پرسش پاسخ شرعی
باسمه تعالی
اعمال بندگان به این صورت که شما بیان کرده‌اید در بین هیچ امتی باعث نزول عذاب نشده است و نزول عذاب در بین امت‌ها در جایی بوده است که اکثریت قریب به اتفاق آن مردم خداپرستی را کنار گذاشته و با حضور پیامبر در بین خودشان، به بت پرستی و شرک و کفر مشغول بوده اند. لکن در زمان حاضر پیامبری با پیامبر خاتم(ص) پایان پذیرفته و بر اساس حکمت خداوند متعال دوازدهمین پیشوا غیبت کرده و مردم در زمان غیبت بعضاً به وظایف دینی خود مشغول و بعضی دیگر این چنین نیستند و چون پیامبر رحمت للعالمین بوده است خداوند متعال به ایشان فرموده است که اگر در بین امت تو حتی گروه کمی نیز خداپرست بوده و استغفار نمایند عذابی بر امت تو نازل نمی‌شود.
باسمه تعالی
ائمه(ع) نیز وقتی از دنیا می‌روند ارواح مطهر آنها در بهشت برزخی مستقر می‌شود و آنان از بهشت برزخی توسلات کسانی که به آنها توسلی پیدا می‌کنند را دریافت می‌کنند و نیز کمک خواستن افراد از آنها را و چیزهای دیگر از این دست را از همان بهشت برزخی یا مستقیم یا توسط ملائکه مخصوصی پاسخ می‌دهند. اما زیارت نمودن از راه دور و نزدیک قطعاً نتیجه مثبت خواهد داشت لکن اگر از نزدیک باشد برتری‌هایی نسبت به زیارت از راه دور دارد. می توانید رجوع نمایید به کتاب "بحثی پیرامون دعا و توسل" و یا مبحث دعا.
باسمه تعالی
همه کارهایی که ما انجام می‌دهیم به اراده خودمان است لکن در کارهای خوبی که انجام می‌دهیم و اینکه معصیتی در آنها نیست اگر از خدا وند متعال و اهل بیت(ع) کمک بخواهیم آنها نیز در این مسیر قطعاً ما را کمک خواهند کرد. بنابراین حضور ما در چنین مجالسی هم با اراده خودمان و هم با کمک پروردگار متعال و اهل بیت(ع) باشد. اینکه بواسطه گناهانمان خجالت بکشیم در مراسمات آن بزرگواران شرکت کنیم این از القاء شیطانی است. حضور در این مجالس خشم شیطان را برمی‌انگیزاند و او تلاش دارد تا نگذارد شما در این مجالس شرکت کنید. یکی از القائات شیطان نیز بهانه کردن این است که چون ما گناهکاریم خجالت بکشیم و در این مراسم‌ها شرکت نکنیم. حتماً دو مجلس اخیر ما در بحث مکارم اخلاق (جلسه 138 و جلسه 139) را گوش کنید که راجع به ناامیدی صحبت شده است.
باسمه تعالی
زیارت بر دو نوع می‌باشد. زیارت از راه دور و زیارت از نزدیک که هر یک فضیلت مخصوص به خود را دارد لکن اگر کسی بخواهد از نزدیک معصومی را زیارت کند مسلماً بسیار فضیلت بیشتر است و زنده بودن آنها بدین معنا نیست که جسم آنها نیز زنده است بلکه زندگانی آنها از نظر روحانی و معنوی است.
برای مطلب دوم شما هم باید گفت این مانند آن می‌باشد که شما عزیزی را از دست داده باشید و او را در بهشت زهرا به خاک سپرده باشید. کسی به شما بگوید می‌خواهم برای فاتح خوانی به آنجا بروم و شما آدرس را به او بدهید و بگویید از کجا معلوم در آنجا دفن شده باشد؟!
باسمه تعالی
برای هر عمل خلافی در این دنیا مجازات مخصوصی در نظر گرفته شده است. کسی که فقط جیب بری کرده است مثلاً ۶ ماه زندان در نظر گرفته می‌شود. ولی کسی که اختلاس میلیاردی می‌کند زمان زیاد برایش در نظر گرفته می‌شود و کسی که عمداً کسی را می‌کشد مجازات قصاص برایش در نظر گرفته شده است. در مسائل معنوی هم همینطور است. یعنی اگر کسی بدحجاب باشد نوع مجازاتش با بی‌حجاب فرق می‌کند. کسی که یک مظلمه بر گردن داشته باشد مجازاتش با کسی که مظالم زیادی بر گردن دارد فرق می‌کند و کسی که مسلمان باشد و گناهکار و بدون توبه از دنیا رفته باشد نوع مجازاتش با مشرک و منافق و کافر به طور کلی متفاوت اصولی دارد. چه بهتر که انسان واجبات را انجام داده و محرمات را ترک کند و سفر مرگ برای او سفر راحتی باشد و عالم برزخ عالم شادی و خوشحالی برای او باشد.
باسمه تعالی
استماع موسیقی از نظر بعضی فقها مطلقاً حرام و از نظر بعضی دیگر اگر مبتذل باشد حرام و اگر موسیقی غیر مبتذل باشد به شرط عدم تحریک مانعی ندارد.
برای ترک کردن هر نوع موسیقی می توانید از قرائت‌های زیبای اساتید مصری و نیز اشعار و مرثیه خوانی کشور خودمان استفاده نمایید. حتماً در طول روز ۴۰۰ مرتبه استغفار کرده و ۵۰۰ مرتبه صلوات بفرستید. تلاوت قرآن خود را زیاد نمایید و نیز کتاب‌های مفید را حتماً مطالعه کنید.
