باسمه تعالی
ائمه(ع) آنچه را که خداوند برای آنها به عنوان وظیفه برایشان مشخص کرده بود را انجام میدادند یکی از این وظایف دعا کردن و توسل به پیامبر رحمت (ص) و نیز درخواست کردن از خود خدای تعالی بود که این بزرگواران دائماً این کار را انجام میدادند و وظیفه دیگر ایستادگی در مقابل ظلم بود. در جایی که مقدمات آن موجود بود. ولی در جاهای دیگر، آن بزرگواران تقیه میکردند چون میدانستند ایستادگی در مقابل ظلم به قیمت از بین رفتن همه چیز تمام خواهد شد.
باسمه تعالی
رجوع نمایید به اینجا.
باسمه تعالی
حتماً روزی ۷۰ مرتبه سوره حمد را به نیت ایشان بخوانید. هر روز دعای مجیر را با وضو و رو به قبله بخوانید. شبهای جمعه دعای کمیل را با وضو و رو به قبله بخوانید. روزی 400 مرتبه استغفار نمایید. اگر می توانید از تربت امام حسین علیه السلام، به اندازه یک عدس در یک استکان آب حل کرده در بین اطلوعین با وضو به ایشان بدهید که میل کنند. ان شاءالله خداوند شفا خواهد داد.
باسمه تعالی
روزی یک بار تا شفای مریض.
باسمه تعالی
هر روز ۷۰ مرتبه سوره حمد را به نیت آن بیمار بخوانید. دعای مجیر را روزی یک بار با وضو و رو به قبله به نیت ایشان بخوانید. همچنین دعای نور را روزی ۱۴ مرتبه. اگر عمر ایشان به دنیا باشد ان شاءالله قطعاً و یقیناً حالشان مساعد خواهد شد. فراموش نکنید که روزی ۴۰۰ مرتبه استغفار نیز اهالی خانه و خودتان به نیت ایشان بنمایید.
باسمه تعالی
آیه شریفه میفرماید "... فَاغْسِلُوا وُجُوهَکمْ وَ أَیدِیکمْ إِلَى الْمَرافِقِ ..." کلمه ی "الی" در ادبیات عرب به چند معنا آمده است. یکی از آن معانی، معنای "همراه" میباشد که در اینجا معنای آیه چنین میشود "پس بشویید دستها را همراه با مرفقها". بنابراین باید از مرفق تا نوک انگشتان دست شسته شود.
باسمه تعالی
این روایات دارای سندهای محکمی نیستند لکن اصولاً باید این را بدانید هر فردی که از دنیا میرود، اگر کافر محض باشد و یا اگر مومن محض (مسلمان مومن دارای عمل صالح) باشد حتماً از او توسط دو ملک سوالاتی خواهد شد و اگر نه کافر محض و نه مومن محض باشد اصلا از او سوالی نخواهد شد و این اختصاص به روز خاص نیز ندارد و باید توجه داشت که معذب شدن در قبر با سوال در قبر دو مقوله میباشند.
باسمه تعالی
افراد از نظر انتخاب آزاد هستند و چون خداوند نیروی عقل و اختیار و اراده به انسان داده است میتوانند با قدرت اراده و اختیار بین نقد و نسیه هر کدام یا هر دو را انتخاب کنند. حال کسی گوید دنیا با هفتاد سال نقد است، آن را میگیرم و آخرت را با هفتاد هزار میلیارد سال، اگرچه نسیه باشد رها میکنم، و کس دیگری نیز میگوید من سعی میکنم هم دنیای خودم را با انجام همه بندهای آیین نامه ای خداوند برای آن حفظ کنم و هم نسیهای که وعده داده شده است که آخرت میباشد را به دست آورم، حال به نظر شما کدام یک از این دو از عقل خود استفاده کرده است و کدام یک استفاده نکرده است؟
قرآن کریم در سوره اسراء آیه 19 می فرماید: "وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ كَانَ سَعْيُهُمْ مَشْكُورًا" و آن کس که سرای آخرت را بطلبد، و برای آن سعی و کوشش کند -در حالی که ایمان داشته باشد- سعی و تلاش او، (از سوی خدا) پاداش داده خواهد شد.