کشتن افراد غیر مسلمان نیز در هیچ جای دنیا جایز نمی باشد. مگر اینکه در جبهه ی جنگ و یا در حالت جنگ با مسلمانان قرار داشته باشند. پس اقدام به کشتن دیگران بصورت فردی و یا گروهی و با هر وسیله ای بدون اینکه دستوری از جانب شارع مقدس رسیده باشد حرام بوده و برخلاف شرع مقدس اسلام می باشد.
2- ذبیحه ی مسلمان یعنی همان حیوانات حلال گوشتی که در کشورهای اسلامی ذبح می شوند به فتوای همه فقها و مراجع، خوردنش اشکالی ندارد. لکن اگر کشوری غیر مسلمان بود، خوردن ذبیحه ی آن کشور جایز نمی باشد مگر اینکه در کشور غیر مسلمان فرد مسلمانی حیوان حلال گوشتی را ذبح نموده باشد که در اینصورت استفاده از آن جایز می باشد.

باسمه تعالی
برای وقف و وصل و امکان نطق و چگونگی حرکت دادن به حروف در ابتدای قرائت رجوع کنید به درس "التقاء ساکنین/ سطح2" و درس "همزه قطع و وصل/ سطح 1" از سری جزوات "علـم التـجوید" تالیف استاد مرتضی مخملباف.(موجود در بخش جزوات سایت)

باسمه تعالی
1- در رساله های عملیه در قسمت انتخاب مرجع که در باب تقلید ذکر شده است، شرایط مرجعیت بیان گردیده است و هر فردی می تواند با دقت در آن شرایط مرجع خود را انتخاب نماید و مطالبی که شما فرموده اید صحیح نیست.
2- متاسفانه معلوم نیست این اطلاعات غیر صحیح را از کجا آورده اید در حالی که در دهه های گذشته مراجع متعددی در جهان اسلام حضور داشته و هم اکنون نیز ده ها مرجع وظیفه ی خطیر مرجعیت تشیع را بر عهده دارند. مثلا در زمان حضرت امام(ره)، آیت الله خویی در عراق و مراجع دیگر در همان مکان، حضرت امام، آیت الله گلپایگانی، آیت الله مرعشی، آیت الله حکیم و نیز مراجع دیگری در ایران بودند که مردم از آنها تقلید می کردند. در این زمینه می توانید به مرکز اطلاعات حوزه علمیه ی قم مراجعه نموده و آمار کاملی از این بزرگواران دریافت نمایید.

باسمه تعالی
رجوع کنید به کتاب "سر البیان فی علم القرآن، سرهنگ بیگلری" در ذیل سکت های واجب قرآن.

باسمه تعالی
پیشنهاد میشود کتابهای زیر را مطالعه نمایید:
1- وسواس: تجربه و درمان وسواس فکری-عملی / جودیت آر راپوپورت، ترجمه ی آذر سید سلیمانی
2- وسواس: پیدایش، رشد و علاج / مصطفی زمانی

باسمه تعالی
1- فرقی که در بعضی از احادیث آمده که اینها در آینده ایجاد خواهند شد و در ظاهر امر، زیر مجموعه ی دین اسلام خواهند بود در طول قرون گذشته و همچنین قرون آینده ایجاد شده و ایجاد خواهند شد. پس نمی توان گفت که همه ی آنها هم اکنون تاسیس شده و به 72 یا 73 فرقه رسیده اند. اما برای نام بردن بعضی از آنها می توان به فرقه های وهابیت، فرقه های مختلف اهل سنت مانند حنبلی، حنفی، مالکی، شافعی، اشعری و نیز فرق زیدیه، اسماعیلیه و امثال اینها را نام برد. البته تاکید می گردد از میان این فرق، فقط یک فرقه، فرقه ی ناجیه می باشد و آن همان است که پیامبر اکرم(ص) بنیانگذار آن بوده و ادامه دهندگان آن اهل بیت آن حضرت و ائمه ی طاهرین- صلوات الله علیهم اجمعین- می باشند و آن فرقه، شیعه ی اثنی عشری می باشد و بقیه ی فرق باطل بوده و اهل دوزخ می باشند.

2- الف) چند مورد است که از قاعده ی ریا استثناست و نه تنها ریا نمی باشد بلکه فضیلت بسیار زیادی هم دارد. یکی از آنها تبلیغ برای اسلام واقعی و مذهب تشیع می باشد. و این در قرآن کریم و روایات گوناگون تصریح شده است. رجوع شود به کتاب "میزان الحکمه" ذیل واژه ی تبلیغ و ذیل واژه ی ریا.
ب) امروزه بهتربن وسیله برای تبلیغ پخش سی دی ها و نوارهای اعتقادی به کسانی است که دسترسی به اینها پیدا نکرده اند و در این مسیر قرار نگرفته اند. احیاء یک نفر از اینها مساوی است با احیاء همه اهالی کره ی زمین. پس بکوشید که آن مقدار که می توانید چنین افرادی را با نوارهای اعتقادی آشنا نموده و آنان را از محتوای آن برخوردار نمایید.