و نیز رجوع نمایید به تفسیر آیه 30 سوره مبارکه حج "... وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ" در تفسیر المیزان و تفسیر نمونه.
باسمه تعالی
سوره انسان برای تقویت قلب و روح مفید می‌باشد. سوره صف برای اعتماد به نفس مفید است.
باسمه تعالی
برای بعضی از امور.
باسمه تعالی
ائمه(ع) آنچه را که خداوند برای آنها به عنوان وظیفه برایشان مشخص کرده بود را انجام می‌دادند یکی از این وظایف دعا کردن و توسل به پیامبر رحمت (ص) و نیز درخواست کردن از خود خدای تعالی بود که این بزرگواران دائماً این کار را انجام می‌دادند و وظیفه دیگر ایستادگی در مقابل ظلم بود. در جایی که مقدمات آن موجود بود. ولی در جاهای دیگر، آن بزرگواران تقیه می‌کردند چون می‌دانستند ایستادگی در مقابل ظلم به قیمت از بین رفتن همه چیز تمام خواهد شد.
باسمه تعالی
آیه شریفه می‌فرماید "... فَاغْسِلُوا وُجُوهَکمْ وَ أَیدِیکمْ إِلَى الْمَرافِقِ ..." کلمه ی "الی" در ادبیات عرب به چند معنا آمده است. یکی از آن معانی، معنای "همراه" می‌باشد که در اینجا معنای آیه چنین می‌شود "پس بشویید دستها را همراه با مرفق‌ها". بنابراین باید از مرفق تا نوک انگشتان دست شسته شود.
باسمه تعالی
این روایات دارای سندهای محکمی نیستند لکن اصولاً باید این را بدانید هر فردی که از دنیا می‌رود، اگر کافر محض باشد و یا اگر مومن محض (مسلمان مومن دارای عمل صالح) باشد حتماً از او توسط دو ملک سوالاتی خواهد شد و اگر نه کافر محض و نه مومن محض باشد اصلا از او سوالی نخواهد شد و این اختصاص به روز خاص نیز ندارد و باید توجه داشت که معذب شدن در قبر با سوال در قبر دو مقوله می‌باشند.
باسمه تعالی
افراد از نظر انتخاب آزاد هستند و چون خداوند نیروی عقل و اختیار و اراده به انسان داده است می‌توانند با قدرت اراده و اختیار بین نقد و نسیه هر کدام یا هر دو را انتخاب کنند. حال کسی گوید دنیا با هفتاد سال نقد است، آن را می‌گیرم و آخرت را با هفتاد هزار میلیارد سال، اگرچه نسیه باشد رها می‌کنم، و کس دیگری نیز می‌گوید من سعی می‌کنم هم دنیای خودم را با انجام همه بندهای آیین نامه ای خداوند برای آن حفظ کنم و هم نسیه‌ای که وعده داده شده است که آخرت می‌باشد را به دست آورم، حال به نظر شما کدام یک از این دو از عقل خود استفاده کرده است و کدام یک استفاده نکرده است؟
قرآن کریم در سوره اسراء آیه 19 می فرماید: "وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ كَانَ سَعْيُهُمْ مَشْكُورًا" و آن کس که سرای آخرت را بطلبد، و برای آن سعی و کوشش کند -در حالی که ایمان داشته باشد- سعی و تلاش او، (از سوی خدا) پاداش داده خواهد شد.
باسمه تعالی
انجام اعمال به یک عدد مشخصی منحصر نیست. شما آنقدر باید آن اعمال را انجام دهید تا تکلیفتان مشخص شود. اگر بنا باشد با ایشان زندگی کنید قطعاً آن میسر خواهد شد و اگر نیز بنا باشد هر کدام به دنبال کار خود بروید همین مطلب نیز در اعمالی که به شما داده شده است لحاظ گشته است. البته اگر آن اعمال از طریق ما برای شما تنظیم شده است. با اعمال دیگران کاری نداریم.
باسمه تعالی
شما به عنوان مسلمان معتقد و شیعه ی دوازده امامی موظف هستید نمازهای خود را در اوقات آن بجا آورید و از دست دادن نماز، هلاکت انسان را به دنبال دارد. همین مقدار که از این کار ناراحت هستید و خواب‌های مذکور را دیده‌اید نشان دهنده این است که هنوز پروردگار متعال شما را به حال خود وا نگذاشته است و دست از شما برنداشته است. به عبارت دیگر هنوز شما را دوست دارد. بنابراین تا دیر نشده از همین امروز نمازهای خود را به بهترین وجه اقامه کنید و بدانید هر کس، چه به صورت وسوسه و چه به صورت آدمیزاد به شما بگوید این نمازها قبول نیست قطعاً شیطان است و خواهان نابودی شماست.
باسمه تعالی
خیر. این کار صحیح نیست چون نوعی تفأل زدن به قرآن کریم است و تفأل با قرآن جایز نیست.
باسمه تعالی
شما هر مقدار که خواستید می‌توانید در نمازهای خود در قنوت یا سجده ذکر نمایید و از این نظر مشکلی نیست و آنچه را که عرفا وعالمان دینی گفته‌اند سلیقه‌ای می‌باشد و پایه و اساس شرعی ندارد.