3- البته دروس فقهی هم یکی از نیازهای حوزه های علمیه است لکن متاسفانه همانطور که شما می گویید حوزه های ما کمتر به مسائل اعتقادی می پردازند و این یکی از ضعف های آنها می باشد.

باسمه تعالی
1- مراجع تقلید از نظر فقه شیعه به تعداد کم یا زیاد بودن آنها بستگی ندارد که مثلا اگر از نظر عددی به حدی رسید تا همان جا متوقف شود. بلکه هر کس که به درجه ی اجتهاد برسد و قدرت استنباط حلال و حرام پروردگار را از احادیث و روایات پیدا کند می تواند در مسائل احکامی به رای و نظر خود عمل نماید و اگر احساس کرد که دیگران را نیز می تواند در این زمینه هدایت نماید و محل رجوعی برای دیگران باشد می تواند آراء خود را در کتابی بنام رساله ی عملیه جمع نموده و به سمع و نظر مردم برساند. پس به این صورت همانطور که بیان شد معیار عددی برای مرجعیت وجود ندارد بلکه شرایط محتوایی برای آن موجود است که در رساله های عملیه ذکر شده است.

2- اولا شما از کجا می فرمایید که شیعه خود 72 ملت است. شیعه فقط همان شیعه ی امیرالمومنین(ع) است. اگر کسان دیگری به اسم شیعه عملی را انجام می دهند مشکل خود آنهاست نه مشکل شیعه و مراجع تقلید نیز همه شیعیان امیر المومنین(ع) بوده و ریزه خوار سفره ی اهل بیت عصمت و طهارت- صلوات الله علیهم اجمعین- می باشند. فلذا هیچکدام از آنان با یکدیگر در مسائل اصولی اختلافی ندارند و این در رساله های آنان مشهود است. لکن در مسائل فرعی اختلافاتی در نحوه ی استنباط آنها مشاهده می شود که این هم یک امر طبیعی است. فلذا اگر حرف شما را بپذیریم باید تاکنون اصل شیعه با نظر مراجع هزاران تکه شده باشد. لکن امروز می بینیم مطلب بالعکس است. یعنی مراجع، البته مراجع واقعی خود نگهبانان مذهب تشیع و احکام وارده در این زمینه می باشند.

3- اگر دین آنچنان که شما نیز تصور می کنید آسان است یک روز رساله و نظرات مرجع را کنار بگذارید و خود، حلال و حرام خداوند را از آیات و روایات اخذ نمایید. آنگاه ببینید می توانید چنین کاری را انجام دهید و مخصوصا مسائل مستحدثه(یعنی مسائلی که جدید هستند بوجود آیند مانند نمازخواندن در هواپیما) را پاسخگو باشید.

باسمه تعالی
اولا در روایات فوق تصریح نشده است که هر قیامی قبل از قیام آن حضرت طاغوتی باشد. ثانیا اینکه قیام از طرف اهل بیت نباشد یعنی اینکه ائمه(ع) تا قبل از ظهور قیام نخواهند کرد و قیام نکردن آنان دلیل بر عدم تشکیل حکومت در زمان غیبت کبری و عدم مبارزه با ظلم و جور نمی باشد. ثالثا منظور از حزن و اندوه آنان این است که مسلماً هر مسلمان واقعی و شیعه ای که در این قیام ها به شهادت برسند، آن بزرگواران اندوهناک می شوند و همه ی اینها منافاتی با قیام بر علیه ظالمین و مفسدین در سر تا سر عالم ندارد.

باسمه تعالی
هر زمانی که نماز واجبی بجای می آورید یک نماز قضا نیز بجا آورید و البته لازم نیست نماز قضایتان مانند نماز روزمره ی شما باشد بلکه همین مقدار که واجبات نماز را بجای بیاورید کفایت می کند. و نیز در ماه مبارک رمضان در جاهایی که نماز قضا می خوانند حضور پیدا کنید و هر مقدار که می توانید بصورت جماعت بجای آورید. هر نماز قضا بدون مستحبات آن اگر 4 رکعتی باشد، 2 دقیقه طول می کشد و تصور نمی شود که 2 دقیقه زمان زیادی باشد.

باسمه تعالی
رجعت در دنیا برای مردمان همانند حشر آنان است در قیامت و هیچ فرقی با یکدیگر نمی کند و اصولا اهمیت رجعت نیز به همین مسئله است وگرنه اگر رجعت به معنای روحانی آن بود، یعنی فقط روح انسان رجعت می کرد در واقع کارآیی لازم را نداشت چرا که روح که قابل دیدن نیست و هم اکنون ارواح مؤمنین و مؤمنات گاه گاهی از عالم برزخ نیز به آسمان دنیا می آیند و عملا هیچ گونه ارتباطی بین آنها و مردمان دنیا برقرار نمی شود و از طرف دیگر طبق آیات قرآن کریم و احادیث وارده رجعت به معنای واقعی خود که همانا زنده شدن مردگان هست می باشد. پس رجعت اساسا به معنای زنده شدن مردگان قبل از قیام امام عصر ارواحنا فداء می باشد. البته رجعت برای ائمه نیز هست که تفصیل آن را در سی دی "رجعت" می توانید دنبال نمایید.